Gorący biznes - Historia powstania światowego lidera w produkcji urządzeń grzewczych

Niniejsze opracowanie jest stworzone z myślą o przyszłych przedsiębiorcach, którzy mają plan podbicia rynku instalacji grzewczych. Stanowi ono syntetyczne wyjaśnienie najważniejszych zagadnień z zakresu form prawnych działalności gospodarczej, a także przedstawia dostępne formy finansowania. Wyjaśniamy w nim również czym są odnawialne źródła energii, prokura i ulga na start. W dalszej kolejności rozwijamy specjalistyczne zagadnienia z zakresu prawa autorskiego, omawiamy zatrudnianie pracowników i wskazujemy jak chronić własność intelektualną.

Z naszego kompendium mogą skorzystać zarówno wizjonerzy nastawieni na projektowanie i produkowanie najnowocześniejszych technologii instalacji grzewczych, ale także ich dystrybutorzy lub specjaliści od ich montażu. Bez wątpienia jednak znajduje się w nim elementarz każdego przedsiębiorcy, niezależnie od branży, w której się specjalizuje.

Omówione przez nas zagadnienia pozwolą na wybranie dopasowanej do możliwości i preferencji przedsiębiorcy formy prawnej działalności gospodarczej, a znajomość regulacji z pozostałych gałęzi prawa – na swobodne funkcjonowanie na rynku. Wiedziano o tym już w czasach Justyniana, dlatego również my przypominamy – nieznajomość prawa szkodzi!

Na początku musisz zastanowić się w jakiej formie prawnej chcesz działać. W tym zakresie istnieje dowolność, którą ograniczają jedynie przepisy prawa. Biznes możesz prowadzić samodzielnie – jak później wyjaśniamy nie tylko w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, bo przecież spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być jednoosobowa. Jeśli jednak masz zaufaną osobę – kogoś z żyłką do interesu, genialnego projektanta, doświadczonego negocjatora albo po prostu dobrego kolegę, któraś ze spółek będzie dla was idealna!

Pamiętaj, że skuteczność powstania działalności gospodarczej jest uzależniona od zarejestrowania jej we właściwym rejestrze. Dla jednoosobowych działalności gospodarczych i wspólników spółki cywilnej jest to Centralna Ewidencja i Informacja  Działalności Gospodarczej (CEIDG), a dla spółek prawa handlowego – rejestr przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Wszystkie formy prowadzenia działalności gospodarczej zostały szczegółowo przedstawione w materiale publikowanym w serwisie Mikroporady.pl, jeżeli po przeczytaniu poniższego opracowania będziesz miał wątpliwości, koniecznie go przeczytaj!

Instrukcja - Jaka forma prawna będzie odpowiednia dla Twojej działalności?

 Poradnik – Wybór formy działalności

2.1. Jednoosobowa działalność gospodarcza

Według danych Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w Polsce jest zarejestrowanych ponad dwa i pół miliona przedsiębiorstw jednoosobowych. Oznacza to, że obecnie jest to najpowszechniejsza forma prowadzenia działalności gospodarczej. Są to zazwyczaj mikro i małe przedsiębiorstwa. Wspomniana powszechność wynika przede wszystkim ze specyfiki rynku, zwłaszcza rynku lokalnego, oraz relatywnie niskiego stopnia skomplikowania tego rodzaju przedsięwzięć. Najbardziej obrazowo można streścić jednoosobową działalność gospodarczą w ten sposób, że odpowiadasz absolutnie za wszystko. Jeśli zatrudniasz pracowników jesteś ich szefem i pracodawcą. Bez ograniczenia ponosisz odpowiedzialność za zobowiązania Twojej firmy całym majątkiem (także prywatnym!). Działasz we własnym imieniu i na własny rachunek. Przyjęło się twierdzić, że ta forma jest dobra dla najmniejszych biznesów, ale skoro ograniczenia są tylko w naszej głowie, dzięki niej również możesz stać się rozpoznawany na całym świecie. Z prawnego punktu widzenia takie ograniczenia również nie istnieją. Pamiętaj, że za zobowiązania, które zaciągniesz w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej odpowiada także Twój małżonek, o ile w waszym małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej.

Jak już wspomniano w punkcie poprzedzającym każda działalność gospodarcza wymaga zarejestrowania. W tym przypadku właściwy rejestrem jest CEIDG. Postępowanie o dokonanie wpisu w rejestrze jest inicjowane na wniosek zainteresowanego. Warto dodać, że od wniosku nie pobiera się żadnej opłaty. Wpisu można dokonać na dwa sposoby. Po pierwsze z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego – musisz mieć narzędzie do potwierdzenia tożsamości, które umożliwi składanie oświadczeń woli – kwalifikowany podpis elektroniczny lub podpis zaufany. Po drugie – tradycyjnie, czyli składając w urzędzie gminy odpowiednio wypełniony i podpisany formularz wniosku.

Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, wniosek o wpis jest wolny od opłat. Przestrzegamy przed podmiotami komercyjnymi, które świadczą pomoc w zarejestrowaniu działalności gospodarczej. System teleinformatyczny, w którym składa się wniosek jest prosty i intuicyjny, a jeśli wolisz formę tradycyjną – urzędnicy z pewnością udzielą Ci niezbędnych wskazówek. Nie daj się naciągnąć na zbędne koszty już na starcie!

Czytaj także:

Poradnik – Obciążenia publiczno-prawne, świadczenia podatku, składki – zestawienie

2.2. Spółka cywilna

Może wyda Ci się to dziwne, ale spółka cywilna nie do końca jest spółką. Poza tym nie jest też przedsiębiorcą. Spieszymy z wyjaśnieniami. Spółka cywilna została uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywiny (dalej również jako „k.c.”). Prawnicy systematyzują ją jako umowę nazwaną. No właśnie – umowę. Umowa nie ma podmiotowości prawnej. Mają ją za to wspólnicy tej spółki i to właśnie oni podlegają wpisowi do CEIDG jako przedsiębiorcy. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zasady, o których musisz wiedzieć zanim zdecydujesz się na tę formę działalności:

1. Pisemność – umowę spółki cywilnej obowiązkowo sporządź na piśmie.
2. Wkład – wspólnicy mają obowiązek wniesienia wkładu do spółki. Mogą nim być własność, inne prawa oraz świadczenie usług.
3. Odpowiedzialność za zobowiązania – jest solidarna i nieograniczona. Wierzyciel może wedle własnego wyboru dochodzić roszczeń z majątku (także osobistego) każdego ze wspólników.
4. Ustawowy cel – jest nim dążenie do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego.

Spółki cywilnej nie musisz zawiązywać wyłącznie z osobą fizyczną. Z przepisów ustawy nie wynika taki nakaz, a stosownie do art. 8 Prawa przedsiębiorców: „przedsiębiorca może podejmować wszelkie działania, z wyjątkiem tych, których zakazują przepisy prawa”. W przypadku tej formy prawnej radzimy jednak ostrożne dobieranie wspólnika.

Zobacz także:

Umowa spółki cywilnej – wzór z komentarzem prawnym

2.3. Spółki prawa handlowego

Na tym etapie sprawy nieco się komplikują. Na szczęście nie aż tak bardzo żebyś nie dał rady. Na początku wyjaśniamy, że spółki prawa handlowego zostały uregulowane w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych („k.s.h.”). Ustawa dzieli je na osobowe: jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna oraz na kapitałowe: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjna, prosta spółka akcyjna. Jaki jest cel spółek ? Otóż zrzeszanie osób i kapitału w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Jak już wspominaliśmy spółka z. o. o. jest wyjątkowa. Nie tylko dlatego, że może być jednoosobowa, ale też dlatego, że może być założona w każdym innym celu, jeśli nie jest on prawnie niedopuszczalny.

Stare powiedzenie mówi, że we dwójkę zawsze raźniej. A co jeśli tych osób będzie trójka, czwórka, a może nawet dwudziestka? Najlepiej żebyście założyli spółkę. Nie będzie żałować zawiązania umowy spółki jawnej. Solidarne ponoszenie zobowiązań, równe prawa do zysku i straty, prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki, a także swoboda stanowienia zasad jej reprezentacji to najważniejsze atuty tej formy prawnej. Spółka komandytowa i komandytowo-akcyjna mają nieco bardziej rozbudowaną i skomplikowaną strukturę. Dobrze by było zaangażować w nie również większy kapitał. Jeśli cenisz sobie wyzwania, nieco niżej wskażemy Ci w miejsce, z którego będziesz mógł czerpać specjalistyczną wiedzę na ten temat. Niestety spółka partnerska nie jest dla Ciebie. Ustawodawca zastrzegł ją przede wszystkim dla osób wykonujących wolne zawody np. farmaceuta, stomatolog, architekt.

Jeśli idzie o spółki kapitałowe, radzimy pod uwagę wziąć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Jest ona najbardziej elastyczną ze spółek, czego dowodzą częste klauzule zawarte w odniesieniu do niej w Kodeksie spółek handlowych: „chyba, że umowa spółki stanowi inaczej. Minimalna wartość kapitału zakładowego to 5000 zł, a minimalna wartość nominalna udziału to 50 zł. Spółka akcyjna jest właściwa dla przedsiębiorstw o globalnym zasięgu. Wymagają zaangażowania znacznie większego kapitału, wiedzy, czasu i obsady personalnej. Zawiązując ją musisz pamiętać o kapitale zakładowym wyższym niż 100 000 zł. Prosta spółka akcyjna to nowość w polskim prawie handlowym. Nie ma w niej kapitału zakładowego, a wnoszone (nawet w terminie 3 lat od dnia zawiązania spółki) wkłady pokrywają kapitał akcyjny. Jest on z resztą symboliczny, bo wynosi nie mniej niż 1 zł. Zapraszamy do zapoznania  się z naszym opracowaniem tego tematu na portalu Mikroporady.pl. Być może to właśnie Ty będziesz jednym z pierwszych przedsiębiorców działających w tej formie.

Sprawdź także:

Umowa prostej spółki akcyjnej – wzór z komentarzem prawnym

Spółki omawiane w niniejszym punkcie podlegają rejestracji w KRS. Spółkę możesz zawiązać z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego S24 lub u notariusza. Niestety jest tu inaczej niż w przypadku CEIDG. Poza opłatą za zarejestrowanie spółki, będziesz musiał dokonać zapłaty za zamieszczenia ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Z opublikowanego w serwisie Mikroporady.pl poradnika dowiesz się w jaki sposób przeprowadzić ten proces: Jak utworzyć spółkę i zarejestrować ją w KRS.

Przedsiębiorca ma wiele obowiązków, o których musisz wiedzieć. Na początek wyjaśnimy w jaki sposób prawo definiuje przedsiębiorcę i przedsiębiorstwo. Oba terminy zostały zdefiniowane w aktach prawnych rangi ustawowej. Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 Prawa przedsiębiorców, przedsiębiorcą „jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej”. Tytułem uzupełnienia dodajmy, że stosownie do treści art. 431 k.c. za przedsiębiorcę uznaje się również osoby wykonujące wolny zawód. Z kolei zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej to na podstawie art. 551 k.c., przedsiębiorstwo. Być może zastanawiasz się czy działalność gospodarcza również została zdefiniowana przez ustawodawcę. Odpowiedź brzmi: tak. Zgodnie z art. 4 ust 1 i 2 Prawa przedsiębiorców działalność gospodarcza to zorganizowana działalność zarobkowa wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

3.1. Źródła finansowania

Przystąpimy teraz do wskazania i omówienia dopuszczalnych źródeł finansowania Twojej inwestycji. W takim właśnie sposób można rozumieć przedsiębiorstwo. Jest ono inwestycją w Twoją przyszłość i w Twój majątek. Technika grzewcza po pierwsze kojarzy się z przemysłem, a przemysł z czymś co na pewno nie jest tanie. Posiadanie oszczędności stawia Cię w dobrej pozycji wyjściowej. Pamiętaj, że inwestowanie wiąże się z ryzykiem, które warto przemyśleć i dobrze się przygotować.

Czytaj także:

Poradnik – Przykładowe Rodzaje Finansowania Działalności

3.1.1. Kredyt bankowy

Bez wątpienia bank jest przedsiębiorstwem i to przedsiębiorstwem szczególnym. Nie każdy może je założyć, a organy nadzoru finansowego stawiają tym instytucjom naprawdę wysokie wymagania. Dzięki temu możesz mieć pewność bezpieczeństwa transakcji i ich zgodności z prawem. Prowadzi to do konkluzji, że kredyt bankowy jest bezpieczną formą finansowania inwestycji, choć z pewnością nie najtańszą… Wadą kredytu bankowego są także rozciągnięte w czasie formalności. Nie można mylić kredytu bankowego z pożyczką. Ten pierwszy należy do czynności bankowych sensu stricto, a więc tylko podmiot będący bankiem może udzielać kredytów (także SKOK-i). Kluczowym pojęciem w tej chwili powinna być dla Ciebie zdolność kredytowa. Przed przyznaniem kredytu bank analizuje Twoje możliwości do zaciągania zobowiązań i ich spłaty oraz dotychczasową historię ich spłacania. Dzięki temu bank chroni siebie i cały sektor przed nierzetelnymi klientami, a Ciebie przed zobowiązaniami znacznie przekraczającymi Twoje możliwości. Przypominamy również o maksymie: pożyczaj w tej walucie, w której zarabiasz. Analizując poszczególne oferty zwracaj uwagę nie tylko na oprocentowanie, ale też na RRSO (rzeczywistą roczną sumę oprocentowania). Możesz skorzystać z usług profesjonalnych doradców kredytowych, którzy pomogą w dopasowaniu produktu do Twoich potrzeb. Pamiętaj o terminowości spłat – w ten sposób tworzysz swoją pozytywną historię kredytową.   

Czytaj także:

Słowniczek – Wniosek kredytowy

3.1.2. Środki unijne

Uzupełnieniem budżetu do rozpoczęcia prowadzenia przez Ciebie działalności gospodarczej, które przecież wiąże się z zaangażowaniem środków, a może nawet alternatywą dla kredytu, mogą okazać się środki pochodzące z Unii Europejskiej. Oprócz harmonizacji prawa, ta organizacja międzynarodowa dąży również do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstw i bogacenia się społeczeństw państw członkowskich. Być może opracujesz szczególne rozwiązania dla instalacji grzewczych, zwłaszcza w kontekście ekologii lub w inny sposób innowacyjne. A może uda Ci się zaprojektować i sprzedawać źródła ciepła, które są w całości zeroemisyjne ? Gdy już opracujesz koncepcję własnego biznesu, skontaktuj się z dysponentami środków europejskich, których wskazujemy poniżej. Są szanse, że Unia Europejska ma dla Ciebie propozycję wsparcia finansowego.

1. Centralny Punkt Informacyjny Funduszy Europejskich
   w Warszawie,
2. Terenowe Punkty Informacji Funduszy Europejskich zlokalizowane w miastach wojewódzkich,
3. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, prowadząca bezpłatną infolinię dla zainteresowanych funduszami unijnymi

Ta forma finansowania jest sformalizowana. Przekazane środki musisz odpowiednio rozliczyć. Aktywizacja osób bezrobotnych nie jest jedynym zadaniem Powiatowych Urzędów Pracy. Polecamy Ci skontaktowanie się z właściwym terenowo PUP-em i uzyskanie informacji o realizowanych aktualnie formach wsparcia nowych przedsiębiorstw. Warto także śledzić strony internetowe urzędów (zwłaszcza Biuletyn Informacji Publicznej). Koniecznie sprawdź portal praca.gov, dzięki któremu załatwisz wiele formalności bez wychodzenia z domu.

Sprawdź także:

Porada – Jak wybrać źródła i otrzymać dofinansowanie na otwarcie działalności gospodarczej – krok po kroku

3.2. Prokura

Na pewno kiedyś słyszałeś o instytucji pełnomocnictwa, a może nawet już z niej korzystałeś. Ustawodawca przewidział, że przedsiębiorca w nawale obowiązków może potrzebować dodatkowego wsparcia. Wychodząc naprzeciw tej potrzebie wprowadził szczególny rodzaj pełnomocnictwa – prokurę. Od zwykłego pełnomocnictwa odróżnia ją ustawowy zakres umocowania – tj. czynności sądowe i pozasądowe związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Możesz ustanowić jednego lub kilku prokurentów (koniecznie na piśmie!), stanowiąc jednocześnie o sposobie ich działania – każdy samodzielnie lub wszyscy łącznie. Czynności prokurenta odnoszą taki skutek, jakbyś to Ty ich dokonał. Udzielenie prokury wymaga jej ujawnienia w tym samym rejestrze, w którym widnieje Twoja działalność gospodarcza. Prokurenta możesz odwołać w każdej chwili, ale mimo wszystko staraj się dokładnie weryfikować osobę, którą powołujesz do pełnienia tej funkcji. Podsumowując prokurent może dokonywać za Ciebie wszelkich czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą: zatrudniać pracowników, umawiać klientów, wystawiać faktury itd. Prokurent nie może ustanawiać kolejnych prokurentów, ale ma prawo do powoływania pełnomocników.

Czytaj także:

 Słowniczek – Prokura   

3.3. Ulga na start

W skład Konstytucji dla biznesu, czyli pakietu ustaw regulujących wykonywanie działalności gospodarczej, wchodzi m.in. powoływane już Prawo przedsiębiorców. Dzięki tej ustawie nowi przedsiębiorcy oraz Ci, którzy podejmują działalność gospodarczą po 60 miesiącach od jej zakończenia lub zawieszenia mogą przez pół roku nie ponosić niektórych ciężarów z ubezpieczenia społecznego.

Jeżeli chcesz skorzystać z ulgi na start musisz czynić zadość poniższym wymaganiom:

1. podejmujesz działalność gospodarczą pierwszy raz albo po upływie 60 miesięcy od zakończenia poprzedniej lub jej ostatniego zawieszenia;
2. nie wykonujesz jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywałeś w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Ulga na start nie jest obowiązkiem, ale uprawnieniem – oznacza to, że możesz z niej zrezygnować. Rozwiązanie to ma też niestety minusy. W czasie korzystania z niego nie odkładasz na emeryturę lub rentę, a także nie możesz liczyć na świadczenie z tytułu wypadku lub choroby.

Przez okres trwania ulgi na start nie opłacasz:

1. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe,
2. składki na Fundusz Pracy,
3. składki na Fundusz Solidarnościowy.

Niezależnie od ulgi na start masz obowiązek opłacania składki zdrowotnej.

3.4. Odnawialne źródła energii (OZE)

W niniejszym Otoczeniu przyjmujemy, że prowadzisz biznes, w którym zajmujesz się nowoczesnymi instalacjami grzewczymi. W czasach niekorzystnych zmian klimatycznych być może opracujesz technologię, która będzie opierała się na odnawialnych źródłach energii. Czym właściwe one są? Wyjaśnia to branżowa ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (dalej jako „Ustawa o OZE”) w art. 2 pkt 22: „odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów”. Nie sposób omówić w całości powołanego aktu prawnego, stąd też niniejszy punkt ma charakter jedynie sygnalizacyjny. Jeśli już skonkretyzujesz na czym dokładnie ma polegać Twój biznes i jeśli będzie on wiązał się z OZE, koniecznie zajrzyj do właściwej ustawy. Staraj się patrzeć dalej i widzieć więcej – odnawialne źródła energii są naprawdę potrzebne, abstrahując już od tego, że są „w modzie”. Jest jeszcze w tej materii wiele do zrobienia.

3.5. Certyfikacja w zakresie OZE

Jeżeli Twój biznes w zakresie techniki grzewczej będzie ekologiczny, być może zajmiesz się właśnie instalacjami OZE. Jak wskazywaliśmy w poprzednim punkcie odnawialne źródła energii mają coraz większe znaczenie dla energetyki. Bez wątpienia ustawodawca miał świadomość ich ogromnego potencjału. Z tego powodu uprawnienia instalacyjne w tym zakresie są w pewnym sensie reglamentowane. Zgodnie z Ustawą o OZE montaż odnawialnych źródeł energii powinien być dokonywany przez wykwalifikowaną kadrę. Dotyczy to instalacji następujących rodzajów rozwiązań: kotłów i pieców na biomasę, pomp ciepła, płytkich systemów geotermalnych, systemów fotowoltaicznych i słonecznych systemów grzewczych. Instalować te systemy mogą wyłącznie osoby legitymujące się odpowiednim certyfikatem wydawanym na okres 5 lat przez Urząd Dozoru Technicznego. Postępowanie o uzyskanie certyfikatu jest wszczynane na wniosek zainteresowanego. Niestety jego wydanie może nastąpić wyłącznie po spełnieniu szczególnych wymagań i po dokonaniu opłaty stałej w wysokości 283,13 zł za jeden rodzaj instalacji OZE. Więcej na ten temat dowiesz się bezpośrednio w Urzędzie Dozoru Technicznego lub na jego https://www.udt.gov.pl/certyfikacja-instalatorow-oze

3.6. Na jakiej podstawie współpracować z klientem?

W bieżącym punkcie odniesiemy się do sposobu uregulowania stosunków z Twoimi klientami. W zależności od rodzaju usług, które chcesz oferować w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą wystąpić następujące formy porozumień, które szczegółowo omawiamy – linki poniżej:

Umowa dostawy (605 – 612 k.c.), wzór z komentarzem prawnym

Umowa o roboty budowlane (art. 647 – 658 k.c.), wzór z komentarzem prawnym

Umowa o świadczenie usług – wzór z komentarzem prawnym ,  jest to umowa nienazwana i nie występuje ona w Kodeksie cywilnym ani w innym akcie prawnym

Mogą też być niezbędne:

- inne umowy, które możesz zawierać na podstawie art. 3531 k.c. (zasada swobody umów) - możesz ułożyć łączący Cię z klientem stosunek prawny w dowolny sposób, jednak jego treść lub cel nie mogą sprzeciwiać się naturze tego stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Stosuj ten rodzaj porozumień tylko wtedy, gdy stosunek prawny nie spełnia przesłanek innych umów nazwanych w Kodeksie cywilnym lub innych ustawach.

- porozumienia specjalistyczne – mamy tutaj na myśli porozumienia zawierane z organami władzy publicznej i instytucjami samorządowymi, związane z realizacją projektów z zakresu instalowania instalacji odnawialnych źródeł energii. Podmioty te działają m.in. w oparciu o zasadę legalizmu, zatem współpraca z nimi jest bezpieczna i stabilna. W tego rodzaju porozumieniach organ może być pośrednikiem, beneficjentem lub samym tylko dysponentem i organizatorem danego programu.

3.7. Ochrona marki i własności przemysłowej

Powodzenie w biznesie w dużej mierze zależy od budowania własnej marki i jej rozpoznawalności. Przedsiębiorca musi być świadomy przysługujących mu praw z tytułu własności intelektualnej. W tej części poradnika, wyjaśnimy Ci jak chronić Twoje pomysły, nazwy i logo. Jeśli stworzyłeś projekt nowatorskiego rozwiązania w zakresie techniki grzewczej to w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim jest on utworem, a Ty jesteś twórcą. Ktokolwiek kto powieli go lub wykorzysta bez Twojej zgody, łamie prawo, a Ty możesz żądać zaniechania naruszenia praw autorskich, usunięcia skutków tego naruszenia, naprawienia wyrządzonej Ci szkody, a także wydania uzyskanych bezprawnie korzyści. Pamiętaj też o regulacji art. 115 ust. 1 powołanej ustawy: „kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3”.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być uznane „każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony. Znakiem towarowym, w szczególności może być w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk”. Zarejestrowanie znaku towarowego oznacza uzyskanie prawa ochronnego, które wyraża się poprzez zakaz posługiwania się przez innych przedsiębiorców tym samym lub podobnym logiem czy nazwą. W rozumieniu powołanej ustawy, jesteś podmiotem uprawnionym i z tego tytułu przysługuje Ci roszczenie o zaniechanie naruszeń, naprawienie szkody oraz o wydanie bezprawnie uzyskanych korzyści. W celu uzyskania prawa ochronnego należy dokonać zgłoszenia do Urzędu Patentowego RP. Znakiem towarowym jest Twoje logo, strona internetowa, wszelkie własne projekty instalacji i nieznane dotychczas branżowe rozwiązania. 

Zobacz także:

Zgłoszenie wynalazku, wzoru użytkowego, towarowego, przemysłowego oraz procedury uzyskania patentu, prawa ochronnego lub z rejestracji (część A)

Zgłoszenie wynalazku, wzoru użytkowego, towarowego, przemysłowego oraz procedury uzyskania patentu, prawa ochronnego lub z rejestracji (część B)

3.8. Zatrudnianie pracowników

W celu rozwinięcia niniejszej części Otoczenia odwołamy się do dwóch aktów prawnych. Pierwszy z nich to ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (dalej jako „k.p.”). Zgodnie z art. 2 k.p. pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie:

1. umowy o pracę,
2. powołania,
3. wyboru,
4. mianowania,
5. spółdzielczej umowy o pracę.

Drugi to Kodeks cywilny, który reguluje:

1. umowę zlecenia,
2. umowę o dzieło.

Jeśli idzie o Kodeks pracy, najprawdopodobniej będziesz miał do czynienia wyłącznie z umową o pracę. Zatrudniając pracownika z mocy samego prawa stajesz się pracodawcą. Zgodnie z art. 22 k.p.: „przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem”. Pracownik jak i pracodawca, mają zarówno określone prawa i obowiązki. Nie sposób w tym krótkim opracowaniu wymienić ich wszystkich, dlatego zwracamy uwagę przede wszystkim na obowiązek wypłaty wynagrodzenia, udzielania urlopu wypoczynkowego, prowadzenia akt pracowniczych, odprowadzania podatku dochodowego i składek na ubezpieczenie społeczne oraz przestrzegania zasad i przepisów BHP.

Zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło nie jest zatrudnieniem sensu stricto. Są to umowy nazwane w Kodeksie cywilnym, które z perspektywy pracodawcy są znacznie bardziej „wygodne” niż umowa o pracę. Wiążą się one z ograniczonym formalizmem, brakiem uprawnień pracowniczych i obniżonymi kosztami – z tego też właśnie powodu bywają nazywane śmieciówkami. Poniżej wskazujemy odnośniki do szczegółowego omówienia tych umów na portalu Mikroporady.pl. Na koniec chcemy jeszcze zwrócić Twoją uwagę na dosyć istotną sprawę. W zależności od oferowanych przez Ciebie usług, może okazać się, że będziesz musiał podjąć krótkotrwałą współprace z różnymi podmiotami. W tym celu możesz zawrzeć umowę zlecenia lub umowę o dzieło. Przedsiębiorcy bardzo często mylą te dwa kontrakty. Przede wszystkim należy wskazać, że umowa o dzieło jest umową rezultatu, a umowa zlecenia to umowa starannego działania. Zatem jeśli będziesz systematycznie zlecał pracownikom montaż instalacji grzewczej właściwa będzie umowa zlecenia. Natomiast gdy polecisz danej osobie wykonanie pewnej rzeczy, która ma spełniać określone wymogi i mieć indywidualne właściwości – zawrzyj umowę o dzieło.

Czytaj także:

Umowa o pracę – wzór z komentarzem prawnym

Umowa zlecenia – wzór z komentarzem prawnym

Umowa o dzieło – wzór z komentarzem prawnym

oraz

Poradnik – Zestawienie form zatrudnienia

3.9. Normy i przepisy dotyczące instalacji grzewczych

Instalacje grzewcze powinny być nie tylko ekologiczne, ale przede wszystkim bezpieczne. Prawodawca stawia ich producentom i dystrybutorom szczegółowe wymagania. Zasady instalowania urządzeń ogrzewczych, kotłów na paliwo stałe i olej opałowe, instalacji ogrzewczych wodnych, szczytowa moc cieplna, aparatura kontrolna i pomiarowa itd. zostały szczegółowo przedstawione w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (dalej jako: „Rozporządzenie”). Gdy już będziesz miał skonkretyzowany przedmiot swojej działalności, koniecznie zapoznaj się z ww. aktem prawnym. Oprócz tego Twoje produkty musza spełniać wymogi norm ustalanych przez Polski Komitet Normalizacyjny jak np. PN-EN 12828:2013-05 - Instalacje ogrzewcze w budynkach - Projektowanie wodnych instalacji centralnego ogrzewania. Wróćmy jednak jeszcze na jakiś czas do materii uregulowanej w Rozporządzeniu. Dopuszcza ono dwa podstawowe rodzaje instalacji ogrzewczych:

1. Instalację ogrzewczą wodną;
2. Instalację ogrzewczą powietrzną.

Prawodawca poświęca szczególnie dużo uwagi tej pierwszej. Zgodnie z §133 Rozporządzenia powinna ona być zabezpieczona przed nadmiernym wzrostem ciśnienia i temperatury, a zastosowane w niej materiały nie mogą pogarszać jakości wody. Osobne normy powinny spełniać także urządzenia i instalacje ogrzewcze w zakresie szczytowej mocy cieplnej (w tekście Rozporządzenia znajduje się specjalna tabela wskazująca sposób obliczania tej mocy). Pamiętaj również o kolejnym obowiązku, który nakłada powołana podstawa prawna – wszystkie grzejniki i inne urządzenia do odbioru ciepła muszą mieć regulator dopływu ciepła. Bezpieczne użytkowanie instalacji grzewczych, stosownie do §135 ust. 1 Rozporządzenia, powinno być zapewnione dzięki zaopatrzeniu ich w aparaturę kontrolną i pomiarową. Ponadto elementy tych instalacji, które są narażone na intensywny dopływ zimnego powietrza powinny być chronione przed zamarzaniem i mieć we właściwych miejscach izolację, przeciwdziałającą nadmiernym stratom ciepła. Rozporządzenie jest dla Ciebie aktem kluczowym, ponieważ wprowadza szereg bardzo szczegółowych wymagań, co do usytuowania kotłowni, przechowywania paliwa oraz mocy urządzeń grzewczych.

Musisz wiedzieć również, że zupełnie inne zasady dotyczą instalacji ciepła zasilanych paliwem gazowym (z sieci oraz z butli i innych stałych zbiorników). Zwróć szczególnie uwagę na:

• Wymóg instalowania urządzeń ostrzegających o niedopuszczalnym poziomie gazu;
• Odpowiednie zainstalowanie zaworu odcinającego dopływ gazu (poza budynkiem między kurkiem głównym, a wprowadzeniem przewodu do budynku);
• Odpowiednie zainstalowanie kurka głównego (wentylowana szafka wyprodukowana z trudnozapalnego materiału, zainstalowana przy ścianie lub wnęce ściennej albo w odległości nie większej niż 10m od zasilanego budynku, zabezpieczona przed czynnikami atmosferycznymi i dostępem osób niepowołanych).

Jeżeli interesują Cię właśnie instalacje  gazowe zapoznaj się koniecznie z tabelą maksymalnego obciążenia cieplnego urządzeń gazowych na 1 m. sześcienny kubatury pomieszczeń, która znajduje się w §172 Rozporządzenia.

Jakkolwiek to nie brzmi, to lektura Rozporządzenia prowadzi do wniosku, że polska legislatywa (władza ustawodawcza) dba o komfort cieplny swoich obywateli. Obowiązki te są niejako przerzucone na podmioty, które na tym komforcie zarabiają – czyli m.in. na Ciebie. Stosownie do §134 ust. 5 Rozporządzenia budynki zasilane ciepłem z sieci ciepłowniczej oraz budynki zasilane własnym źródeł ciepła (na olej opałowy, paliwo gazowe lub energię elektryczną) regulatory temperatury do grzejników powinny działać automatycznie tzn. dostosowywać się do zmian temperatury wewnętrznej panującej w pomieszczeniach.

Instalacje grzewcze elektryczne, gazowe, na paliwo stałe, a może spróbujesz sił w segmencie branży obejmującym przewody kominowe oraz urządzenia wentylacji i klimatyzacji. Jeśli tak to polecamy Ci lekturę rozdziałów piątego i szóstego Rozporządzenia.

Na pewno zauważyłeś, że często odsyłamy Cię wprost do przepisów Rozporządzenia. Dlaczego to robimy? Powody są dwa. Po pierwsze obszerność materii – każda część tego zbioru, który nazwaliśmy ”instalacją grzewczą” został skrupulatnie uregulowany przez prawodawcę. Dotyczy to wielu specjalistycznych kwestii – odpowiednio do źródeł ciepła, rodzajów zabudowań, w których są one instalowane po instalacje będące w orbicie Twoich zainteresowań. Drugi powód wynika z charakteru prawnego rozporządzeń. Są one wydawane na podstawie ustawy i w celu jej wykonania. Oznacza to, że ich przepisy należy stosować bezpośrednio.

3.10. Odpowiedzialność cywilna

Przedsiębiorca powinien spodziewać się niespodziewanego. Zadbaj więc o posiadanie odpowiedniego ubezpieczenia nie tylko mienia wchodzącego w skład przedsiębiorstwa, ale także o ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej na wypadek ewentualnych roszczeń. Skontaktuj się w tej sprawie z agentem ubezpieczeniowym lub skorzystaj z darmowych porównywarek. Dzięki temu będziesz mógł wybrać najodpowiedniejszą dla Ciebie ofertę o możliwie najszerszym zakresie.

Prowadząc działalność gospodarczą z pewnością będziesz współpracował z wieloma osobami. Podpiszesz niejeden kontrakt, przez co staniesz się odpowiedzialny za jego realizację. Zatem koniecznie zapoznaj się z art. 471 – 486 k.c. dotyczącymi skutków niewykonania zobowiązań. Więcej na ten temat:

Co zrobić w sytuacji nienależytego wykonania umowy?

Odpowiedzialność kontraktowa

Akty prawne

Stan prawny – 31 lipca 2022 r.