Coworkingowy raj – miejsce na freelancerów i szansa dla biznesu

Coworking - jeden ze sposobów zapewnienia miejsca na zarządzanie firmą czy prowadzenie działalności gospodarczej, połączony z możliwością do współpracy z innymi przedsiębiorcami. Forma zależy od zakresu potrzeb klientów.

To pomieszczenia lub miejsca pracy do wynajęcia na krótki czas, okresowo. Jest to oferta połączona zazwyczaj ze świadczeniem usług towarzyszących, zapewniających podstawową obsługę i zaplecze.

Jeżeli interesujesz się coworkingiem, powinieneś znać podstawowe pojęcia, z którymi prędzej czy później się spotkasz.

Coworking (też co-working, z ang. pracować razem) to możliwość indywidualnej lub wspólnej pracy w wynajętym pomieszczeniu, miejscu pracy (powierzchni). Centra coworkingowe znajdują się prawie we wszystkich większych miastach. Z powodu rosnącej popularności coworkingu w Polsce, także mniejsze miejscowości oraz miasta uniwersyteckie coraz częściej oferują takie przestrzenie.^[1]

Z coworkingu tradycyjnie korzystają tak zwani freelancerzy (pol. wolni strzelcy), czyli osoby, które wykonują pracę bez etatu, najczęściej na zlecenie. Realizują konkretne projekty; specjalizują się w danej dziedzinie. Do profesji szczególnie popularnych wśród wolnych strzelców należą m.in.: fotografia, dziennikarstwo, copywriting, tłumaczenie, programowanie, malarstwo, grafika, doradztwo i inne zawody związane głownie z pracą twórczą. Freelancerzy mogą również tworzyć swoje projekty zespołowo. Określenia „wolny strzelec” zazwyczaj nie używa się w stosunku do osób wykonujących prace fizyczne.^[2]

Często z coworkingu korzystają informatycy oraz osoby świadczące usługi w branżach IT. Technologia informacyjna, infotechnologia (ang. Information technology, IT) to całokształt zagadnień, metod, środków i działań związanych z przetwarzaniem informacji. Stanowi połączenie zastosowań informatyki i telekomunikacji. Obejmuje również sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie, a także narzędzia i inne technologie związane ze zbieraniem, przetwarzaniem, przesyłaniem, przechowywaniem, zabezpieczaniem i prezentowaniem informacji. Dostarcza użytkownikowi narzędzia wirtualne (informatyczne), za pomocą których może on pozyskiwać informacje, selekcjonować je, analizować, przetwarzać, gromadzić, zarządzać i przekazywać innym.

--

^[1] Definicje oraz pojęcia podane za hasłami w Wikipedii.

^[2] Pierwszy raz określenia freelancer użył Walter Scott (1771–1832) w powieści Ivanhoe. Posłużyło mu ono do opisania średniowiecznego najemnego wojownika. Free oznaczało wolny, a lancer pochodziło od lancy, czyli rodzaju broni. Inna czcionka

Prowadzenie działalności jest możliwe w dowolnie wybranej formie, za wyjątkiem spółki partnerskiej, która przypisana jest dla określonych zawodów takich jak np. adwokat, radca prawny, notariusz. Twoja działalność może, zatem działać, jako jednoosobowa działalność gospodarcza, spółka cywilna, spółka jawna, spółka komandytowa, komandytowo-akcyjna, sp. z o.o., jak i spółka akcyjna. Jednakże najbardziej popularną formą dla początkującego przedsiębiorcy jest jednoosobowa działalność gospodarcza.

Działalność ta jak każda inna, wymaga zarejestrowania.

Najpierw konieczny jest, wybór formy prowadzenia.

Może to być np. :

• indywidualna działalność gospodarcza, prowadzona przez osobę fizyczną, która jest właścicielem firmy i tę działalność wykonuje osobiście,
• przedsiębiorstwo rodzinne, prowadzone w dowolnej formie prawnej,
• spółki (osobowe, handlowe – wyjątkiem jest spółka partnerska, którą mogą tworzyć jedynie wolne zawody).

Zarejestrowanie działalności

Zgłoszenie w miejscu zamieszkania - złożenie formularza CEIDG-1:

• osobiście w urzędzie miasta lub gminy lub
• elektronicznie przez Internet, korzystając z bezpiecznego podpisu kwalifikowanego albo przy wykorzystaniu odpowiedniej aplikacji na stronie danego miasta lub gminy – profil zaufany ePUP.

Spółki kapitałowe

Rejestracja odbywa się we właściwym ze względu na siedzibę spółki sądzie rejestrowym (KRS); tu również istnieje możliwość rejestracji online. Po złożeniu wniosku uzyskuje się wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, który jest jednoznaczny z uzyskaniem NIP oraz numeru REGON. Wpis jest bezpłatny.

O różnych formach prowadzenia działalności gospodarczej czytaj tu: 

Pierwsze kroki w biznesie

3.1 Zakres świadczenia coworkingu

Usługi w zakresie coworkingu mogą być prowadzone w różnym wymiarze i zakresie.
Trzy podstawowe poziomy:

- poziom podstawowy

To oferowanie pomieszczenia ze standardowym wyposażeniem, w skład którego wchodzi stanowisko komputerowe. Taki coworking to zawarcie umowy najmu oraz zapewnienie możliwości korzystania z komputera podłączonego do Internetu i drukarki (w tym skanera).
Czytaj także"

 Wybór lokalizacji i lokalu – w serwisie mikroPorady

- poziom średni

To świadczenia z poziomu podstawowego, rozszerzone o usługi sprzętowe oraz obsługę administracyjną (np. odbiór korespondencji, inne usługi sekretarskie). Zakres takiego coworkingu może się zbliżać do poziomu usług świadczonych w ramach tzw. „wirtualnego biura”, patrz także:

 Umowa o usługi administracyjne i sekretarskie

- poziom rozszerzony

Obejmuje wszystko, co było zapewnione w ramach poziomu średniego. Dodatkowo zapewnia środki transportu - pojazdy, zarówno na potrzeby zawodowe, jak i rekreacyjne. To także ewentualna organizacja hotelu, zorganizowanie biletów na koncerty itp. W takim wypadku poziom rozszerzony coworkingu, może przypominać usługi konsjerża, gdzie może przydać się:

 Umowa przewozu 

3.2 Rozpoznanie rynku i bariery dostępu

Każda osoba zainteresowana rozpoczęciem świadczenia usług coworkingowych, powinna zdawać sobie sprawę, że wielu innych przedsiębiorców już rozpoczęło lub właśnie rozpoczyna działalność w tym obszarze.

Wśród tych, którzy udostępniają pomieszczenia, tworzą i utrzymują centra coworkingowe są m. in. podmioty, które profesjonalnie trudnią się wynajmem powierzchni biurowej.

Gdy część powierzchni biurowej nie jest wynajęta (a tak jest praktycznie zawsze), taki przedsiębiorca/zarządca biurowca będzie zainteresowany wykorzystaniem wolnych części obiektu, aby zapewnić zysk, a przynajmniej pokryć koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem biurowca. Do tego dochodzą opłaty za media, sprzątanie, nadzór itp. Dlatego zarządca obiektu będzie starał się wykorzystać niewynajęte lokale/przestrzenie. A oddanie ich pod coworking może być świetnym rozwiązaniem biznesowym. Na przeszkodzie organizacji coworkingu mogą stać głównie względy bezpieczeństwa - zakaz udostępniania biur lub ich otoczenia obcym osobom, czy konieczność ścisłej kontroli wszystkich przebywających na terenie przedsiębiorstwa, jak również ochrona danych.

Ze względu na skalę prowadzonej działalności, przedsiębiorca oferujący przestrzeń
do coworkingu siłą rzeczy ma możliwość zapewnienia dużego wachlarza usług,
w szczególności w zakresie obsługi biurowej, organizacji konferencji i telekonferencji.

Dlatego należy dokładnie przeanalizować, w jaki sposób mikroprzedsiębiorca może efektywnie konkurować z zarządcami obiektów biurowych. Ważne, by angażować swoje środki finansowe i energię w działalność, która przynosi zyski.

3.3 Charakter przestrzeni coworkingowej

Do kogo chcesz kierować swoją ofertę?

Wiesz już, że konkurencja w postaci zarządców biur oferuje profesjonalne usługi w zakresie coworkingu, włącznie z możliwością organizowania telekonferencji z wykorzystaniem multimediów.

Nie jesteś jednak na pozycji straconej. Możesz znaleźć niszę dla siebie. Jako mikroprzedsiębiorca możesz rozważyć stworzenie przestrzeni do coworkingu na mniejszą skalę, analogicznie jak w przypadku niewielkich restauracji konkurujących z lokalami sieciowymi.

Jako przyszły przedsiębiorca, świadczący usługi coworkingu, musisz odpowiedzieć m. in.na następujące pytania:

• Do kogo chcesz kierować swoją ofertę?
• Jakie branże mogą korzystać z Twojej przestrzeni?
• Jaki charakter mają mieć oferowane przez Ciebie usługi coworkingowe?
• Jaki będzie być zakres Twoich usług?
• W jakim miejscu miałaby być prowadzona działalność, w jakim otoczeniu?
• Jak jest skomunikowane miejsce Twojej potencjalnej działalności?

Inne ważne kwestie do analizy:

• Czy przestrzeń coworkingowa będzie również przeznaczona do kontaktów i rozmów Twoich klientów z ich gośćmi/współpracownikami?
• Czy wydzielisz miejsca do prowadzenia konferencji?
• Czy stworzysz specjalną przestrzeń do pracy w ciszy?

3.4 Zapewnienie podstawy prawnej do korzystania z lokalu (lokali) na cele działalności gospodarczej

Organizowanie przestrzeni coworkingowej to oczywiście konieczność wzięcia pod uwagę szeregu przepisów. Pierwsza rzecz - to musisz mieć prawo do korzystania z lokalu w zakresie dopuszczającym do działalności coworkingowej.

Wzór umowy najmu, który można dostosować do różnych wymogów jest dostępny w serwisie mikroPorady.pl:

 Umowa najmu lokalu i powierzchni 

Możliwe opcje:

Udostępniasz lokal spółdzielni mieszkaniowej

Możesz udostępnić lokal do coworkingu i prowadzić działalność gospodarczą na podstawie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Pamiętaj, że funkcjonowanie Twojej firmy wpłynie na zwiększenie zużycia mediów. W związku z tym, będziesz ponosił wyższe opłaty.

Ponadto, statuty obowiązujące w spółdzielniach mogą różnie określać wysokość miesięcznych opłat związanych z eksploatacją i naprawami. Zależy to od tego, czy członkowie spółdzielni bądź osoby, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (a nie będące członkami) korzystają z lokalu na cele mieszkalne lub gospodarcze bądź je łączą. Określając wysokość opłat, należy uwzględniać wykorzystywaną na działalność powierzchnię użytkową lokalu.

Lokal jest Twoją własnością

Nie potrzebujesz zezwolenia wspólnoty na prowadzenie w nim działalności gospodarczej. Wspólnota może jednak uchwalić opłaty na rzecz utrzymania nieruchomości wspólnej w większym rozmiarze niż wynika to z wysokości Twojego udziału. Działalność Twojej firmy może bowiem spowodować wzrost kosztów usuwania odpadów lub będzie się wiązać z podwyższeniem rachunków za wodę ze względu na wzrost jej zużycia.

3.5 Lokal – to nie tylko dobra lokalizacji

Wymogi ze względu na przedmiot i zakres działalności gospodarczej

Lokal przeznaczony do coworkingu, jak każdy w którym jest prowadzona działalność gospodarcza, musi spełniać wymogi wynikające z m. in. prawa administracyjnego. Podstawowe regulacje, dotyczące budynków, w których mogą przebywać ludzie są zawarte w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Przestrzeń coworkingową regulują przepisy, które dotyczą budynków przeznaczonych do pracy. Przykładowo, zgodnie z § 84:

1. W budynku użyteczności publicznej i zakładu pracy należy urządzić ogólnodostępne ustępy. Jeżeli liczba osób w pomieszczeniach na danej kondygnacji jest mniejsza niż 10, dopuszcza się umieszczenie ustępu na najbliższej kondygnacji.

2. W budynku obsługi bankowej, handlowych lub usługowych o powierzchni użytkowej do 100 m2 włącznie, nie trzeba urządzać ustępów ogólnodostępnych, o których mowa w ust. 1. Ustępów ogólnodostępnych, o których mowa w ust.1, nie urządza się w budynku obsługi bankowej, handlu lub usług o powierzechni użytkowej do 100 m2 włącznie.

3. W budynkach, o których mowa w ust. 1, w ustępach ogólnodostępnych powinna przypadać co najmniej jedna umywalka na 20 osób. Powinna być też co najmniej jedna miska ustępowa i jeden pisuar na 30 mężczyzn oraz jedna miska ustępowa na 20 kobiet (jeżeli przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy nie stanowią inaczej). Jeżeli w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi, liczba osób jest mniejsza niż 10, dopuszcza się umieszczenie wspólnego ustępu dla kobiet i mężczyzn.

4. W budynkach, o których mowa w ust. 1, odległość od stanowiska pracy lub miejsca przebywania ludzi do najbliższego ustępu nie może być większa niż 75 m, a od stanowiska pracy chronionej - niż 50 m.

W przestrzeni coworkingowej, należy zapewnić taką dostępność toalet, która odpowiada normom przewidzianym dla zakładu pracy. Wynika to z analogii pomiędzy zakładem pracy
a miejscem do wykonywania działalności zawodowej.

Projektując przestrzeń coworkingową, należy uwzględnić także wymogi, dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego i możliwości ewakuacji ludzi.

Zgodnie z § 207 ust. 1 rozporządzenia, budynek i urządzenia z nim związane, powinny być projektowane i wykonane w sposób, który ogranicza możliwość powstania pożaru.

W razie pożaru, konstrukcja budynku powinna zapewnić:

• zachowanie nośności konstrukcji przez określony czas;
• ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu wewnątrz budynku;
• ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie obiekty budowlane lub tereny przyległe;
• możliwość ewakuacji ludzi lub ich uratowania w inny sposób;
• uwzględnienie bezpieczeństwa ekip ratowniczych.

Przestrzeń coworkingowa powinna także spełniać wymogi wynikające z przepisów
rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Zgodnie z § 15:

1. Pomieszczenia pracy i ich wyposażenie powinny gwarantować pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy. W pomieszczeniach trzeba zapewnić: oświetlenie naturalne i sztuczne, odpowiednią temperaturę, wymianę powietrza. Należy je zabezpieczyć przed wilgocią, niekorzystnymi warunkami cieplnymi i nasłonecznieniem, drganiami oraz innymi czynnikami szkodliwymi dla zdrowia i uciążliwościami.

2. W pomieszczeniach pracy, w których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia (wysoka temperatura, hałas, drgania, promieniowanie, gazy, pyły, pary itp.) powinny być zastosowane rozwiązania techniczne uniemożliwiające przedostawanie się tych czynników do innych pomieszczeń.

3. Ściany i sufity pomieszczeń, w których wydzielają się substancje szkodliwe dla zdrowia pracowników lub pyły niebezpieczne pod względem wybuchowym, powinny mieć pokrycie ochronne, zabezpieczające przed adsorpcją i gromadzeniem się pyłu. Mają być przystosowane do łatwego czyszczenia lub zmywania.

4. Jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanych robót lub rodzaj stosowanych urządzeń może zachodzić niebezpieczeństwo wybuchu, stropy, dachy i ściany pomieszczeń pracy powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa dla tego rodzaju robót lub znajdujących się tam urządzeń oraz zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi.

Ważne!

Jeżeli w zakres usług coworkingowych, wchodzi też świadczenie usług gastronomicznych, to wówczas należy przestrzegać także przepisów związanych ze świadczeniem takiej działalności. Produkty żywnościowe muszą odpowiadać wymogom, wynikające z ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

W przypadku świadczenia usług gastronomicznych, lokal należy uznać za zakład żywienia zbiorowego w rozumieniu przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004. Tekst mający znaczenie dla EOG, Dz.U. L 304 z 22.11.2011, str. 18—63 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Natomiast w przypadku zatrudniania pracowników, trzeba spełniać wymogi wynikające z prawa pracy (Kodeks cywilny).

Ważne!

O formie prawnej zaangażowania w przedsiębiorstwie przesądza charakter pracy, a w szczególności sposób podporządkowania właścicielowi firmy oraz wyznaczenie miejsca i czasu świadczenia obowiązków.

3.6 Zasady korzystania z przestrzeni coworkingowej, czyli Co i KOMU wolno

Należy dokładnie określić zasady korzystania z przestrzeni coworkingowej. Trzeba to zrobić dwukierunkowo:

• przedsiębiorca a osoby korzystające z przestrzeni,
• regulacje dotyczące zasad współpracy osób korzystających ze wspólnej przestrzeni
• do pracy.

Należy dokładnie określić zarówno zakres uprawnień i opłat, jak i sposób korzystania ze wspólnej przestrzeni. W ten sposób można zminimalizować ryzyko potencjalnych konfliktów. Powinna być także uregulowana kwestia zakresu odpowiedzialności przedsiębiorcy wobec korzystających. W szczególności ważny jest zapis, że nie ponosi on odpowiedzialności za ewentualne szkody wyrządzone sobie nawzajem przez współkorzystających.

Te zapisy mogą mieć formę regulaminu świadczenia usług, mogą być sformułowane w umowie bądź w ogólnych warunkach umów dla całego najmu lokali lub powierzchni.

Coworking służy do prowadzenia działalności gospodarczej, stąd umowa pomiędzy świadczącym usługi składające się na udostępnienie przestrzeni coworkingowej a korzystającym, będzie umową pomiędzy przedsiębiorcami.

3.7 Zasady korzystania ze sprzętu, usług administracyjnych, sekretarskich, materiałów biurowych

Udostępnianie sprzętu lub usług może być uregulowane w podstawowej umowie najmu powierzchni, wyposażenia lub może być przedmiotem odrębnej umowy (np. dotyczącej korzystania z komputerów i drukarki).

Przedsiębiorca świadczący usługi coworkingowe musi również zadbać o kwestie dotyczące bezpieczeństwa danych. Należy zobowiązać klientów do prawidłowego postępowania z przetwarzanymi przez nich danymi osobowymi. Dane te bowiem mogą być przetwarzane na sprzęcie komputerowym zapewnionym przez przedsiębiorcę oferującego przestrzeń coworkingową. Należy, poprzez regulamin lub umowę zobligować osoby korzystające z udostępnionego sprzętu do usunięcia swoich plików, materiałów z powszechnie dostępnych lokalizacji (dysków), tak, aby nie wpadły w niepowołane ręce.

Zasadą powinno być, iż osoby korzystające ze sprzętu będącego na wyposażeniu przestrzeni coworkingowej zobowiązują się do tego, że nie będą:

• wykorzystywać go do jakichkolwiek celów sprzecznych z prawem,
• umieszczać, przetwarzać na nim materiałów naruszających prawo,
• zakłócać pracy tych urządzeń,
• zakłócać pracy innych osób, korzystających z przestrzeni coworkingowej.

To ostatnie zastrzeżenie powinno być podstawowym elementem wprowadzonym do umowy
o udostępnianie przestrzeni coworkingowej, obok precyzyjnego określenia zakresu usług
i odpłatności.

Rezerwowanie miejsca do pracy

Regulamin / ogólne warunki umów lub umowa powinny także precyzyjnie określać sposób rezerwowania przestrzeni coworkingowej, tak aby uniknąć ewentualnych konfliktów.

Może to się odbywać w sposób telefoniczny lub za pomocą serwisu internetowego,
co wymaga wprowadzenia regulaminu korzystania z usług świadczonych drogą elektroniczną. Wzór regulaminu świadczenia usług drogą elektroniczną jest dostępny w serwisie mikroPorady.pl 

Regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną

3.8 Kwestie różne

Przedsiębiorca świadczący usługi w zakresie udostępniania przestrzeni coworkingowej powinien posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Musi ono uwzględniać zawodowy charakter jego działalności oraz zakres świadczonych usług, a przede wszystkim to, że udostępnia pomieszczenia na potrzeby ludzi.

Konieczny jest także nieograniczony dostęp do Internetu oraz wsparcie informatyczne na wypadek wystąpienia jakichkolwiek awarii, konieczności odzyskania danych lub zapewnienia odbioru korespondencji mailowej.

3.9 Podstawowe akty prawne

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity Dz.U. 2022.1360 t.j.),
2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. 2021.2351 t.j.),
3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tekst jednolity Dz.U. 2019.1065),
4. Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. 2022.2132 t.j.),
5. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004.
6. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity Dz.U.2022.1510 t.j.),
7. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jednolity Dz.U. 2003.169.1650),
8. Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2022.1233 t.j.),
9. Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. 2017.2070 t.j.),
10. Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. 2020.344 t.j.);
11. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

Stan prawny - 28.02.2023