Jak założyć Klub Malucha - profesjonalną salę zabaw dla dzieci?

Poniżej są omówione aspekty prawne związane z realizacją konkretnego pomysłu na biznes -prowadzenia sali zabaw. Porady te możesz z powodzeniem zastosować do podobnych działalności.

Niniejsze opracowanie zostało przygotowane w związku z faktem, że rodzice coraz chętniej zostawiają swoje pociechy zarówno w dużych salach zabaw, (potocznie zwanych „figlorajami”), jak też w kącikach malucha oferowanych w galeriach handlowych.

Przy planowaniu podjęcia każdej działalności podstawowe znaczenie mają dwie kwestie: pomysł i wykonanie. Pomysł już masz. Teraz dowiedz się, co powinieneś zrobić, aby prowadzona przez Ciebie sala zabaw zawsze tętniła życiem, a zadowoleni rodzice organizowali w niej przyjęcia dla swoich pociech. Z niniejszego opracowania dowiesz się, na jakie zagadnienia prawne powinieneś zwrócić uwagę, aby zapewnić sukces swojemu biznesowi.

Jeżeli masz już pomysł na biznes, to teraz przyszedł czas, aby zastanowić się, jaka forma prowadzenia działalności gospodarczej będzie dla Ciebie najlepsza. Zapoznaj się z podstawowymi zasadami dotyczącymi poszczególnych form prowadzenia działalności.

Poniżej przedstawiamy główne aspekty prawne każdej z nich. Pamiętaj, że podjęcie działalności gospodarczej możliwe jest dopiero po jej zarejestrowaniu, zgodnie z przepisami regulującymi daną działalność.

Wszystkie formy prowadzenia działalności gospodarczej zostały szczegółowo przedstawione w materiale opublikowanym w serwisie Mikroporady.pl. Jeżeli po przeczytaniu poniższego opracowania będziesz miał wątpliwości, koniecznie się z nim zapoznaj!

Wybór formy działalności 

Szerzej o wyborze możliwych form prowadzenia działalności przeczytasz również tutaj: Pierwsze kroki w biznesie 

2.1 Jednoosobowa działalność gospodarcza

Najprostszą formą prowadzenia działalności gospodarczej jest jednoosobowa działalność gospodarcza, uregulowana w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny („Kodeks cywilny” lub „k.c.”) oraz Ustawie o centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i punkcie informacji dla przedsiębiorcy z dnia 6 marca 2018 r.

• Jednoosobowa działalność gospodarcza jest odpowiednia przede wszystkim dla małych przedsięwzięć, co nie wyklucza prowadzenia większej działalności w tej formie.
• Istotą jednoosobowej działalności gospodarczej jest działanie przedsiębiorcy we własnym imieniu i na własny rachunek. Oznacza to, że przedsiębiorca prowadzący działalność w tej formie, jest jedyną osobą ponoszącą pełną odpowiedzialność związaną z prowadzeniem działalności.
• Ty będziesz wyłącznie uprawniony do podejmowania wszelkich decyzji, dotyczących zarządzania firmą.
• Będziesz również wyłącznie odpowiedzialnym z tytułu wszelkich zobowiązań, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym zobowiązań finansowych.

Aby rozpocząć działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, konieczne jest dokonanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Działalności Gospodarczej („CEIDG”), czyli ewidencji przedsiębiorców będących osobami fizycznymi. Termin „osoba fizyczna” stanowi prawne określenie człowieka od chwili urodzenia do chwili śmierci.

Bezpłatny wniosek do CEIDG

Sposoby złożenia wniosku do CEIDG:

1. Wniosek o wpis można przygotować przez Internet i złożyć go online. Konieczne jest utworzenie i aktywowanie specjalnego konta w systemie informatycznym. Aby skorzystać z tego trybu, musisz posiadać kwalifikowany podpis elektroniczny lub podpis zaufany. Aby złożyć wniosek online, skorzystaj ze strony internetowej CEIDG – Załóż Działalność Gospodarczą;
2. Wniosek o wpis można przygotować przez Internet i podpisać w wybranym urzędzie gminy. Przygotowany wniosek otrzymuje określony kod, który jest udostępniony osobie wypełniającej wniosek. Kod należy zachować i podać urzędnikowi w gminie. Dzięki temu, urzędnik będzie mógł odnaleźć wypełniony wniosek w systemie, wydrukować go i przedłożyć przedsiębiorcy do podpisu.
3. Nie musisz posiadać kwalifikowanego podpisu elektronicznego ani podpisu zaufanego. Wniosek podpisujesz własnoręcznie w wybranym urzędzie gminy. Musisz pamiętać, że między złożeniem wniosku online a wizytą w urzędzie gminy, w celu jego podpisania nie może upłynąć więcej niż 7 dni.
4. Możesz wydrukować formularz wniosku o wpis w CEIDG i uzupełnić go ręcznie. Taki wniosek możesz złożyć osobiście w urzędzie gminy lub przesłać za pośrednictwem tradycyjnej poczty.

Ważne!

Musisz wiedzieć, że prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą, odpowiadasz za jej zobowiązania całym swoim majątkiem. Odpowiedzialność ta rozciąga się także na Twojego małżonka, jeżeli posiadacie tzw. małżeńską wspólność majątkową.

Sprawdź także:

- słowniczek „Umowa majątkowa małżeńska” 

2.2 Spółka cywilna

Spółka cywilna uregulowana została w Kodeksie cywilnym. W rzeczywistości spółka cywilna jest umową zawartą przez co najmniej dwóch przedsiębiorców.

• Strony umowy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności poprzez wniesienie wkładów.
• Umowa spółki cywilnej musi zostać zawarta w formie pisemnej.
• Spółka cywilna może zostać utworzona przez co najmniej dwie osoby fizyczne bądź dwie osoby prawne.
• Prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli salę zabaw będziesz prowadzić wspólnie z przyjaciółmi lub znajomymi, a wasza działalność będzie miała raczej kameralny niż komercyjny charakter.
• Tak jak w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, w formie spółki cywilnej również można prowadzić działalność gospodarczą w większym rozmiarze.
• Za zobowiązania zaciągnięte w ramach spółki cywilnej odpowiedzialni są wszyscy wspólnicy solidarnie całym swoim majątkiem.
• Wkład wspólnika spółki cywilnej może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. W przypadku, gdy wkładem ma być nieruchomość, to umowa spółki cywilnej będzie wymagać formy aktu notarialnego.
• Pomimo braku podmiotowości prawnej, spółka cywilna posiada NIP i REGON oraz może być płatnikiem podatku VAT. Przy czym płatnikami podatku dochodowego w spółce są poszczególni jej wspólnicy.

Podsumowując, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej należy pamiętać, że spółka prawa cywilnego jest jedynie umową, zatem nie może być podmiotem praw i obowiązków. Wpisowi do rejestru przedsiębiorców (CEIDG lub Krajowego Rejestru Sądowego – „KRS”) podlegają poszczególnymi wspólnicy (strony umowy) spółki cywilnej. Wpisu do CEIDG dokonuje się na zasadach omówionych w punkcie 2.1.

Osoby prawne oraz tzw. ułomne osoby prawne również mogą zawiązać spółkę cywilną. W takim przypadku – jeżeli któryś ze wspólników jest na przykład spółką prawa handlowego – prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

2.3 Spółka prawa handlowego

Istotą spółki jest zrzeszenie osób lub kapitału w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Spółki prawa handlowego uregulowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych („Kodeks spółek handlowych”, „k.s.h.”). Podstawowy podział spółek handlowych - spółki osobowe i spółki kapitałowe.

Prowadzenie działalności w formie spółki handlowej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli wiesz, że Twoja działalność wkrótce nabierze znacznych rozmiarów.

Spółka osobowa

• Spółka osobowa będzie dla Ciebie lepszym wyborem, jeżeli ściśle współpracujesz ze współpomysłodawcą biznesu (sali zabaw) i razem chcecie go rozwijać.
• Spółkami osobowymi są spółki zrzeszające wspólników w celu wykonywania działalności gospodarczej, której podstawą jest praca wykonywana przez wspólników osobiście.
• Odpowiedzialność za zobowiązania spółki ponoszą solidarnie: spółka i wspólnicy całym swoim majątkiem.
• Spółkami osobowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa oraz spółka komandytowo-akcyjna.
• Spółka partnerska zastrzeżona została dla osób wykonujących określone zawody, do których nie zaliczają się związane z tzw. branżą dziecięcą. Jeżeli chcesz prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki osobowej, a Twój biznes polega na udostępnianiu dzieciom sali zabaw, opiece nad dziećmi lub organizacji ich czasu wolnego, pozostaje Ci do wyboru spółka jawna, komandytowa lub komandytowo-akcyjna.

Spółka kapitałowa

• Spółkę kapitałową powinieneś wybrać, jeżeli masz pomysł, który ma potencjał, lecz nie dysponujesz środkami pieniężnymi niezbędnymi do jego realizacji. Spółki kapitałowe zrzeszające kapitał.
• W spółkach kapitałowych brak jest więzi osobistej pomiędzy działalnością prowadzoną przez spółkę a wspólnikami. Konsekwencją tego jest zasada nieponoszenia przez wspólników spółek kapitałowych odpowiedzialności za zobowiązania spółki wobec osób trzecich.
• Spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna prosta spółka akcyjna.
• Właściwym rejestrem przedsiębiorców dla spółek prawa handlowego jest Krajowy Rejestr Sądowy, uregulowany w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej jako: „ustawa o KRS”). Krajowy Rejestr Sądowy jest prowadzony przez sądy rejonowe. Wniosek o wpis powinien zostać złożony do sądu rejonowego, właściwego ze względu na siedzibę spółki. Zasady postępowania o dokonanie wpisu znajdują się w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego.
• Wpis do KRS dokonuje się na wniosek uprawnionego podmiotu, zgodnie z zasadami reprezentacji wskazanymi w Kodeksie spółek handlowych lub w umowie spółki. Wniosek o wpis do KRS podlega obligatoryjnej opłacie w wysokości 500 zł oraz opłacie za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym w wysokości 100 zł.

1. Złożenie wniosku w formie papierowej. Wniosek musi być złożony na formularzu urzędowym, który należy prawidłowo wypełnić, tzn. zgodnie z instrukcją. Wzory formularzy dostępne są w siedzibach sądów rejonowych oraz na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości: https://www.gov.pl/web/sprawiedliwosc/formularze-wnioskow-o-wpis-do-krajowego-rejestru-sadowego
2. Złożenie wniosku na formularzu udostępnionym w systemie teleinformatycznym. Wniosek powinien zostać opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub podpisem zaufanym.
3. Ponadto, obowiązuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 stycznia 2015r. w sprawie sposobu i trybu składania wniosków o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego dotyczących spółek, których umowę zawarto przy wykorzystaniu wzorca umowy spółki udostępnionego w systemie teleinformatycznym. Wnioskodawca przygotowuje wniosek w postaci formularza udostępnionego w systemie teleinformatycznym oraz wytwarza w systemie dokumenty stanowiące załączniki do wniosku (o ile nie można ich dołączyć na podstawie przepisów odrębnych od ustawy o KRS), a następnie podpisuje go za pomocą podpisu elektronicznego. W tym przypadku opłata za wpis będzie niższa niż przy pozostałych sposobach.

Należy pamiętać, aby do wniosku załączyć wymagane przez przepisy, szczególne Kodeksu spółek handlowych, dokumenty w oryginale lub poświadczone przez notariusza, np. umowę.

3.1 Najem lokalu

Jeżeli jesteś właścicielem odpowiedniego lokalu, kolejny krok w stronę rozpoczęcia prowadzenia własnego biznesu masz już za sobą. Jednak przeważająca część czytelników dopiero zamierza przeglądać dostępne na rynku oferty, by wybrać najdogodniejszą lokalizację. Oprócz lokalizacji lub wyglądu lokalu, ważne jest również odpowiednie skonstruowanie umowy najmu.

Umowa najmu lokali została uregulowana w Kodeksie cywilnym. Przepisy te stosuje się również do umów o najem powierzchni użytkowej w galerii handlowej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt V CSK 230/06).

• Mocą umowy najmu lokalu, wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
• Wynajmującym będzie osoba uprawniona do lokalu. Najczęściej uprawnionym do lokalu jest właściciel.

Podnajem

Może się zdarzyć, że najem zaoferuje Ci osoba, która sama również lokal wynajmuje (podnajem). Zawieranie takich umów jest ryzykowne z dwóch względów:

1. Osoba, która oferuje podnajem musi dysponować zgodą właściciela lokalu.
2. Taka umowa ulega rozwiązaniu najpóźniej z chwilą zakończenia pierwotnego stosunku najmu. Może zatem dojść do sytuacji, w której Twoja umowa ulegnie rozwiązaniu w najmniej odpowiednim dla Ciebie momencie; tego nie jesteś w stanie przewidzieć. Planując rozpoczęcie działalności warto już na samym początku zadbać o jej stabilny rozwój.

Jeżeli wynajmującym będzie osoba prawna (np. spółka) sprawdź, czy osoba, która deklaruje podpisanie z Tobą umowy najmu jest do tego uprawniona. Możesz to zrobić w Krajowym Rejestrze Sądowym (https://ekrs.ms.gov.pl/web/wyszukiwarka-krs/strona-glowna/index.html) dostępnym online.

Jest to bardzo ważne. W przypadku ewentualnego konfliktu, będziesz mógł dochodzić swoich praw od spółki tylko wtedy, gdy umowę podpisała osoba uprawniona do reprezentacji. Jeżeli umowę podpisał ktoś inny, roszczenia będziesz mógł kierować jedynie do osoby wskazanej w umowie.

Ważne!

• Zadbaj, aby w umowie został określony dokładnie przedmiot najmu oraz wysokość czynszu i opłat eksploatacyjnych, którymi będziesz obciążony. Dla uniknięcia ewentualnych sporów, warto od razu ustalić czy kwoty wskazane w umowie są kwotami netto czy brutto oraz w jakiej walucie będą płacone.
• Koniecznie wprowadź do umowy zasady podwyższenia czynszu. Jeżeli umowa nie będzie zawierać postanowień w tym zakresie, wynajmujący lokal będzie mógł podwyższyć czynsz o dowolną kwotę, wypowiadając dotychczasową wysokość czynszu na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego. Optymalnym rozwiązaniem będzie wprowadzenie do umowy postanowienia, że wysokość czynszu może być przez wynajmującego waloryzowana raz w roku o wskaźnik inflacji.
• Istotną kwestią jest określenie zasad wypowiedzenia umowy. W przypadku braku postanowień umownych w tym zakresie, jeżeli czas trwania umowy najmu jest oznaczony, najem może zostać wypowiedziany w przypadkach wskazanych w umowie. Natomiast jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony, a czynsz jest płatny miesięcznie, najem można wypowiedzieć najpóźniej na trzy miesiące naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego. Zastanów się, czy terminy te są dla Ciebie odpowiednie. Jeżeli nie, zaproponuj własne okresy wypowiedzenia.

Możesz dowiedzieć się więcej na temat najmu lokalu tutaj:

Umowa najmu lokalu i powierzchni 

3.2 Regulacje techniczno-prawne

Obowiązki właściciela budynku w zakresie zapewnienia ochrony przeciwpożarowej wskazane zostały w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. Są to:

1. obowiązek przestrzegania przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych;
2. obowiązek wyposażenia budynku, obiektu budowlanego lub terenu w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice;
3. obowiązek zapewnienia konserwacji oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie;
4. obowiązek zapewnienia osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji;
5. obowiązek przygotowania budynku, obiektu budowlanego lub terenu do prowadzenia akcji ratowniczej;
6. obowiązek zapoznania pracowników z przepisami przeciwpożarowymi;
7. obowiązek ustalenia sposobów postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

Fakt, że nie jesteś właścicielem budynku, nie oznacza, że możesz spać spokojnie. Odpowiedzialność za realizację powyższych obowiązków może zostać przeniesiona na zarządcę lub użytkownika budynku na podstawie umowy cywilnoprawnej. Warto zatem uważnie czytać treść umów i pamiętać o takiej klauzuli.

Znaczenie mają również przepisy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. („Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych”).

Analiza tych przepisów prowadzi do wniosku, że sala zabaw jest budynkiem użyteczności publicznej, należącym do kategorii ZL II, czyli przeznaczonym przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się, tj. dzieci. Z tego względu powinieneś zapewnić swoim małym klientom odpowiednią drogę ewakuacyjną. Pomyśl również o jej oświetleniu.

Pamiętaj, że Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych zakazuje stosowania do wykończenia wnętrz materiałów i wyrobów łatwopalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące.

Zapoznaj się europejskimi normami dotyczącymi placów zabaw. Są to: PN-EN 1176 i PN-EN 1177. Każda z nich składa się z kilku części. Normy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa placów zabaw poprzez wyznaczenie standardów dla urządzeń, które się w nich znajdują. Dostosowanie placu zabaw do wymogów norm europejskich jest dobrowolne, nie są one publicznie dostępne. Ich treść możesz kupić online za ok. 60 zł.

3.3 Jak zatrudniać pracowników?

Zapanowanie nad jednym dzieckiem jest trudne, a co dopiero nad całą gromadką. Co więcej, otwierając salę zabaw potrzebujesz obsługi administracyjnej, biurowej oraz sprzątającej. Z pewnością, zastanawiasz się nad zatrudnieniem personelu. Poniżej podpowiadamy, w jaki sposób możesz to zrobić.

Najpopularniejszym sposobem jest zawarcie umowy o pracę. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy stanowi, że przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Podstawowe elementy umowy o pracę, dotyczą określenia:

- przedmiotu, tj. rodzaju pracy,
- miejsca wykonywania pracy,
- wysokości wynagrodzenia pracownika,
- wymiaru czasu pracy oraz terminu jej rozpoczęcia.

• W praktyce oznacza to, że konkretna osoba, z którą zawrzesz umowę o pracę będzie zobowiązana do osobistego świadczenia pracy na Twoją rzecz i w Twoim imieniu, a zatem na Twoje ryzyko.
• Za działania pracownika odpowiadać będziesz Ty – jako pracodawca.
• Pracownik będzie wykonywał pracę w dni wskazane w umowie, np. w dni robocze lub w dni ustalane w comiesięcznym harmonogramie.
• Wykonywanie pracy przez pracownika ma polegać na starannym działaniu, wykonywanym pod kierownictwem pracodawcy. Warto więc sprecyzować w umowie oczekiwania wobec pracownika, tak aby dla obu stron umowy było jasne, co należy do jego obowiązków.
• Wbrew niektórym praktykom na rynku, umowa o pracę nie dotyczy wszelkiej pracy, lecz pracy określonej co do rodzaju - więc pracy o charakterze powtarzalnym.
• Pracownik nie powinien wykonywać każdej pracy, jaką mu zlecisz, lecz tylko tę wynikającą z umowy. Skoro zatem zdecydowałeś się zatrudnić kogoś na stanowisko opiekunki lub animatora czasu wolnego dla dzieci, to nie oczekuj, że taki pracownik będzie również Twoją sekretarką lub sprzątaczką. Byłoby to wysoce nieprofesjonalne.
• Do Twoich obowiązków będzie należała wypłata wynagrodzenia.
• Umowę o pracę możesz zawrzeć na okres próbny albo od razu na czas określony lub na czas nieokreślony. Proponujemy, aby pierwsza umowa była umową na okres próbny. Wynosi on maksymalnie 3 miesiące i służy sprawdzeniu kompetencji pracownika.

Pamiętaj!

Umowa o pracę musi być zawarta w formie pisemnej najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy. W przeciwnym razie narazisz się na karę grzywny w wysokości od 1 000 zł do 30 000 zł.

Taka sama kara grozi, jeżeli pomimo spełnienia wszystkich wyżej wskazanych cech, zawierasz z osobą trzecią umowę cywilnoprawną, np. umowę zlecenie lub umowę o świadczenie usług.

W ramach swojej działalności prawdopodobnie nie będziesz zawierał umów zleceń, ponieważ ich przedmiotem jest dokonanie czynności prawnej, czyli takiej, która wywoła określone skutki przewidziane w przepisach prawa. Natomiast sprawowanie opieki nad dziećmi lub sprzątanie sali jest czynnością faktyczną, a nie prawną.

Zawierane przez Ciebie umowy będą umowami o świadczenie usług, do których jednak stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenie.

Poniżej prezentujemy regulację umowy zlecenie.

Przepisy o umowie zlecenie są określone w Kodeksie cywilnym.

• Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie (odpowiednik pracownika) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej na rzecz dającego zlecenie (odpowiednik pracodawcy – Ty).
• Umowa zlecenie nie musi zostać zawarta w formie pisemnej, a wynagrodzenie nie ma charakteru obligatoryjnego. Jeżeli postanowienia zawartej umowy nie stanowią inaczej i nic innego nie wynika z okoliczności, przyjmujący zlecenie (zleceniobiorca) jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej wykonanej przez niego pracy.
• Tak jak w przypadku umowy o pracę, zleceniobiorca jest zobowiązany jedynie do starannego działania. Odmiennie niż pracownik, zleceniobiorca nie musi się stosować do wskazówek dającego zlecenie.

Zobacz również:

Umowa o pracę 

Umowa zlecenia 

Umowa o dzieło 

3.4 Kwalifikacje personelu

Wiesz już na jakiej podstawie zatrudnić personel. Warto jeszcze wiedzieć, kogo możesz zatrudniać. Sala zabaw to nie przedszkole, zatem nie obowiązują Cię rygorystyczne wymogi, co do wykształcenia, o jakich mowa w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli z dnia 1 sierpnia 2017 r.

Z powodzeniem możesz obsługiwać salę zabaw samodzielnie, nawet jeśli nie posiadasz odpowiedniego wykształcenia wyższego lub ukończyłeś inne studia niż pedagogiczne. Możesz również zatrudnić studentkę w charakterze opiekunki lub animatorki. Celem Twojego przedsiębiorstwa będzie udostępnienie dzieciom sali zabaw, nie zaś ich wychowanie i edukacja, tak jak ma to miejsce w przypadku prowadzenia przedszkola.

3.5 Regulamin

Stworzenie regulaminu jest zawsze dobrym pomysłem. Dla dzieci warto narysować obrazkowy regulamin w formie graficznej. Poniżej podpowiadamy, jak prawidłowo sformułować regulamin dla dorosłych.

Regulamin możesz ułożyć dowolnie. Wystarczy, że znajdą się w nim podstawowe postanowienia, takie jak:
- zasady uczestnictwa i korzystania z sali zabaw,
- sposoby płatności.

W praktyce spotyka się uregulowanie różnego rodzaju zasad odpowiedzialności. Z uwagi na mnogość postanowień i fakt, że tylko Ty wiesz, które z nich będą odpowiednie dla Ciebie, poniżej przewrotnie wskazujemy, co w regulaminie znaleźć się nie powinno.
Często zdarza się tak, że przedsiębiorca dążąc do maksymalnego zabezpieczenia własnych interesów, dopuszcza się naruszenia interesu swojego klienta. Niemal każdy był kiedyś nieświadomą ofiarą takich postanowień. Dlatego nie są one przez nas intuicyjnie wychwytywane.

Postanowienia regulaminu nie mogą kształtować praw Twoich klientów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszając ich interesy. W Polsce powołany został specjalny urząd, który bada zgodność regulaminów z powyższymi kryteriami. Jest to Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów („UOKiK”). W celu poprawy świadomości prawnej społeczeństwa oraz wyeliminowania z obrotu niezgodnych z prawem postanowień już na etapie konstruowania umów i regulaminów, UOKiK prowadzi rejestr klauzul niedozwolonych. Możesz sprawdzić, czy dane postanowienie zostało uznane za klauzulę niedozwoloną. Rejestr klauzul niedozwolonych jest dostępny bezpłatnie online na stronie – Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 

Pamiętaj, że pomimo obszerności rejestru klauzul niedozwolonych, ma on jedynie charakter pomocniczy. Zatem fakt, że dane postanowienie nie zostało w nim uwzględnione nie oznacza, że w realiach konkretnego stanu faktycznego nie zostanie za takie uznane.

Czego przedsiębiorca nie może zapisać w regulaminie:

1. Wyłączenie odpowiedzialności za szkodę na osobie

Nie możesz skutecznie zastrzec w regulaminie, że nie ponosisz odpowiedzialności za bezpieczeństwo osób nieprzestrzegających regulaminu. W szczególności nie wyłączysz w ten sposób odpowiedzialności karnej. Dlatego tak ważne jest uważne przeczytanie punktu 3.2. Musisz zachować wszelkie, wymagane prawem wymagania techniczne i bezpieczeństwa. Kodeks cywilny nie przewiduje wyłączenia odpowiedzialności za szkodę na osobie. Jedynie sąd w konkretnych postępowaniu może orzec, że takiej odpowiedzialności nie poniesiesz.

2. Wyłączenie odpowiedzialności za szkodę na mieniu

Sytuacja analogiczna jak w punkcie pierwszym. Nie możesz zastrzec, że nie odpowiadasz za jakąkolwiek szkodę. Nie możesz również zastrzec, że za wszelką szkodę odpowiada rodzic dziecka. W ten sposób rodzice byliby obciążeni np. wadliwym serwisowaniem Twojego asortymentu. Do przesądzenia o braku Twojej odpowiedzialności właściwy będzie jedynie sąd.

3. Wyłączenie odpowiedzialności za rzeczy pozostawione w szatni

Takie postanowienie jest często spotykane. Nieważne będzie również postanowienie, że nie odpowiadasz za rzeczy wartościowe pozostawione w szatni. Jako przechowawca odpowiadasz za wszystko, co zostało Ci powierzone. Przez oddanie przedsiębiorcy rzeczy (np. kurtki) do przechowania w miejscu odpowiednio oznaczonym (np. napisem „szatnia”) zawierasz umowę o przechowanie. Zgodnie z treścią umowy o przechowanie, przechowawca (w tym przypadku Ty) zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.

4. Brak ekwiwalentności świadczeń

Brak ekwiwalentności świadczeń będzie mieć miejsce wtedy, gdy nie zwrócisz klientowi pieniędzy, pomimo że nie skorzystał z oferowanych przez Ciebie usług. Nie możesz zgodnie z prawem postanowić, że nigdy nie zwracasz pieniędzy za zakupiony bilet. Niedopuszczalne jest również postanowienie o braku zwrotu pieniędzy za częściowo niewykorzystany bilet. Wynika to z faktu, że niewykorzystanie biletu może nastąpić z winy przedsiębiorcy, np. klient zrezygnuje z Twoich usług, ponieważ okaże się, że część oferowanych przez Ciebie urządzeń w sali zabaw jest niesprawna.

5. Akceptacja regulaminu, poprzez zakup biletu, bez jego udostępnienia

Zrozumiałe jest, że Twój regulamin wiąże zarówno Ciebie, jak i klienta. Problematyczne może okazać się ustalenie momentu chwili od której regulamin jest wiążący. Nie ma wątpliwości, że Ty jako przedsiębiorca jesteś nim związany od samego początku. Natomiast klient jest związany regulaminem dopiero wtedy, gdy mógł się z nim zapoznać.

Sprzeczne z prawem byłoby postanowienie, zgodnie z którym w chwili zakupu biletu, klient blankietowo wyrazi zgodę na jego akceptację.

W praktyce klienci nie zgłaszają uwag do brzmienia regulaminów i nie proponują swoich treści postanowień. Jednak wcześniejsze udostępnienie regulaminu umożliwia klientowi podjęcie decyzji. Może on akceptować regulamin, poprzez skorzystanie z Twoich usług. Może odmówić jego akceptację, poprzez rezygnację z korzystania z Twojej oferty. Pamiętaj, że Twoim obowiązkiem jest udostępnienie potencjalnemu klientowi do wglądu regulaminu przed zakupem biletu.

3.6 Nadzór nad dziećmi

Bardzo ważna kwestia. Zasadą jest, że odpowiedzialność za dziecko ponoszą rodzice. Jednak, zapewne już nie raz się przekonałeś, że od każdej zasady są wyjątki. Może się zatem okazać, że to nie rodzic, lecz Ty ponosisz odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez dziecko. Wiedz zatem, że w takim przypadku zwolni Cię od odpowiedzialności tylko staranne wykonywanie nadzoru albo okoliczność, że szkoda i tak by powstała, pomimo starannego wykonywania nadzoru.

Do przeniesienia odpowiedzialności może dojść na podstawie umowy. Dlatego radzimy, aby zawrzeć w regulaminie postanowienie, zgodnie z którym nie jesteś zobowiązany do nadzoru nad dzieckiem. W przeciwnym razie może zdarzyć się, że rodzice będą twierdzić, że zawarliście umowę ustną w tym zakresie. Zatem takie postanowienie może zaoszczędzić w przyszłości Twój czas, pieniądze i nerwy.

3.7. Akty prawne

1. Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz.U. 2021.162);
2. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 2022.1360 t.j.);
3. Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i punkcie informacji dla przedsiębiorcy (Dz.U.2022.541 t.j.);
4. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. 2022.1467 t.j.);
5. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 2020.1575);
6. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. 2022.2057 t.j.);
7. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 stycznia 2015 r. w sprawie sposobu i trybu składania wniosków o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego dotyczących spółek, których umowę zawarto przy wykorzystaniu wzorca umowy spółki udostępnionego w systemie teleinformatycznym (Dz.U. z 2015 r. poz. 65);
8. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1065 t.j.,);
9. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli z dnia 1 sierpnia 2017 r. (Dz.U. 2020.1286 t.j.);
10. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie rodzajów innych form wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form oraz sposobu ich działania z dnia 28 sierpnia 2017