Jak założyć sklep spożywczy w ekskluzywnej wersji delikatesów?

Niniejsze opracowanie przedstawia otoczenie prawne dotyczące działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia sklepu spożywczego w postaci delikatesów. Wskazówki zamieszczone poniżej mogą być jednak wykorzystywane również przy innych pomysłach biznesowych, związanych z zakładaniem własnej firmy, zwłaszcza różnego rodzaju sklepów lub punktów usługowych. Ponadto, omówione aspekty prawne, takie jak forma prawna prowadzenia działalności, są przydatne dla każdego, kto planuje rozpocząć własny biznes.

Przedsiębiorco! Jeżeli zatem zastanawiasz się jakie kroki powinieneś podjąć, aby otworzyć swój pierwszy sklep, poświęć chwilę na lekturę tego dokumentu. Po jego przeczytaniu będziesz już wiedział od czego zacząć i na co warto, abyś zwrócił uwagę.

Czytaj także:

Pierwsze kroki w biznesie – poradnik początkującego przedsiębiorcy

Jeżeli zdecydowałeś już, że chcesz zacząć prowadzić swój własny biznes w postaci delikatesów to teraz jest czas, abyś zastanowił się, jaka forma prowadzenia działalności gospodarczej będzie dla Ciebie najlepsza. W tym celu powinieneś zapoznać się z podstawowymi zasadami dotyczącymi poszczególnych form prowadzenia działalności. Nie martw się, jeśli nie wiesz, gdzie ich szukać, poniżej zamieszczone zostały główne aspekty prawne każdej z nich. Pamiętaj również, że podjęcie działalności gospodarczej możliwe jest dopiero po jej zarejestrowaniu zgodnie z przepisami regulującymi daną działalność.

Wszystkie formy prowadzenia działalności gospodarczej zostały szczegółowo przedstawione w materiale publikowanym w serwisie Mikroporady.pl, jeżeli po przeczytaniu poniższego opracowania będziesz miał wątpliwości, koniecznie go przeczytaj!

Wybór lokalizacji oraz lokalu na siedzibę przedsiębiorcy 

Instrukcja - Jaka forma prawna będzie odpowiednia dla Twojej działalności?

2.1. Jednoosobowa działalność gospodarcza

Najprostszą formą prowadzenia działalności gospodarczej jest jednoosobowa działalność gospodarcza uregulowana w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny („Kodeks cywilny” lub „k.c.”) oraz ustawie o centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i punkcie informacji dla przedsiębiorcy z dnia 6 marca 2018 r.. Jednoosobowa działalność gospodarcza jest odpowiednia przede wszystkim dla małych przedsięwzięć, jednakże nie wyklucza to prowadzenia większej działalności w tej formie. Istotą jednoosobowej działalności gospodarczej jest działanie przedsiębiorcy we własnym imieniu i na własny rachunek. Oznacza to, że przedsiębiorca prowadzący działalność w tej formie jest jedyną osobą ponoszącą pełną odpowiedzialność związaną z prowadzeniem działalności. Zatem prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą będziesz wyłącznie uprawniony do podejmowania wszelkich decyzji, w tym w przedmiocie zarządzania firmą, jednakże będziesz również wyłącznie odpowiedzialnym z tytułu wszelkich zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym zobowiązań finansowych.

Aby rozpocząć działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej konieczne jest dokonanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Działalności Gospodarczej („CEIDG”), czyli ewidencji przedsiębiorców będących osobami fizycznymi. Na marginesie warto przypomnieć, że termin „osoba fizyczna” stanowi prawne określenie człowieka od chwili urodzenia do chwili śmierci.

Wpisu dokonuje się na bezpłatny wniosek, którym jest formularz elektroniczny zamieszczony na stronie CEIDG. Dokonanie wpisu oznacza wprowadzenie do systemu teleinformatycznego danych ewidencyjnych oraz informacyjnych wskazanych w formularzu. Co do zasady wpis powinien nastąpić nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu wpływu do CEIDG wniosku o wpis.

Istnieje kilka sposobów złożenia wniosku do CEIDG.

Po pierwsze, wniosek o wpis można przygotować przez Internet i złożyć go online. W tym celu konieczne jest uprzednie utworzenie i aktywowanie specjalnego konta w systemie informatycznym. Aby skorzystać z tego trybu musisz posiadać kwalifikowany podpis elektroniczny lub podpis zaufany. Aby złożyć wniosek w omawiany sposób skorzystaj ze strony CEIDG (https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/03154).

Po drugie, wniosek o wpis można przygotować przez Internet i podpisać w wybranym urzędzie gminy. Przygotowanemu wnioskowi zostanie nadany określony kod, który zostanie udostępniony osobie wypełniającej wniosek. Kod ten należy zachować i podać urzędnikowi w gminie, dzięki czemu urzędnik będzie mógł odnaleźć wypełniony wniosek w systemie, wydrukować go i przedłożyć przyszłemu przedsiębiorcy do podpisu. W tym przypadku nie musisz posiadać kwalifikowanego podpisu elektronicznego ani podpisu zaufanego, gdyż wniosek jest podpisywany przez Ciebie własnoręcznie w wybranym urzędzie gminy. Musisz jednak pamiętać, że między złożeniem wniosku online, a wizytą w urzędzie gminy w celu jego podpisania nie może upłynąć więcej niż 7 dni.

Po trzecie, możesz wydrukować formularz stanowiący wniosek o wpis w CEIDG i uzupełnić go ręcznie. Wypełniony w ten sposób wniosek możesz złożyć osobiście w urzędzie gminy lub przesłać go za pośrednictwem tradycyjnej poczty.

Czytaj także:

Wybór lokalizacji oraz lokalu na siedzibę przedsiębiorcy 

2.2. Spółka cywilna

Spółka cywilna uregulowana została w Kodeksie cywilnym. W rzeczywistości spółka cywilna jest jedynie umową zawartą przez co najmniej dwóch przedsiębiorców, mocą której strony umowy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności poprzez wniesienie wkładów. Umowa spółki cywilnej musi zostać zawarta w formie pisemnej. Spółka cywilna, może zostać utworzona, przez co najmniej 2 osoby fizyczne bądź dwie osoby prawne.

Prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli chcesz prowadzić delikatesy wspólnie z kimś, ponieważ np. Twój przyszły wspólnik ma głowę pełną pomysłów, a Ty potrzebujesz kogoś kreatywnego do zadań marketingowych lub po prostu ma tzw. „głowę na karku” i zajmie się bieżącą obsługą delikatesów od strony organizacyjnej i rachunkowej, a jednocześnie w zamian nie oczekuje „standardowego” wynagrodzenia, lecz udziału w zysku z Twojego biznesu. Jeżeli znajdujecie się w jednej z wymienionych lub podobnych sytuacji, a planowane przez was przedsięwzięcie nie ma zbyt dużej skali, rozważcie prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej. Oczywiście, tak jak w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, nie ma przeszkód, aby w formie spółki cywilnej prowadzić również działalność gospodarczą w większym rozmiarze. Należy jednak pamiętać, że za zobowiązania zaciągnięte w ramach spółki cywilnej odpowiedzialni są wszyscy wspólnicy solidarnie całym swoim majątkiem.

Wkład wspólnika spółki cywilnej może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Jednak należy pamiętać, że w przypadku, gdy wkładem ma być nieruchomość, to umowa spółki cywilnej będzie wymagać formy aktu notarialnego.

Co istotne, pomimo braku podmiotowości prawnej spółka cywilna posiada NIP i REGON oraz może być płatnikiem podatku VAT. Przy czym płatnikami podatku dochodowego w spółce są poszczególni jej wspólnicy.

Podsumowując, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej należy pamiętać, że spółka prawa cywilnego jest jedynie umową, zatem nie może być podmiotem praw i obowiązków, a w konsekwencji wpisowi do rejestru przedsiębiorców (CEIDG lub Krajowego Rejestru Sądowego) podlegają poszczególnymi wspólnicy (strony umowy) spółki cywilnej. Wpisu do CEIDG dokonuje się na zasadach omówionych w punkcie 2.1.

Osoby prawne oraz tzw. ułomne osoby prawne również mogą zawiązać spółkę cywilną. W takim przypadku – jeżeli któryś ze wspólników jest na przykład spółką prawa handlowego – prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Czytaj także:

Umowa spółki cywilnej – wzór z komentarzem prawnym 

Eksperta prawa odpowiada - Działalność gospodarcza, a spółka cywilna

2.3. Spółka prawa handlowego

Istotą spółki jest zrzeszenie osób lub kapitału w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Spółki prawa handlowego uregulowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych („Kodeks spółek handlowych”, „k.s.h.”). Podstawowym podziałem spółek handlowych jest podział na spółki osobowe i spółki kapitałowe.

Prowadzenie działalności w formie spółki handlowej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli już na początku wiesz, że Twoja działalność wkrótce nabierze znacznych rozmiarów.

Spółka osobowa będzie dla Ciebie lepszym wyborem, jeżeli ściśle współpracujesz ze współpomysłodawcą biznesu i razem chcecie go rozwijać. Spółkami osobowymi są spółki zrzeszające wspólników w celu wykonywania działalności gospodarczej, której podstawą jest praca wykonywana przez wspólników osobiście. Odpowiedzialność za zobowiązania spółki ponoszą solidarnie spółka i wspólnicy całym swoim majątkiem. Spółkami osobowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa oraz spółka komandytowo-akcyjna. Spośród tych spółek jedynie spółka partnerska zastrzeżona została dla osób wykonujących określone zawody, do których nie zaliczają się zawody związane ze sprzedażą detaliczną. Zatem jeżeli chcesz prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki osobowej, a Twój biznes polega na prowadzeniu delikatesów pozostaje Ci do wyboru spółka jawna, komandytowa lub komandytowo-akcyjna.

Natomiast spółkę kapitałową powinieneś wybrać, jeżeli masz pomysł na biznes, lecz nie dysponujesz środkami pieniężnymi niezbędnymi do jego realizacji. Spółkami kapitałowymi są spółki zrzeszające kapitał. Co do zasady w spółkach kapitałowych brak jest więzi osobistej pomiędzy działalnością prowadzoną przez spółkę a wspólnikami. Konsekwencją tego jest zasada nieponoszenia przez wspólników spółek kapitałowych odpowiedzialności za zobowiązania spółki wobec osób trzecich. Spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna oraz od dnia 1 lipca 2021 r. prosta spółka akcyjna.

Właściwym rejestrem przedsiębiorców dla spółek prawa handlowego jest Krajowy Rejestr Sądowy („KRS”) uregulowany w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym („ustawa o KRS”). Krajowy Rejestr Sądowy jest prowadzony przez sądy rejonowe, dlatego wniosek o wpis powinien zostać złożony do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę spółki. Zasady postępowania o dokonanie wpisu znajdują się w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego („k.p.c.”).

Co do zasady wpisu do KRS dokonuje się na wniosek uprawnionego podmiotu zgodnie z zasadami reprezentacji wskazanymi w Kodeksie spółek handlowych lub w umowie spółki. Wniosek o wpis do KRS podlega obligatoryjnej opłacie za dokonanie wpisu w wysokości 500 zł oraz opłacie za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym w wysokości 100 zł. Warto jednak abyś wiedział, że w przypadku, gdy skorzystasz z wzorca umowy udostępnionego w systemie teleinformatycznym będziesz mógł uiścić opłatę od wpisu do KRS w wysokości jedynie 250 zł. Uczulamy, abyś zwrócił szczególną uwagę na kwestię prawidłowego uiszczenia opłaty od wniosku o wpis do KRS, gdyż w przypadku jej braku Twój wniosek nie wywoła żadnych skutków, co oznacza, że nie będziesz mógł prowadzić swojej działalności zgodnie z prawem.

Od 1 lipca 2021 roku wnioski o wpis spółki do KRS oraz wnioski w zakresie zmian można składać wyłącznie elektronicznie.

Warto, żebyś już teraz zapamiętał, że ta zasada dotyczy wszelkich wniosków związanych z Twoją spółką, a nie tylko samego wniosku o wpis do rejestru. Niestety nie istnieją żadne wyjątki w tym zakresie. Pamiętaj, że wniosek wniesiony za pośrednictwem systemu teleinformatycznego musisz opatrzeć kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. To samo dotyczy załączników składanych wraz z wnioskiem (o wpis lub innym). Musisz pamiętać, aby do wniosku załączyć wymagane przez przepisy szczególne Kodeksu spółek handlowych dokumenty. W sytuacji jednak, gdy te dokumenty sporządzone zostały w postaci papierowej, wraz z wnioskiem musisz dodatkowo złożyć odpisy elektronicznie poświadczone przez notariusza albo występującego w sprawie pełnomocnika, będącego adwokatem lub radcą prawnym lub elektroniczne kopie tych dokumentów. Z kolei, jeżeli zdecydujesz się złożyć elektroniczne kopie dokumentów to po Twojej stronie zaktualizuje się kolejny obowiązek w postaci przesłania do sądu rejestrowego oryginału składanego dokumentu lub jego odpisu czy też wyciągu poświadczonego urzędowo w terminie 3 dni od dnia złożenia wniosku.

Sprawdź także:

Wyszukiwarka – Wzory - Umowy Spółki wraz z komentarzami ekspertów prawa

Porada – Jakich ogłoszeń spółki muszą dokonywać w Monitorze Sądowym i Gospodarczym i wpisów do KRS?

Instrukcja - Jak utworzyć spółkę i zarejestrować ją w KRS

3.1. Franczyza

A może nie chcesz tworzyć własnej marki tylko wolisz działać pod już istniejącym szyldem? Wiedz, że istnieje taka możliwość. W tym celu zawiera się umowę franchisingu. Jest to umowa nienazwana, co oznacza, że brak jest przepisów wprost się do niej odnoszących, a jej treść została ukształtowana przez praktykę. Zatem z praktyki biznesowej wynika, że przez umowę franchisingu właściciel marki zobowiązuje się do objęcia danego przedsiębiorcy (w tym przypadku Ciebie) swoją siecią i udostępnienia mu praw oraz dóbr z tą marką związanych przez czas trwania umowy, jak również do udzielania pomocy przy prowadzeniu przez przedsiębiorcę biznesu pod swoim szyldem, a w zamian przedsiębiorca będzie zobowiązany do prowadzenia działalności z wykorzystaniem udostępnionych elementów oraz do zapłaty wynagrodzenia na rzecz właściciela marki.

Skomplikowane? Powtórzmy jeszcze raz.

Na mocy umowy franchisingu właściciel marki (tzw. organizator sieci) zobowiąże się do włączenia Ciebie do swojej sieci (marki). W tym celu udostępni Ci tzw. pakiet franchisingowy, czyli np. licencję prawa do znaku towarowego, wiedzę niezbędną do wytworzenia, sporządzenia produktu (know-how), wiedzę poufną w zakresie organizacji i handlu (tajemnica przedsiębiorstwa). Jednocześnie organizator sieci będzie Ci służyć pomocą we wdrożeniu do Twojego lokalu przekazanych praw i informacji, tak aby skorzystanie z nich przez Ciebie było możliwe. Chodzi przede wszystkim o pomoc organizacyjną, ale również i finansową (np. w formie pożyczki). Organizator sieci powinien także służyć Ci radą, zwłaszcza co do spraw finansowych i prawnych w trakcie trwania waszej umowy. Umowa może przewidywać również przeprowadzenie odpłatnych lub bezpłatnych szkoleń Twoich pracowników przez organizatora sieci.

W zamian Ty będziesz zobowiązany do zapłaty szeroko rozumianego wynagrodzenia. Umowa może bowiem oprócz wynagrodzenia okresowego z osiąganego przez Ciebie zysku przewidywać tzw. opłatę wstępną związaną z samym zawarciem umowy lub jakiekolwiek inne opłaty. Ponadto umowa może uprawniać organizatora sieci do kontroli prowadzonej przez Ciebie działalności, np. przeglądania Twoich dokumentów księgowych i handlowych do których udostępnienia będziesz zobowiązany. Takie uprawnienie kontrolne może przysługiwać organizatorowi sieci, ponieważ zawierając umowę franchisingu nie jesteś tylko uprawniony do korzystania z pakietu franchisingowego, lecz jest to również Twój obowiązek. Dlatego też właściciel marki może sprawdzić, czy np. prawidłowo oznaczyłeś lokal, czy Twoi klienci są obsługiwani w sposób przez niego wymagany lub czy Twoi pracownicy posiadają odpowiednie kwalifikacje, bądź czy oferujesz produkty zgodne z klauzulą zakupu określonych towarów.

Mimo to, nadal będziesz posiadać status samodzielnego przedsiębiorcy, a wszelkie kontrole i żądania organizatora sieci nie mogą wykraczać poza granicę konieczności utrzymania jednolitego systemu sieci sklepów. Ponadto z umową franchisingu często wiąże się klauzula zakazu konkurencji przez pewien czas po wygaśnięciu umowy.

Z uwagi na powyższe oraz na fakt, że taka umowa zawierana jest pomiędzy dwoma przedsiębiorcami, jak również z uwagi na fakt, że jej skutki mogą mieć dla Ciebie dalekosiężny charakter ekonomiczny i finansowy, zdecydowanie najlepszą opcją jest skonsultowanie treści umowy franchisingowej z adwokatem lub radcą prawnym. Niemniej jednak w celu usystematyzowania podstawowej wiedzy na temat umowy franchisingu już teraz polecamy zapoznanie się z poniższymi artykułami:

Słowniczek – Franchising

Umowa franchisingu – wzór z komentarzem prawnym 

Porada – Zakaz konkurencji a umowa franchisingu

Porada – Zakaz konkurencji po ustaniu umowy franczyzy 

3.2. Najem lokalu

Jeżeli jesteś właścicielem odpowiedniego lokalu, kolejny krok w stronę rozpoczęcia prowadzenia własnego biznesu masz już za sobą. Zdajemy sobie jednak sprawę, że przeważająca część czytelników dopiero zamierza przeglądać dostępne na rynku oferty celem wyboru najdogodniejszej lokalizacji. Przypominamy jednak, że oprócz lokalizacji lub wyglądu ważne jest również odpowiednie skonstruowanie umowy najmu.

Na wstępie wskazujemy, że umowa najmu lokali została uregulowana w Kodeksie cywilnym. Przepisy te stosuje się również do umów o najem powierzchni użytkowej w galerii handlowej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt V CSK 230/06).

Umowa najmu lokalu jest umową, mocą, której wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Wynajmującym będzie osoba uprawniona do lokalu. Najczęściej uprawnionym do lokalu będzie właściciel. Może się jednak zdarzyć, że najem zaoferuje Ci osoba, która sama również lokal wynajmuje (podnajem). Zawieranie takich umów jest ryzykowne z dwóch względów. Po pierwsze osoba, która oferuje podnajem musi dysponować zgodą właściciela lokalu. Po drugie, taka umowa ulega rozwiązaniu najpóźniej z chwilą zakończenia pierwotnego stosunku najmu. Może zatem dojść do sytuacji, w której Twoja umowa ulegnie rozwiązaniu w najmniej odpowiednim dla Ciebie momencie, czego nie jesteś w stanie przewidzieć. Tymczasem planując rozpoczęcie działalności warto już na samym początku zadbać o jej stabilny rozwój.

Jeżeli wynajmującym będzie osoba prawna (np. spółka), sprawdź, czy osoba, która deklaruje podpisanie z Tobą umowy najmu jest do tego uprawniona. Możesz to zrobić w Krajowym Rejestrze Sądowym dostępnym online pod adresem Ministerstwa Sprawiedliwości (https://ekrs.ms.gov.pl/web/wyszukiwarka-krs/strona-glowna/index.html).

Jest to ważne, ponieważ w przypadku ewentualnego konfliktu, będziesz mógł dochodzić swoich praw od spółki tylko wtedy, gdy umowę podpisała osoba uprawniona do reprezentacji. Jeżeli umowę podpisał ktoś inny, roszczenia będziesz mógł kierować jedynie do osoby wskazanej w umowie.

Zadbaj, aby w umowie został określony dokładnie przedmiot najmu oraz wysokość czynszu i opłat eksploatacyjnych, którymi będziesz obciążony. Dla uniknięcia ewentualnych sporów warto od razu ustalić, czy kwoty wskazane w umowie są kwotami netto, czy brutto oraz w jakiej walucie będą płacone. Koniecznie wprowadź do umowy zasady podwyższenia czynszu. Jeżeli umowa nie będzie zawierać postanowień w tym zakresie, wynajmujący lokal będzie mógł podwyższyć czynsz o dowolną kwotę, wypowiadając dotychczasową wysokość czynszu na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego. Optymalnym rozwiązaniem dla was obojga będzie zatem wprowadzenie do umowy postanowienia, że wysokość czynszu może być przez wynajmującego waloryzowana raz w roku o wskaźnik inflacji.

Kolejną istotną kwestią jest określenie zasad wypowiedzenia umowy. W przypadku braku postanowień umownych w tym zakresie, jeżeli czas trwania umowy najmu jest oznaczony, najem może zostać wypowiedziany w przypadkach wskazanych w umowie. Natomiast jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony, a czynsz jest płatny miesięcznie, najem można wypowiedzieć najpóźniej na trzy miesiące naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego. Zastanów się zatem, czy terminy te są dla Ciebie odpowiednie i jeżeli nie, to zaproponuj własne okresy wypowiedzenia.

Warto doczytać na temat najmu lokalu tutaj:

Umowa najmu lokalu i powierzchni – wzór wraz z komentarzem prawnym

 Umowa dzierżawy – wzór z komentarzem prawnym

3.3. Wymogi sanitarne

Przed otwarciem sklepu musisz złożyć do Państwowej Inspekcji Sanitarnej wniosek o zatwierdzenie zakładu. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, zatwierdzeniu podlega m.in. zakład wprowadzający do obrotu żywność pochodzenia niezwierzęcego. Takim zakładem jest sklep spożywczy, a także jego wyspecjalizowana forma – delikatesy. Dla branży spożywczej, termin na złożenie wniosku o zatwierdzenie zakładu wynosi nie mniej niż 14 dni przed dniem rozpoczęcia planowanej działalności. Wniosek należy sporządzić w formie pisemnej.

Wniosek o zatwierdzenie zakładu (sklepu delikatesowego) zawiera:

1. imię, nazwisko i numer PESEL, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy, numer identyfikacyjny REGON, jeżeli taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2. numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile wnioskodawca taki numer posiada;
3. określenie rodzaju i zakresu działalności, która ma być prowadzona w zakładzie, w tym rodzaju żywności, która ma być przedmiotem produkcji lub obrotu;
4. określenie lokalizacji zakładu lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Przed wydaniem decyzji przez Państwową Inspekcję Sanitarną możesz spodziewać się kontroli mającej na celu sprawdzenie, czy Twoje delikatesy spełniają wymogi higieniczne dla wprowadzania na rynek żywności.

Oprócz powyższego, przepisy prawa zobowiązują Cię również do złożenia wniosku o wpis do rejestru zakładów. W tym przypadku również obowiązuje 14-dniowy termin przed rozpoczęciem działalności. Co do zasady, wniosek o wpis do rejestru zakładów zawiera te same dane co wniosek o zatwierdzenie zakładu i może być dokonany tym samym wnioskiem, co wniosek o zatwierdzenie zakładu.

Wzór wniosku wraz ze stosownym objaśnieniem stanowi załącznik nr 3 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzenia zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej z dnia 29 maja 2007 r. (Dz.U. Nr 106, poz. 730).

3.4. Zatrudnianie pracowników

Być może sam będziesz obsługiwać swoich klientów. Zwykle jednak nie jesteśmy w stanie zrobić wszystkiego sami. Dlatego też, powinieneś rozważyć zatrudnienie pracownika bądź pracowników. W każdym razie przed podjęciem decyzji warto abyś dowiedział się, w jaki sposób możesz to zrobić.

Najpopularniejszym sposobem jest zawarcie umowy o pracę. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, stanowi, że przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Podstawowymi elementami umowy o pracę jest określenie jej przedmiotu, tj. rodzaju pracy, miejsca wykonywania pracy, wysokości wynagrodzenia pracownika, wymiaru czasu pracy oraz terminu jej rozpoczęcia.

W praktyce oznacza to, że konkretna osoba, z którą zawrzesz umowę o pracę będzie zobowiązana do osobistego świadczenia pracy na Twoją rzecz i w Twoim imieniu, a zatem na Twoje ryzyko. Za działania pracownika odpowiadać będziesz Ty – jako pracodawca. Pracownik będzie wykonywał pracę w dni wskazane w umowie, np. w dni robocze lub w dni ustalane w comiesięcznym harmonogramie. Wykonywanie pracy przez pracownika ma polegać na starannym działaniu, wykonywanym pod kierownictwem pracodawcy. Warto więc sprecyzować w umowie oczekiwania wobec pracownika, tak aby dla obu stron umowy było jasne, co należy do jego obowiązków. Wbrew niektórym praktykom na rynku, umowa o pracę nie dotyczy wszelkiej pracy, lecz pracy określonej co do rodzaju, a więc pracy o charakterze powtarzalnym. Miej świadomość, że zatrudniany przez Ciebie pracownik nie powinien wykonywać każdej pracy, jaką mu zlecisz, lecz tylko tę wynikającą z umowy.

Do Twoich obowiązków będzie należała wypłata wynagrodzenia.

Umowę o pracę możesz zawrzeć na okres próbny albo od razu na czas określony lub na czas nieokreślony. Proponujemy, aby pierwsza umowa była umową zawartą na okres próbny. Okres próbny wynosi maksymalnie 3 miesiące i służy sprawdzeniu kompetencji pracownika.

Pamiętaj, że umowa o pracę musi być zawarta w formie pisemnej najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy. W przeciwnym razie narazisz się na karę grzywny w wysokości od 1.000 zł do 30.000 zł, co byłoby dla Ciebie dotkliwe, tym bardziej że dopiero zaczynasz prowadzić działalność, więc prawdopodobnie nie dysponujesz zbyt dużym budżetem.

Taka sama kara grozi Ci, jeżeli pomimo spełnienia wszystkich wyżej wskazanych cech, zawierasz z osobą trzecią umowę cywilnoprawną, np. umowę zlecenie lub umowę o świadczenie usług.

Nie oznacza to jednak, że w ramach swojej działalności nie możesz również zawierać umowy zlecenia. Przepisy o umowie zlecenia znajdują się w Kodeksie cywilnym. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie (odpowiednik pracownika) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (odpowiednik pracodawcy – Ciebie). W przeciwieństwie do umowy o pracę, umowa zlecenia nie musi zostać zawarta w formie pisemnej, a wynagrodzenie nie ma charakteru obligatoryjnego. Niemniej jednak, jeżeli postanowienia zawartej umowy nie stanowią inaczej i nic innego nie wynika z okoliczności, przyjmujący zlecenie (zleceniobiorca) jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej wykonanej przez niego pracy. Natomiast tak jak w przypadku umowy o pracę, zleceniobiorca jest zobowiązany jedynie do starannego działania. Odmiennie niż pracownik, zleceniobiorca nie musi się jednak stosować do wskazówek dającego zlecenie.

Zobacz również:

Umowa o pracę – wzór z komentarzem prawnym

Umowa zlecenia – wzór z komentarzem prawnym

Umowa o dzieło – wzór z komentarzem prawnym

Umowa o pracę nakładczą – wzór z komentarzem prawnym 

3.5. Nazwa i logo

Nazwa i logo Twoich delikatesów zależą wyłącznie od Ciebie. Nie musisz jej rejestrować, zastanów się jednak, czy nie lepiej byłoby to zrobić ze względów opisanych poniżej.

Istnieje prawdopodobieństwo, że na Twoim lokalnym rynku są już sklepy pretendujące do miana ekskluzywnych delikatesów. Jak zatem sprawić, żeby klienci robili zakupy właśnie u Ciebie? Na pewno pomoże w tym interesująca nazwa lub logo, które mogą stać się synonimem oferowanej przez Ciebie dobrej jakości. Co więcej, jeżeli będziesz dysponować ciekawym logo, Twoi potencjalni klienci nie będą mieć problemu z odróżnieniem Twoich delikatesów od innych. Jeżeli dodatkowo używane przez siebie logo zarejestrujesz, unikniesz sytuacji, w której ktoś inny „ukradnie” Twój pomysł na logo, a tym samym klientów, którzy nie będą w stanie odróżnić Twojego sklepu od sklepu konkurencji. Nazwa i logo ma zatem służyć identyfikacji Twoich produktów z Tobą. W ten sposób buduje się markę.

Znak towarowy jako taki nie podlega rejestracji, jednakże możliwe jest udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy. Najpopularniejszymi znakami towarowymi są znaki słowne, czyli nazwy lub słowno-graficzne, czyli loga. Jednakże zgodnie z ustawą z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony, w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk. Zatem jeżeli masz niestandardowe pomysły, być może warto byłoby rozważyć rejestrację prawa ochronnego na znak towarowy.

Skutkiem rejestracji nie jest sama możliwość posługiwania się logo w obrocie, lecz nabycie praw ochronnych związanych z używanym przez Ciebie znakiem. Zarejestrowanie znaku towarowego, np. loga, oznacza, że żaden inny przedsiębiorca nie będzie mógł używać tego samego lub podobnego do Twojego znaku towarowego. W przypadku, gdyby jednak podmiot trzeci naruszył ten zakaz, to będzie Ci przysługiwało roszczenie o zaniechanie naruszeń, roszczenie o naprawienie szkody, roszczenie o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści.

Odpowiedniego zgłoszenia dokonuje się w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej.

Pamiętaj, że w przypadku zlecenia podmiotowi trzeciemu wykonania logo powinieneś zadbać, aby w umowie znalazły się odpowiednie postanowienia w przedmiocie przeniesienia autorskich praw majątkowych. Na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231), autorskimi prawami majątkowymi objęte jest wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Utworem w omawianym przypadku będzie logo. Natomiast pole eksploatacji to inaczej sposób korzystania z utworu, np. używanie logo w materiałach reklamowych w formie papierowej lub używanie logo w materiałach reklamowych w formie elektronicznej. Co istotne, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje odrębne wynagrodzenie za korzystanie z utworu na każdym odrębnym polu eksploatacji. Zadbaj więc, aby w umowie znalazło się postanowienie, zgodnie z którym przeniesienie autorskich praw majątkowych objęte będzie jedynie wynagrodzeniem wskazanym w umowie.

Przykład umowy przeniesienia autorskich praw majątkowych znajdziesz tutaj:

Umowa zbycia majątkowych praw autorskich – wzór wraz z komentarzem prawnym

Zachęcamy również do skorzystania z naszego wzoru umowy o opracowanie logo:

Umowa o opracowanie logo – wzór z komentarzem prawnym 

3.6. E-commerce

Czym jest e-commerce? E-commerce to nic innego jak handel elektroniczny. Zapewne prędzej czy później będziesz rozważać prowadzenie delikatesów również poprzez sklep internetowy. Zapoznaj się zatem z głównymi aspektami technicznymi i prawnymi e-commerce.

Słowniczek – E-Commerce / Handel elektroniczny

3.7. Aspekty techniczne

Pierwszym krokiem jest wybór domeny internetowej oraz serwera.

Koszty rejestracji domeny są niewielkie (domenę odnawiamy co roku).

Musisz utworzyć konto u jednego z tzw. rejestratorów domen. Przykładowe firmy to: nazwa.pl, home.pl, active24.pl lub domeny.pl. Podajesz tu online wszystkie dane (firmowe lub osobiste) i szukasz domeny. Te stanowiące odzwierciedlenie popularnych słów, np. kredyty.pl są – oczywiście – od dawna zajęte. Niech to będzie wyzwanie dla Twojej kreatywności!

Funkcję prowadzenia rejestru krajowej domeny internetowej, tj. domeny z końcówką „.pl”, pełni Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa (NASK) Państwowy Instytut Badawczy.

W praktyce, rejestracja domen dokonywana jest przez firmy partnerskie NASK. Spośród ich ofert, możesz wybrać tę najbardziej konkurencyjną cenowo.

Sprawdź, czy adres Twojego portalu, czyli wybrany przez Ciebie ciąg wyrazów, nie jest już wykorzystywany przez kogoś innego. W tym celu możesz skorzystać z Krajowego Rejestru Domen (https://www.dns.pl).

Występując o rejestrację domeny, uzyskasz status oferenta. W swojej ofercie będziesz musiał potwierdzić, że:

- dane w niej zawarte są prawidłowe,

- złożenie oferty i wykonywanie umowy nie spowodują naruszenia praw osób trzecich lub przepisów prawa,

- nazwa domeny nie będzie wykorzystywana do rozpowszechniania złośliwego oprogramowania, zarządzania botnetami ani do phishingu.

NASK może odmówić przyjęcia Twojej oferty w szczególności, gdy:

- nie spełniłeś warunków technicznych, określonych w witrynie internetowej NASK,

- NASK jest związany umową o utrzymywanie tej samej nazwy domeny, która została wskazana w Twojej ofercie albo trwa proces zawierania takiej umowy.

Wszelkie prawa i obowiązki związane z użytkowaniem przez Ciebie domeny.pl będą opierały się na umowie zawartej pomiędzy Tobą a NASK (lub akredytowanym partnerem). Zwróć uwagę, że prawo do domeny nie jest prawem własności. Masz status abonenta domeny, ale Twoje logo (o ile je wcześniej zgłosiłeś w Urzędzie Patentowym) będzie objęte prawem ochrony do znaku towarowego.

Wzór umowy o adres i domenę znajdziesz tutaj:

Umowa o świadczenie usług dostępu do internetu - wzór

Większość firm oferujących rejestrację domeny proponuje również usługi serwerowe. Utrzymywaniem serwerów zajmują się firmy hostingowe. Miejsce na serwerze można wykupić od jednego dostawcy – właśnie jako „usługi hostingowe”. Przed wyborem firmy, przeczytaj opinie innych internautów. Tworzenie strony internetowej to także wybór języka programowania oraz szaty graficznej dla Twojego portalu. Jeżeli nie masz umiejętności w tym zakresie, możesz skorzystać z pomocy programisty i/lub grafika - freelancera, który za ustaloną kwotę podejmie się tego zadania.

3.7.1. Regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną

Gdy od strony technicznej masz już wszystko gotowe, czas zająć się kwestiami prawnymi.

Zgodnie z ustawą z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną, świadczeniem usług drogą elektroniczną jest wykonanie usługi świadczonej bez jednoczesnej obecności stron (na odległość), poprzez przekaz danych na indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową, i przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne.

Mimo że może na pierwszy rzut oka sprzedaż towarów w sklepie internetowym nie jest wyżej wskazaną „usługą”, to przyjęte jest, że do takiej kategorii się zalicza (tak Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w decyzji RWR 11/2011 z dnia 17 czerwca 2011 r.). Powyższe oznacza, że działalność gospodarcza w zakresie wprowadzania na rynek aplikacji mobilnych będzie kwalifikowana jako świadczenie usług drogą elektroniczną.

W konsekwencji obligatoryjnie powinieneś określić regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną, czyli regulamin udostępniania klientom i zasady z niej korzystania.

Regulamin w szczególności powinien zawierać postanowienia w przedmiocie:

· rodzaju i zakresu usług świadczonych drogą elektroniczną;

· warunków świadczenia usług drogą elektroniczną, w tym:

1. wymagań technicznych niezbędnych do współpracy z systemem teleinformatycznym, którym posługuje się usługodawca,
2. zakazu dostarczania przez usługobiorcę treści o charakterze bezprawnym;

· warunków zawierania i rozwiązywania umów o świadczenie usług drogą elektroniczną;

· trybu postępowania reklamacyjnego.

Z uwagi na fakt, że prawdopodobnie, co do zasady, Twoimi klientami będą konsumenci, przy tworzeniu regulaminu musisz zwrócić uwagę, aby nie zawierał on tzw. klauzul niedozwolonych.

W tym miejscu warto przypomnieć, że w prawie cywilnym za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową, ale nie tylko. Od 1 czerwca 2020 r. jednoosobowy przedsiębiorca będzie traktowany jak konsument, jeżeli zawrze umowę bezpośrednio związaną z jego działalnością gospodarczą, lecz z treści umowy będzie wynikać, że nie posiada ona dla niego charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej wskazanej w CEIDG.

Klauzulami niedozwolonymi są takie postanowienia umowy (regulaminu), które kształtują prawa konsumentów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszając ich interesy. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzi rejestr klauzul niedozwolonych, w którym możesz sprawdzić, czy dane postanowienie zostało uznane za klauzulę niedozwoloną. Rejestr klauzul niedozwolonych jest dostępny bezpłatnie online na stronie Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (https://www.rejestr.uokik.gov.pl).

Musisz jednak pamiętać, że pomimo obszerności rejestru klauzul niedozwolonych ma on jedynie charakter pomocniczy. Zatem fakt, że dane postanowienie nie zostało w nim uwzględnione nie oznacza, że w realiach konkretnego stanu faktycznego nie zostanie za takie uznane.

Przedsiębiorca ma obowiązek nieodpłatnie udostępnić regulamin usługobiorcy jeszcze przed zawarciem umowy o świadczenie usług, a więc przed złożeniem zamówienia. Ponadto, na żądanie usługobiorcy, masz obowiązek nieodpłatnie udostępnić regulamin w sposób umożliwiający pozyskanie, odtwarzanie i utrwalanie jego treści za pomocą systemu teleinformatycznego, którym posługuje się usługobiorca. Jeżeli tego nie zrobisz, usługobiorca nie będzie związany nieudostępnionymi postanowieniami regulaminu - Ciebie postanowienia regulaminu będą obowiązywały zawsze.

Wzór regulaminu świadczenia usług drogą elektroniczną znajdziesz na stronie Mikroporady.pl:

Regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną – wzór 

3.7.2. Dane osobowe, które będziesz przetwarzać

Regulacje związane z ochroną danych osobowych zawarte są w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.Urz.UE.L 2016 Nr 119, „Rozporządzenie”). Nie należy bagatelizować tego aktu, gdyż zgodnie z prawem Unii Europejskiej rozporządzenia nie wymagają implementacji, co oznacza, że stosowane są w państwach członkowskich bezpośrednio. Innymi słowy, nie ma wymogu, aby władze polskie wydały akt prawny w przedmiocie przyjęcia i stosowania Rozporządzenia, gdyż już od momentu jego uchwalenia i wejścia w życie na szczeblu unijnym, wskazane Rozporządzenie staje się dla Ciebie wiążące tak samo, jak każda inna ustawa obowiązująca w Polsce.

Na gruncie Rozporządzenia, przetwarzanie danych osobowych jest zgodne z prawem, m.in. wtedy, gdy jest ono niezbędne do wykonania umowy lub zawarcia umowy. Takim przypadkiem jest zawarcie umowy sprzedaży na odległość, gdyż klient musi podać adres na który zamówienie ma być doręczone. Z uwagi na fakt, że zasadą jest wyrażenie jednoznacznej zgody na przetwarzanie danych osobowych, w regulaminie świadczenia usług drogą elektroniczną powinno znaleźć się odpowiednie postanowienie w tym zakresie. Postanowienie regulaminu powinno zostać skonstruowane w taki sposób, aby nie powstały wątpliwości, czy dany klient Twojego sklepu wyraził zgodę dobrowolnie, świadomie i jednoznacznie. Pamiętaj również o tym, że nie ma możliwości wyrażenia zgody zbiorczej na wszystkie cele przetwarzania. W konsekwencji, co do każdego celu w regulaminie powinno się znaleźć odpowiednie postanowienie o wyrażeniu zgody.

Odrębna zgoda usługobiorcy będzie również potrzebna, jeżeli planujesz profilowanie swojej klienteli. Profilowanie oznacza dowolną formę zautomatyzowanego przetwarzania danych osobowych, które polega na wykorzystaniu danych osobowych do oceny niektórych czynników osobowych osoby fizycznej, w szczególności do analizy lub prognozy aspektów dotyczących efektów pracy tej osoby fizycznej, jej sytuacji ekonomicznej, zdrowia, osobistych preferencji, zainteresowań, wiarygodności, zachowania, lokalizacji lub przemieszczania się.

Ponadto regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną powinien zawierać postanowienia w przedmiocie:

· danych, jakie będziesz zbierać i zapisywać;

· sposobu i celu przetwarzania zbieranych przez Ciebie danych;

· prawa do bycia zapomnianym, tj. sposobu w jaki użytkownik może edytować lub usunąć swoje dane osobowe z Twojej bazy;

· organu, do jakiego konsument może zgłosić naruszenie związane z procesem przetwarzania danych;

· Twojego zobowiązania, że dane osobowe użytkownika nie zostaną wydane podmiotom trzecim;

· prawa użytkowania do żądania od Ciebie zaprzestania przetwarzania jego danych osobowych;

· możliwości wniesienia skargi przez konsumenta do właściwego organu.

Dostosowanie regulaminu do wymogów Rozporządzenia nie jest Twoim jedynym obowiązkiem w zakresie danych osobowych. Musisz również pamiętać, że masz obowiązek informowania właściwego organu nadzoru o przypadkach naruszeń przepisów o ochronie danych osobowych, które mogą skutkować zagrożeniem praw i swobód osób, których dane zostały naruszone w ciągu 72 godzin od wykrycia naruszenia oraz masz obowiązek bezzwłocznie poinformować użytkownika, którego dane wyciekły o tym fakcie.

Więcej informacji na temat zasad przetwarzania i udostępniania danych osobowych dostępnych jest pod adresem:

Porada – Zasady przetwarzania i udostępniania danych osobowych, tworzenie zbiorów

Natomiast przykładowy regulamin w przedmiocie procedury w zakresie bezpieczeństwa i ochrony informacji zamieszczony jest na stronie Mikroporady.pl:

Regulamin bezpieczeństwa i ochrony informacji - wzór 

3.8. Influencerzy

Wszystko już masz, lada chwila ruszy sprzedaż, a więc pozostało pozyskanie klienteli. Najprostszym sposobem jest oczywiście tzw. „poczta pantoflowa”, czyli opowiedzenie o swoim biznesie znajomym wraz z prośbą o dalsze przekazywanie przez nich informacji. Natomiast nie jest to jedyny sposób reklamy, a co więcej naszym zdaniem nie jest to jej najskuteczniejsza forma.

Wierzymy, że Twoje delikatesy mogą pretendować do popularnego, a być może nawet do kultowego sklepu, jak np. „Piotr i Paweł”. Zapytasz pewnie, w jaki sposób powtórzyć taki sukces? To proste. W dzisiejszych czasach trendy wyznaczają ludzie młodzi i treści zawarte w Internecie. Zauważ, że w zasadzie w każdej miejscowości znajdzie się ktoś, kto jest popularny na jednym z serwisów internetowych, np. na youtube (tzw. „influencer”). Polecamy zatem skontaktowanie się z taką osobą i zaproponowanie jej współpracy w postaci zamieszczania w swoich filmach reklamy Twoich delikatesów. Oczywiście wiąże się to dla Ciebie z dodatkowymi kosztami, ale pomyśl tylko o gwarantowanym znacznym wzroście sprzedaży po emisji zamówionego materiału. W ten sposób działają wszystkie większe firmy.

Z influencerem zawiera się najczęściej umowę o dzieło zgodnie z którą przyjmujący zamówienie (influencer) zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający (przedsiębiorca) do zapłaty wynagrodzenia. Wydawać by się mogło, że wszystko jest jasne, lecz dla pewności wyjaśniamy na czym polega sens tego rodzaju umowy.

Influencer na mocy umowy zobowiąże się nagrać film promujący Twój biznes, jednakże dla prawidłowego wykonania umowy nie ma znaczenia czy film odniesie rezultat w postaci zwiększenia sprzedaży. Dlatego też podstawą „zatrudnienia” influencera musi być dobrze skonstruowania umowa, tj. taka, która w sposób precyzyjny określi, co ma się znaleźć w filmie promującym (indywidualizacja dzieła). Nie musi być to od razu cały scenariusz. Wystarczy np. wypunktowanie, ile razy dana fraza ma zostać powiedziana i w jaki sposób. W ten sposób zabezpieczysz swoje interesów przed nieporozumieniem co do interpretacji zawartego w umowie hasła „promocji sklepu”.

Oczywiście umowa o dzieło jest umową odpłatną, a więc będziesz zobowiązany uiścić wynagrodzenie z jej tytułu. Umowa o dzieło nie musi być sporządzona na piśmie, lecz ze względów praktycznych rekomendujemy pisemne sporządzanie wszystkich umów.

W przypadku gdy również samodzielnie chciałbyś używać nagranego materiału umowa o dzieło musi zawierać postanowienie w zakresie przeniesienia majątkowych praw autorskich. Więcej na ten temat przeczytasz w punkcie 3.5.

Zachęcamy również do przeczytania porady na temat umów zawieranych z agencjami reklamowymi, które mogą pośredniczyć między Tobą a influencerem:

Porada – Jak bezpiecznie zawierać umowy z agencjami reklamowymi

Natomiast przykłady umowy o dzieło dostępne są tutaj:

Umowa o dzieło – wzór

Akty prawne

Stan prawny – 31 sierpnia 2022 r.