Jak zostać producentem autobusów?

Poniżej zostały omówione aspekty prawne związane z realizacją konkretnego pomysłu na biznes – produkcji autobusów.  Porady te możesz jednak z powodzeniem zastosować do podobnych działalności.

Każdy, kto na co dzień żyje miejskim rytmem wie, jak ważne jest szybkie i wygodne przemieszczanie się z miejsca na miejsce. Każdy ma na to swój sposób, jednak podstawowym i niezawodnym środkiem miejskiego transportu nadal są autobusy lub tramwaje. Wielu z nas nie wyobraża sobie bez nich codziennego funkcjonowania, tak jak wielu z nas wciąż widzi możliwości ich udoskonalenia. Jeśli jesteś wśród takich osób i wiesz, gdzie szukać innowacji w transporcie miejskim, śmiało możesz zaistnieć za sterami własnej firmy!

Przy planowaniu podjęcia każdej z działalności podstawowe znaczenie mają dwie kwestie: pomysł i wykonanie. Pomysł już masz. Teraz przeczytaj, co powinieneś zrobić, aby rozpocząć działalność w zakresie produkcji autobusów.

Z niniejszego opracowania dowiesz się, na jakie zagadnienia prawne powinieneś zwrócić uwagę, aby zapewnić sukces swojemu biznesowi. Polecamy uważnie przeczytać przygotowaną przez nas instrukcję, ponieważ jest wiele szczegółów, na które warto zwrócić uwagę.

Jeżeli podjąłeś decyzję, że chcesz zacząć prowadzić swój własny biznes, to teraz jest czas, abyś zastanowił się, jaka forma prowadzenia działalności gospodarczej będzie dla Ciebie najlepsza. W tym celu powinieneś zapoznać się z podstawowymi zasadami dotyczącymi poszczególnych form prowadzenia działalności. Poniżej zamieszczone zostały główne aspekty prawne każdej z nich. Pamiętaj również, że podjęcie działalności gospodarczej możliwe jest dopiero po jej zarejestrowaniu zgodnie z przepisami regulującymi daną działalność.

Wszystkie formy prowadzenia działalności gospodarczej zostały szczegółowo przedstawione w materiale publikowanym w serwisie Mikroporady.pl, jeżeli po przeczytaniu poniższego opracowania będziesz miał wątpliwości, koniecznie go przeczytaj!

 Poradnik – Wybór formy działalności

2.1. Jednoosobowa działalność gospodarcza

Jednoosobowa działalność gospodarcza to najprostszą formą prowadzenia działalności gospodarczej, została ona uregulowana w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny („Kodeks cywilny” lub „k.c.”) oraz ustawie o centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i punkcie informacji dla przedsiębiorcy z dnia 6 marca 2018 r. Jednoosobowa działalność gospodarcza jest odpowiednia przede wszystkim dla małych przedsięwzięć, jednakże nie wyklucza to prowadzenia większej działalności w tej formie. Istotą jednoosobowej działalności gospodarczej jest działanie przedsiębiorcy we własnym imieniu i na własny rachunek. Oznacza to, że przedsiębiorca prowadzący działalność w tej formie jest jedyną osobą ponoszącą pełną odpowiedzialność związaną z prowadzeniem działalności. Zatem prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą będziesz wyłącznie uprawniony do podejmowania wszelkich decyzji, w tym w przedmiocie zarządzania firmą, jednakże będziesz również wyłącznie odpowiedzialnym z tytułu wszelkich zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym zobowiązań finansowych.

Aby rozpocząć działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej konieczne jest dokonanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Działalności Gospodarczej („CEIDG”), czyli ewidencji przedsiębiorców będących osobami fizycznymi. Na marginesie warto przypomnieć, że termin „osoba fizyczna” stanowi prawne określenie człowieka od chwili urodzenia do chwili śmierci.

Wpisu dokonuje się na bezpłatny wniosek, którym jest formularz elektroniczny zamieszczony na stronie CEIDG. Dokonanie wpisu oznacza wprowadzenie do systemu teleinformatycznego danych ewidencyjnych oraz informacyjnych wskazanych w formularzu. Co do zasady wpis powinien nastąpić nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu wpływu do CEIDG wniosku o wpis.

Istnieje kilka sposobów złożenia wniosku do CEIDG.

Po pierwsze, wniosek o wpis można przygotować przez Internet i złożyć go online. W tym celu konieczne jest uprzednie utworzenie i aktywowanie specjalnego konta w systemie informatycznym. Aby skorzystać z tego trybu musisz posiadać kwalifikowany podpis elektroniczny lub podpis zaufany. Aby złożyć wniosek w omawiany sposób skorzystaj ze strony internetowej CEIDG - https://aplikacja.ceidg.gov.pl/ceidg/ceidg.public.ui/search.aspx.

Po drugie, wniosek o wpis można przygotować przez Internet i podpisać w wybranym urzędzie gminy. Przygotowanemu wnioskowi zostanie nadany określony kod, który zostanie udostępniony osobie wypełniającej wniosek. Kod ten należy zachować i podać urzędnikowi w gminie, dzięki czemu urzędnik będzie mógł odnaleźć wypełniony wniosek w systemie, wydrukować go i przedłożyć przyszłemu przedsiębiorcy do podpisu. W tym przypadku nie musisz posiadać kwalifikowanego podpisu elektronicznego ani podpisu zaufanego, gdyż wniosek jest podpisywany przez Ciebie własnoręcznie w wybranym urzędzie gminy. Musisz jednak pamiętać, że między złożeniem wniosku online, a wizytą w urzędzie gminy w celu jego podpisania nie może upłynąć więcej niż 7 dni.

Po trzecie, możesz wydrukować formularz stanowiący wniosek o wpis w CEIDG i uzupełnić go ręcznie. Wypełniony w ten sposób wniosek możesz złożyć osobiście w urzędzie gminy lub przesłać go za pośrednictwem tradycyjnej poczty.

Czytaj także:

 Słowniczek „Umowa majątkowa małżeńska"

2.2. Spółka cywilna

Spółka cywilna uregulowana została w Kodeksie cywilnym. W rzeczywistości spółka cywilna jest jedynie umową zawartą przez co najmniej dwóch przedsiębiorców, mocą, której strony umowy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności poprzez wniesienie wkładów. Umowa spółki cywilnej musi zostać zawarta w formie pisemnej. Spółka cywilna, może zostać utworzona, przez co najmniej 2 osoby fizyczne bądź dwie osoby prawne.

Oczywiście, tak jak w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, nie ma przeszkód, aby w formie spółki cywilnej prowadzić również działalność gospodarczą w większym rozmiarze. Należy jednak pamiętać, że za zobowiązania zaciągnięte w ramach spółki cywilnej odpowiedzialni są wszyscy wspólnicy solidarnie całym swoim majątkiem.

Wkład wspólnika spółki cywilnej może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Jednak należy pamiętać, że w przypadku, gdy wkładem ma być nieruchomość, to umowa spółki cywilnej będzie wymagać formy aktu notarialnego.

Co istotne, pomimo braku podmiotowości prawnej spółka cywilna posiada NIP i REGON oraz może być płatnikiem podatku VAT. Przy czym płatnikami podatku dochodowego w spółce są poszczególni jej wspólnicy.

Podsumowując, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej należy pamiętać, że spółka prawa cywilnego jest jedynie umową, zatem nie może być podmiotem praw i obowiązków, a w konsekwencji wpisowi do rejestru przedsiębiorców (CEIDG lub Krajowego Rejestru Sądowego) podlegają poszczególnymi wspólnicy (strony umowy) spółki cywilnej. Wpisu do CEIDG dokonuje się na zasadach omówionych w punkcie 2.1.

Osoby prawne oraz tzw. ułomne osoby prawne również mogą zawiązać spółkę cywilną. W takim przypadku – jeżeli jednym ze wspólników jest na przykład spółka prawa handlowego – prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Zobacz także:

 Umowa spółki cywilnej – wzór z komentarzem prawnym

 Eksperta prawa odpowiada - Działalność gospodarcza, a spółka cywilna

2.3.  Spółka prawa handlowego

Istotą spółki jest zrzeszenie osób lub kapitału w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Spółki prawa handlowego uregulowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych („Kodeks spółek handlowych”, „k.s.h.”). Podstawowym podziałem spółek handlowych jest podział na spółki osobowe i spółki kapitałowe.

Prowadzenie działalności w formie spółki handlowej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli już na początku wiesz, że Twoja działalność wkrótce nabierze znacznych rozmiarów.

Spółka osobowa będzie dla Ciebie lepszym wyborem, jeżeli ściśle współpracujesz ze współpomysłodawcą biznesu i razem chcecie go rozwijać. Spółkami osobowymi są spółki zrzeszające wspólników w celu wykonywania działalności gospodarczej, której podstawą jest praca wykonywana przez wspólników osobiście. Odpowiedzialność za zobowiązania spółki ponoszą solidarnie spółka i wspólnicy całym swoim majątkiem. Spółkami osobowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa oraz spółka komandytowo-akcyjna. Spośród tych spółek jedynie spółka partnerska zastrzeżona została dla osób wykonujących określone zawody. Zatem jeżeli chcesz prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki osobowej, a Twój biznes polega na prowadzeniu sklepu internetowego pozostaje Ci do wyboru spółka jawna, komandytowa lub komandytowo-akcyjna.

Natomiast spółkę kapitałową powinieneś wybrać, jeżeli masz pomysł na biznes, lecz nie dysponujesz środkami pieniężnymi niezbędnymi do jego realizacji. Spółkami kapitałowymi są spółki zrzeszające kapitał. Co do zasady w spółkach kapitałowych brak jest więzi osobistej pomiędzy działalnością prowadzoną przez spółkę, a wspólnikami. Konsekwencją tego jest zasada nieponoszenia przez wspólników spółek kapitałowych odpowiedzialności za zobowiązania spółki wobec osób trzecich. Spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna oraz od niedawna prosta spółka akcyjna.

Właściwym rejestrem przedsiębiorców dla spółek prawa handlowego jest Krajowy Rejestr Sądowy („KRS”) uregulowany w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym („ustawa o KRS”). Krajowy Rejestr Sądowy jest prowadzony przez sądy rejonowe, dlatego wniosek o wpis powinien zostać złożony do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę spółki. Zasady postępowania o dokonanie wpisu znajdują się w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego („k.p.c.”).

Co do zasady wpisu do KRS dokonuje się na wniosek uprawnionego podmiotu zgodnie z zasadami reprezentacji wskazanymi w Kodeksie spółek handlowych lub w umowie spółki. Wniosek o wpis do KRS podlega obligatoryjnej opłacie za dokonanie wpisu w wysokości 500 zł oraz opłacie za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym  w wysokości 100 zł. Warto jednak abyś wiedział, że w przypadku gdy przy rejestracji: spółki jawnej, spółki komandytowej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz prostej spółki akcyjnej, skorzystasz z wzorca umowy udostępnionego w systemie teleinformatycznym będziesz mógł uiścić opłatę od wpisu do KRS w wysokości jedynie 250 zł. Ważne, abyś zwrócił szczególną uwagę na kwestię prawidłowego uiszczenia opłaty od wniosku o wpis do KRS, gdyż w przypadku jej braku Twój wniosek nie wywoła żadnych skutków, co oznacza, że nie będziesz mógł prowadzić swojej działalności zgodnie z prawem.

Od 1 lipca 2021 r. wnioski dotyczące podmiotu podlegającego wpisowi do rejestru przedsiębiorców składa się wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Ta zasada dotyczy wszelkich wniosków związanych z Twoją spółką, a nie tylko samego wniosku o wpis do rejestru. Niestety nie istnieją żadne wyjątki w tym zakresie. Pamiętaj, że wniosek wniesiony za pośrednictwem systemu teleinformatycznego musisz opatrzeć kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. To samo dotyczy załączników składanych wraz z wnioskiem (o wpis lub innym). Musisz pamiętać, aby do wniosku załączyć wymagane przez przepisy szczególne Kodeksu spółek handlowych dokumenty. W sytuacji jednak, gdy te dokumenty sporządzone zostały w postaci papierowej, wraz z wnioskiem musisz dodatkowo złożyć odpisy elektronicznie poświadczone przez notariusza albo występującego w sprawie pełnomocnika, będącego adwokatem lub radcą prawnym lub elektroniczne kopie tych dokumentów.

Z kolei, jeżeli zdecydujesz się złożyć elektroniczne kopie dokumentów to po Twojej stronie zaktualizuje się kolejny obowiązek w postaci przesłania do sądu rejestrowego oryginału składanego dokumentu lub jego odpisu czy też wyciągu poświadczonego urzędowo w terminie 3 dni od dnia złożenia wniosku.

Czytaj także:

 Słowniczek – CEIDG

 Słowniczek – Przedsiębiorca

Rozpoczęcie wytwarzania autobusów lub innych pojazdów transportu miejskiego nieodzownie wiąże się z ogromnymi inwestycjami kapitałowymi. Zapoznaj się z poniższymi wskazówkami dotyczącymi pozyskania funduszy na rozpoczęcie swojej działalności.

3.1.  Źródła finansowania

3.1.1. Dotacje z urzędu pracy

Bezrobotny, absolwent CIS, absolwent KIS zamierzający podjąć działalność gospodarczą, mogą złożyć do starosty właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu albo ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej wniosek o dofinansowanie, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności.

Wniosek o dofinansowanie powinien zawierać:

• imię i nazwisko;
• adres miejsca zamieszkania;
• numer PESEL, jeżeli został nadany;
• kwotę wnioskowanego dofinansowania;
• symbol i przedmiot planowanej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) na poziomie podklasy;
• kalkulację kosztów związanych z podjęciem działalności gospodarczej oraz źródła ich finansowania;
• szczegółową specyfikację wydatków do poniesienia w ramach dofinansowania, przeznaczanych na zakup towarów i usług, w szczególności na zakup środków trwałych, urządzeń, maszyn, materiałów, towarów, usług i materiałów reklamowych, pozyskanie lokalu, pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem działalności gospodarczej;
• proponowaną formę zabezpieczenia zwrotu dofinansowania (np. poręczenie, weksel z poręczeniem wekslowym (aval), gwarancja bankowa, zastaw na prawach lub rzeczach, blokada środków zgromadzonych na rachunku bankowym albo akt notarialny o poddaniu się egzekucji przez dłużnika – o zwrocie patrz poniżej).
• podpis.

Wraz z wnioskiem musisz również złożyć m.in. oświadczenie o:

• nieotrzymaniu bezzwrotnych środków Funduszu Pracy lub innych bezzwrotnych środków publicznych na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;
• nieposiadaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a w przypadku jego posiadania - oświadczenie o zakończeniu działalności gospodarczej w dniu przypadającym w okresie przed upływem co najmniej 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień złożenia wniosku;
• niepodejmowaniu zatrudnienia w okresie 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej;
• niekaralności w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny;
• zobowiązaniu się do prowadzenia działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy od dnia jej rozpoczęcia oraz niezawieszania jej wykonywania łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy;
• niezłożeniu wniosku do innego starosty o przyznanie dofinansowania lub przyznanie jednorazowo środków na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej.

Wysokość dotacji różni się w zależności od urzędu pracy ją przydzielającą. W każdym przypadku dotacja nie może jednak wynosić więcej niż równowartość sześciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.

Jeżeli urząd pracy uwzględni wniosek zawierana jest umowa.

Środki finansowe pochodzące z dofinansowania muszą zostać wykorzystane zgodnie ze złożonym wnioskiem i umową. Zgodność ma dotyczyć zarówno celu ich wydatkowania, jak i terminu. W przeciwnym razie, jak również w sytuacji, gdy jednoosobowa działalność gospodarcza będzie prowadzona krócej niż 12 miesięcy, będziesz zobowiązany do zwrotu urzędowi pełnej kwoty udzielonej dotacji.

Informacje na temat aktualnie prowadzonych naborów do poszczególnych programów, w ramach których możesz otrzymać dotację na założenie działalności gospodarczej, dostępne są na stronach urzędów pracy. 

3.1.2. Środki unijne

Fundusze unijne stanowią potencjalne źródło finansowania mikro, małych oraz średnich firm. Ich celem jest poprawienie konkurencyjności mniejszych firm. Warto skorzystać ze środków unijnych jak najszybciej, bowiem z informacji podawanych przez Ministerstwo Finansów wynika, że w przeciągu następnych kilku lat dotacje mają być zastępowane kredytami, poręczeniami i pożyczkami udzielanymi na preferencyjnych warunkach przez pośredników finansowych takich jak banki lub fundusze pożyczkowe i poręczeniowe.

Jeżeli jesteś zainteresowany pozyskaniem środków finansowych z Unii Europejskiej, w pierwszej kolejności powinieneś udać się do Centralnego Punktu Informacyjnego Funduszy Europejskich w Warszawie lub Głównego Punktu Informacyjnego Funduszy Europejskich w poszczególnych miastach wojewódzkich („Punkt Informacyjny”), w których można uzyskać szczegółowe informacje w zakresie możliwości pozyskania dotacji na daną działalność. Przede wszystkim dowiesz się jakie aktualnie programy unijne są realizowane, jakie musisz spełniać kryteria i do kiedy trwa nabór wniosków do danego programu. Konsultacje w Punkcie są bezpłatne. Punkty Informacyjne prowadzą również konsultacje w formie telefonicznej.

Innym miejscem, w którym możesz uzyskać informacje na temat aktualnych programów pomocowych jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości („PARP”). W jej ramach funkcjonuje specjalna infolinia obsługiwana przez ekspertów udzielających informacji na temat obsługiwanych przez PARP programów.

W ramach PARP uruchomione zostały programy operacyjne „Inteligentny Rozwój”, „Polska Wschodnia”, „Wiedza Edukacja Rozwój”. Program „Inteligentny Rozwój” skierowany jest przede wszystkim do małych i średnich przedsiębiorców. W jego ofercie znajdziesz projekty mające na celu przyczynienie się do rozwoju realizujących je podmiotów np. poprzez ekspansję na nowe rynki lub ulepszenie oferowanych produktów.

Program „Wiedza Edukacja Rozwój” również adresowany jest do małych i średnich przedsiębiorców. Projekty w ramach tego programu mają m.in. przyczynić się do aktywizacji zawodowej ludzi młodych – do 30 roku życia. Na ten cel została przeznaczona kwota 2 035 mln euro.

Szczególnie ciekawe projekty oferowane są dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz przedsiębiorstw typu start-up w ramach programu „Polska Wschodnia”, który jest realizowany na terenie województw: lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, świętokrzyskiego lub warmińsko-mazurskiego.

Warto śledzić terminy naboru wniosków do poszczególnych projektów korzystając z harmonogramu zamieszczonego oficjalnej strony internetowej Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości - www.parp.gov.pl. 

Szczegółowe wymogi, jakie musi spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie środków z PARP w ramach wskazanych programów znajdziesz także tutaj:

 Porada – Jak wybrać źródła i otrzymać dofinansowanie na otwarcie działalności gospodarczej – krok po kroku

Poprawne przygotowanie wniosku jest czasochłonne, dlatego też warto udać się do profesjonalisty po pomoc w tym zakresie.

3.1.3. Anioł biznesu

Warto również rozważyć współpracę z aniołem biznesu. Mianem anioła biznesu określa się prywatnego inwestora, który wspiera innych przedsiębiorców poprzez inwestycje własnego kapitału w rozwój ich działalności. Anioły biznesu najczęściej działają w sektorze start-upów. W zamian za partycypację w kosztach danego przedsięwzięcia anioł biznesu oczekuje niewielkich udziałów i odpowiadającego tym udziałom zysku. Największą zaletą tej formy finansowania jest niemalże natychmiastowe uzyskanie niezbędnych środków pieniężnych oraz brak obowiązku spłaty odsetek od kwoty pożyczki tak jak ma to miejsce w przypadku kredytu bankowego. Warto dodać, że z pomocy aniołów biznesu korzystały na początku takie firmy jak Apple czy Starbucks.

Najprostszą drogą na pozyskanie „anioła biznesu” jest zwrócenie się do instytucji zrzeszającej osoby chętne do inwestowania w perspektywiczne projekty. W Polsce jedną z najstarszych i najpopularniejszych instytucji tego typu jest PolBAN Business Angel Club z siedzibą w Bydgoszczy i biurem w Warszawie. W pierwszej kolejności polecamy jednak dokonać rozpoznania, czy na lokalnym rynku nie ma podmiotu, który chciałaby wesprzeć Twój biznes. Firmy często chętnie wspierają lokalne przedsięwzięcia, inwestycje lub po prostu osoby pochodzące z ich regionu.

Czytaj także:

Słowniczek - Anioł Biznesu

Słowniczek - Venture Capital

Poradnik – Przykładowe Rodzaje Finansowania Działalności

3.1.4. Kredyt bankowy

Jeżeli nie masz możliwości skorzystania z wyżej wskazanych źródeł finansowania możesz rozważyć zawarcie z bankiem umowy kredytu. Kredyt bankowy stanowi wygodne rozwiązanie dla przedsiębiorcy, gdyż umożliwia sfinansowanie wszelkich inwestycji. Ubiegając się o kredyt powinieneś skonsultować się z doświadczonym doradcą. Oprócz tego Twój pomysł na biznes będzie podlegać indywidualnej ocenie banku. Bank sprawdzi również Twoją zdolność kredytową i dopiero wtedy zaproponowane zostaną Ci warunki kredytu.

Zwróć uwagę, że pracownik banku przedstawiający warunki kredytu będzie podkreślał konkurencyjność oferty na rynku. Warto jednak samemu dokonać porównania ofert różnych banków. Możesz także rozważyć skorzystanie z bezpłatnych usług doradców kredytowych. W ten sposób już na początku możesz zaoszczędzić część pieniędzy, które przeznaczyłbyś na spłatę odsetek w przypadku zawarcia umowy kredytu z pierwszym bankiem.

Istotna jest także kwestia waluty kredytu. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem będzie uzyskanie i spłata kredytu w walucie, w której rzeczywiście zarabiasz. Rozumiemy jednak, że bank może zaoferować Ci atrakcyjny kredyt w walucie obcej. Musisz jednak pamiętać o ryzyku zmian kursów walutowych, którego wyeliminować się nie da. Dla pełniejszej oceny sytuacji poproś pracownika banku o przedstawienie symulacji spłat rat kredytu oraz o udzielenie dokładnych informacji w przedmiocie sposobu ustalania przez bank kursu waluty, po której będzie przeliczał wysokość raty w walucie obcej na walutę polską, a także informacji czy umowa kredytu obejmuje kredyt walutowy, czy złotówkowy. Dokładnie przeczytaj umowę oraz załączone do niej dokumenty. Ponadto sprawdź, czy treść umowy zgadza się z informacjami udzielonymi przez pracownika banku.

Jeżeli planujesz pozyskanie kredytu bankowego, musisz pamiętać, aby wszcząć procedurę odpowiednio wcześniej, gdyż proces udzielania kredytu jest długotrwały. Musisz również liczyć się z tym, że udzielenie kredytu bankowego będzie dla Ciebie stałym obciążeniem. Może okazać się to problematyczne, jeżeli Twoja działalność nie będzie przynosić zysków, co może zdarzyć się zwłaszcza na początku jej prowadzenia.

Zobacz także:

 Słowniczek – Wniosek kredytowy

 Umowa pożyczki – wzór wraz z komentarzem prawnym

 Instrukcja - Uzyskiwanie kredytu na inwestycje lub finansowanie projektu

 Instrukcja - Pułapki wniosku kredytowego

3.2. Definicja autobusu

Zanim rozpoczniesz działalność w zakresie produkcji autobusów warto zapoznać się z definicją prawną tego pojazdu.

Zgodnie z art. 2 ust. 41 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 Prawo o ruchu drogowym autobus jest pojazdem samochodowym przystosowanym do przewozu więcej niż 9 osób (w tym kierowcy). Według definicji Europejskiej Komisji Gospodarczej, Eurostatu i Międzynarodowego Forum Transportu jest to pasażerski mechaniczny pojazd drogowy przeznaczony do przewozu więcej niż 24 osób (wliczając kierowcę) i posiadający zarówno miejsca siedzące, jak i stojące.

• Klasa A – pojazdy przeznaczone do przewozu pasażerów stojących; pojazd tej klasy ma siedzenia i powinien mieć przestrzeń dla pasażerów stojących;
• Klasa B - pojazdy nieprzeznaczone do przewozu pasażerów stojących; pojazd tej klasy nie ma przestrzeni dla pasażerów stojących.

• Klasa I: pojazdy, w konstrukcji których przewidziano przestrzeń dla pasażerów stojących, umożliwiającą częste przemieszczanie się pasażerów;
• Klasa II": pojazdy przeznaczone zasadniczo do przewozu pasażerów siedzących, o konstrukcji umożliwiającej przewóz pasażerów stojących w przejściach lub na powierzchni dla pasażerów stojących, nieprzekraczającej powierzchni zajmowanej przez dwa podwójne siedzenia;
• Klasa III": pojazdy przeznaczone wyłącznie do przewozu pasażerów siedzących.

• minimalna szerokość poduszki do siedzenia;
• minimalna głębokość poduszki do siedzenia;
• minimalna szerokość przestrzeni dla każdego miejsca siedzącego;
• minimalna przestrzeń przed każdym z siedzeń;
• minimalna odległość między powierzchnią parcia siedzenia a zewnętrzną powierzchnią siedzenia poprzedzającego.

3.3. Przepisy w zakresie warunków technicznych pojazdów

Przepisy w zakresie warunków technicznych pojazdów i zakresu ich niezbędnego wyposażenia to normy określające parametry pojazdu i zakres jego wyposażenia, których spełnienie jest niezbędne, aby pojazd został dopuszczony do ruchu.

Przepisy te dotyczą:

1. pojazdu samochodowego (w tym autobusu) i przyczepy przeznaczonej do łączenia z tym pojazdem,
2. ciągnika rolniczego, leśnego i pojazdu wolnobieżnego oraz przyczepy przeznaczonej do łączenia z tymi pojazdami, – roweru, motoroweru, wózka inwalidzkiego i pojazdu zaprzęgowego.

Pojazd powinien spełniać szereg warunków technicznych. Podstawowe zostały zawarte m.in. w Ustawie prawo o ruchu drogowym, które stanowią, iż pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:

1. nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu,
2. nie naruszało porządku ruchu na drodze,
3. nie narażało kogokolwiek na szkodę,
4. nie zakłócało spokoju publicznego przez powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach szczegółowych,
5. nie powodowało wydzielania szkodliwych substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych,
6. nie powodowało niszczenia drogi,
7. zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu,
8. nie powodowało zakłóceń radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych.

Podstawowe parametry i wymagania techniczne pojazdów zostały szczegółowo opisane w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów.

3.4. Najem hali produkcyjnej

Odpowiednie miejsce do wytwarzania Twoich pojazdów, a także powierzchnia magazynowa do składania części jest niezbędna, by zachować wysoką jakość projektów i odpowiednie warunki pracy dla zatrudnionych osób.

Jeżeli jesteś właścicielem odpowiedniego obiektu, kolejny krok w stronę rozpoczęcia prowadzenia własnego biznesu masz już za sobą. Zdajemy sobie jednak sprawę, że przeważająca część czytelników dopiero zamierza przeglądać dostępne na rynku oferty celem wyboru najdogodniejszej lokalizacji. Przypominamy jednak, że oprócz lokalizacji lub wyglądu ważne jest również odpowiednie skonstruowanie umowy najmu.

Na wstępie wskazujemy, że umowa najmu została uregulowana w Kodeksie cywilnym. Przepisy te stosuje się również do umów o najem powierzchni użytkowej w galerii handlowej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt V CSK 230/06).

Umowa najmu jest umową, mocą, której wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Wynajmującym będzie osoba uprawniona do lokalu. Najczęściej uprawnionym do przedmiotu najmu będzie właściciel. Może się jednak zdarzyć, że najem zaoferuje Ci osoba, która sama również lokal wynajmuje (podnajem). Zawieranie takich umów jest ryzykowne z dwóch względów. Po pierwsze osoba, która oferuje podnajem musi dysponować zgodą właściciela lokalu. Po drugie, taka umowa ulega rozwiązaniu najpóźniej z chwilą zakończenia pierwotnego stosunku najmu. Może zatem dojść do sytuacji, w której Twoja umowa ulegnie rozwiązaniu w najmniej odpowiednim dla Ciebie momencie, czego nie jesteś w stanie przewidzieć. Tymczasem planując rozpoczęcie działalności warto już na samym początku zadbać o jej stabilny rozwój.

Zadbaj, aby w umowie został określony dokładnie przedmiot najmu oraz wysokość czynszu i opłat eksploatacyjnych, którymi będziesz obciążony. Dla uniknięcia ewentualnych sporów warto od razu ustalić czy kwoty wskazane w umowie są kwotami netto czy brutto oraz w jakiej walucie będą płacone. Koniecznie wprowadź do umowy zasady podwyższenia czynszu. Jeżeli umowa nie będzie zawierać postanowień w tym zakresie, wynajmujący lokal będzie mógł podwyższyć czynsz o dowolną kwotę, wypowiadając dotychczasową wysokość czynszu na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego. Optymalnym rozwiązaniem dla was obojga będzie zatem wprowadzenie do umowy postanowienia, że wysokość czynszu może być przez wynajmującego waloryzowana raz w roku o wskaźnik inflacji.

Kolejną istotną kwestią jest określenie zasad wypowiedzenia umowy. W przypadku braku postanowień umownych w tym zakresie, jeżeli czas trwania umowy najmu jest oznaczony, najem może zostać wypowiedziany w przypadkach wskazanych w umowie. Natomiast jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony, a czynsz jest płatny miesięcznie, najem można wypowiedzieć najpóźniej na trzy miesiące naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego. Zastanów się zatem, czy terminy te są dla Ciebie odpowiednie i jeżeli nie, to zaproponuj własne okresy wypowiedzenia.

Warto doczytać na temat najmu lokalu tutaj:

 Umowa najmu lokalu i powierzchni

3.5. Paliwa alternatywne w transporcie

Pamiętaj, że im bardziej innowacyjny i proekologiczny będzie Twój projekt pojazdu do transportu miejskiego, tym większą zyskasz przychylność Funduszów Europejskich. Jednocześnie swoimi eko-pojazdami zainteresujesz nowoczesne miasta, które starają się ograniczyć emisję spalin w swoich centrach.

Dynamiczny rozwój transportu jest jednym z głównych elementów warunkujących rozwój gospodarki poprzez realizowanie działań w zakresie przewozu dóbr i towarów. Transport jest także niezwykle istotny z punktu widzenia społeczeństwa i jakości życia człowieka, ponieważ zapewnia możliwość swobodnego poruszania się.

Podejmowane działania związane z transportem wpływają jednak na jakość życia każdego z nas, dlatego też dążenie do ograniczenia emisji spalin oraz zużycia paliwa to najważniejsze czynniki powodujące zmiany w sektorze mobilności. Trendy te wymuszają stosowanie innowacyjnych rozwiązań oraz poszukiwanie ich poza tradycyjnym łańcuchem wartości.

Podstawę prawną rozwoju elektromobilności w krajach należących do Unii Europejskiej stanowi dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych. Dyrektywa ta zawiera uregulowania prawne na szczeblu europejskim związane z ze zmniejszeniem uzależnienia od ropy naftowej i zminimalizowaniem oddziaływania na środowisko wszystkich gałęzi transportu. Wskazuje ona także na minimalne wymagania dla utworzenia infrastruktury dotyczącej przede wszystkim punktów ładowania dla samochodów elektrycznych, stacji tankowania LNG i CNG oraz wodoru, jakie mają być realizowane w ramach polityki państw członkowskich.

Zawiera także wspólne specyfikacje techniczne dla punktów ładowania i stacji tankowania. Dokument obliguje również kraje członkowskie do opracowania właściwych przepisów prawa regulujących powstawanie sieci dystrybucji nośników paliw alternatywnych dla transportu drogowego, kolejowego, lotniczego, żeglugi śródlądowej oraz morskiej.

Jako główne cele przyjęcia dyrektywy wskazuje się stopniowe zastępowanie paliw ropopochodnych paliwami alternatywnymi, tym samym zmniejszając uzależnienie transportu od importu ropy naftowej i zwiększając bezpieczeństwo energetyczne gospodarki unijnej, a także zmniejszanie emisji zanieczyszczeń ze środków transportu.

Elektromobilność została uznana za kluczowy element niezbędny do zapewnienia krajowi zrównoważonego, opartego na innowacyjności, rozwoju. Takie cele zostały wskazane w Ustawie o elektromobilności i paliwach alternatywnych, która po zatwierdzeniu przez rząd weszła w życie 22 lutego 2018 r. Główne cele ustawy skupiają się wokół wspomagania rozwoju rynku pojazdów elektrycznych poprzez oferowanie zachęt finansowych, takich jak zwolnienie z podatku akcyzowego czy objęcie pojazdów firmowych wyższymi stawkami amortyzacji.

Wykorzystanie napędów alternatywnych w pojazdach komunikacji miejskiej ma prowadzić do ograniczenia emisji pyłów i szkodliwych, zarówno dla zdrowia jak i środowiska naturalnego, gazów oraz dwutlenku węgla. W rezultacie umożliwia to całkowitą lub częściową eliminację procesu spalania węglowodoru (benzyny, oleju napędowego). Głównymi zaletami napędów alternatywnych są niewątpliwie ich walory ekologiczne i ekonomiczne. Podkreślenia warte są przede wszystkim niższe koszty paliwa alternatywnego, w porównaniu do pojazdów spalających paliwa tradycyjne.

Poniżej zostaną przedstawione rodzaje autobusów z zastosowaniem alternatywnych źródeł napędu. Przedsiębiorco, rozpoczynając działalność w zakresie produkcji autobusów warto wziąć pod uwagę wprowadzenie przedstawionych rozwiązań.  

3.6. Autobus gazowy

Wykorzystanie autobusów z napędem gazowym CNG (ang. Compressed natural gas) stanowi obecnie najpopularniejszy napęd alternatywny w Polsce, na co wpływ ma łatwość w dostępie do paliwa, a także koszty paliwa w porównaniu do autobusów napędzanych silnikiem m.in. Diesla.

Co więcej, wykorzystanie tego rodzaju paliwa prawie całkowicie eliminuje z produktów spalania sadze i cząstki stałe, przyczyniając się do spadku emisji CO2 o ok. 20 %, nie jest jednak zeroemisyjny. Autobus gazowe są też o kilka decybeli (według doświadczeń różnych przewoźników – do 7 dB) cichsze niż autobus tradycyjnie wykorzystywane. W polskich miastach jeżdżą i miały być dostarczone do końca 2018 r. łącznie 442 autobusy zasilane sprężonym gazem ziemnych.

Jako wady tego rozwiązania wskazywana jest głównie cena zakupu pojedynczego autobusu, która jest nieco wyższa niż w przypadku autobusów ze standardowym napędem (pojazd standardowy o długości 12 metrów to koszt 800-900 tys. zł, a autobus CNG kosztuje ok. 1 mln zł). Posiadanie autobusów z napędem gazowym wymaga dostępu do sieci gazowej i osobnej stacji tankowania.

3.7. Autobus elektryczny

Wśród głównych zalet decydujących o zakupie pojazdów elektrycznych wymienia się przede wszystkim względy ekologiczne – brak spalania paliwa, co w efekcie powoduje brak emisji do atmosfery jakichkolwiek emisji.

Co więcej, autobusy te cechuje zmniejszenie hałasu w pojeździe i na zewnątrz niego. Autobusy elektryczne świetnie nadają się na trasy z gęstą, śródmiejską zabudową, do obsługi linii nocnych, prowadzących w pobliżu terenów zielonych czy obiektów wymagających ciszy, np. szkół, czy szpitali. Kolejną zaletą są koszty źródła zasilającego czyli prądu.

Wskazuje się, że koszt zakupu paliwa na przejechanie tego samego odcinka autobusem elektrycznym jest czterokrotnie mniejszy niż zakup paliwa do autobusu z silnikiem Diesla. Wśród wad natomiast wskazuje się konieczność zapewnienia ładowania baterii, co wymaga przemodelowania sposobu zarządzania flotą autobusową oraz zapewnienia odpowiedniej infrastruktury (ładowanie plug-in, szybkie ładowanie na pętli przy użyciu pantografu lub jego odwróconej wersji). Baterie stanowią element modułowy i wymienny, który w zależności od ilości wpływa na zmniejszenie pojemności pasażerskiej pojazdu i zwiększenie jego masy.

Należy mieć również na uwadze, iż w przypadku autobusów elektrycznych ich zeroemisyjność nie jest całkowita, na co wpływa fakt korzystania z energii powstającej głownie w elektrowniach węglowych. Z założenia jednak autobusy elektryczne mają korzystać z prądu w nocy, czyli wykorzystywać tę część produkcji elektrowni, która obecnie jest tracona. Należy także zauważyć, ze układy grzewcze w większości elektrobusów w Polsce są zasilane olejem napędowym.

3.8. Autobus hybrydowy

Autobusy hybrydowe są pojazdami korzystającymi zarówno z silnika spalinowego, jak i silnika lub silników elektrycznych. Zaliczamy tutaj pojazdy napędzane z zasady silnikiem spalinowym, w których rekuperacja energii podczas hamowania gromadzona jest w bateriach litowojonowych, jak i bardziej skomplikowane hybrydy szeregowe, w których silnik spalinowy nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za napędzanie kół, ale za napędzanie generatora prądu, który z kolei odpowiada za napęd silnika elektrycznego. Hybrydy w układzie równoległym posiadają możliwość zewnętrznego ładowania, podobnie do autobusu elektrycznego.

Wśród korzyści przemawiających za wykorzystaniem tego typu pojazdów wskazuje się przede wszystkim oszczędność na paliwie, a także tzw. „bezemisyjność w strefie przystanku” – pojazd jest przyjazny w miejscach styku z pasażerami co wynika z zasad pracy hybrydy (silnik elektryczny wykorzystywany jest przy niewielkich prędkościach, ruszaniu i zatrzymywaniu się, natomiast silnik spalinowy włącza się przy długich, szybkich przejazdach).

Energię elektryczną, z której korzystają autobusy hybrydowe, wytwarza sam pojazd, a do jej magazynowania wykorzystają baterie litowo-jonowe lub superkondensatory, które są mniejsze niż baterie wykorzystywane w autobusach elektrycznych.

Niewątpliwą wadą tego typu pojazdów jest ich wysoka cena.

3.9. Zatrudnienie pracowników

Jak już wskazywaliśmy na wstępie być może zdecydujesz, że samodzielnie chcesz prowadzić swój sklep bez żadnego wspólnika. Podejrzewamy jednak, że z uwagi na specyfikę działalności będziesz chciał zatrudnić wykwalifikowanych pracowników. Przed podjęciem decyzji warto abyś dowiedział się, w jaki sposób możesz to zrobić.

Najpopularniejszym sposobem jest zawarcie umowy o pracę. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy stanowi, że przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Podstawowymi elementami umowy o pracę jest określenie jej przedmiotu, tj. rodzaju pracy, miejsca wykonywania pracy, wysokości wynagrodzenia pracownika, wymiaru czasu pracy oraz terminu jej rozpoczęcia.

W praktyce oznacza to, że konkretna osoba, z którą zawrzesz umowę o pracę będzie zobowiązana do osobistego świadczenia pracy na Twoją rzecz i w Twoim imieniu, a zatem na Twoje ryzyko. Za działania pracownika odpowiadać będziesz Ty – jako pracodawca. Pracownik będzie wykonywał pracę w dni wskazane w umowie, np. w dni robocze lub w dni ustalane w comiesięcznym harmonogramie. Wykonywanie pracy przez pracownika ma polegać na starannym działaniu, wykonywanym pod kierownictwem pracodawcy. Warto więc sprecyzować w umowie oczekiwania wobec pracownika, tak aby dla obu stron umowy było jasne, co należy do jego obowiązków. Wbrew niektórym praktykom na rynku, umowa o pracę nie dotyczy wszelkiej pracy, lecz pracy określonej co do rodzaju, a więc pracy o charakterze powtarzalnym. Miej świadomość, że zatrudniany przez Ciebie pracownik nie powinien wykonywać każdej pracy, jaką mu zlecisz, lecz tylko tę wynikającą z umowy.

Do Twoich obowiązków będzie należała wypłata wynagrodzenia.

Umowę o pracę możesz zawrzeć na okres próbny albo od razu na czas określony lub na czas nieokreślony. Proponujemy, aby pierwsza umowa była umową zawartą na okres próbny. Okres próbny wynosi maksymalnie 3 miesiące i służy sprawdzeniu kompetencji pracownika.

Pamiętaj, że umowa o pracę musi być zawarta w formie pisemnej najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy. W przeciwnym razie narazisz się na karę grzywny w wysokości od 1.000 zł do 30.000 zł, co byłoby dla Ciebie dotkliwe, tym bardziej że dopiero zaczynasz prowadzić działalność, więc prawdopodobnie nie dysponujesz zbyt dużym budżetem.

Taka sama kara grozi Ci, jeżeli pomimo spełnienia wszystkich wyżej wskazanych cech, zawierasz z osobą trzecią umowę cywilnoprawną, np. umowę zlecenie lub umowę o świadczenie usług.

Nie oznacza to jednak, że w ramach swojej działalności nie możesz również zawierać umowy zlecenia. Przepisy o umowie zlecenie znajdują się w Kodeksie cywilnym. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie (odpowiednik pracownika) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (odpowiednik pracodawcy – Ciebie). W przeciwieństwie do umowy o pracę, umowa zlecenie nie musi zostać zawarta w formie pisemnej, a wynagrodzenie nie ma charakteru obligatoryjnego. Niemniej jednak, jeżeli postanowienia zawartej umowy nie stanowią inaczej i nic innego nie wynika z okoliczności, przyjmujący zlecenie (zleceniobiorca) jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej wykonanej przez niego pracy. Natomiast tak jak w przypadku umowy o pracę, zleceniobiorca jest zobowiązany jedynie do starannego działania. Odmiennie niż pracownik, zleceniobiorca nie musi się jednak stosować do wskazówek dającego zlecenie.

Zobacz również:

 Poradnik – Zestawienie form zatrudnienia

 Umowa o pracę – wzór z komentarzem prawnym

 Umowa zlecenia – wzór z komentarzem prawnym

 Umowa o dzieło – wzór z komentarzem prawnym

3.10. Nazwa i logo

Pamiętaj, że produkowane pojazdy muszą mieć swoje „imię”. Jeżeli chcesz aby klienci wybierali właśnie Twoje pojazdy, ważne aby mogli Cię rozpoznać. W naszej ocenie warto zastanowić się na początku nad chwytliwą nazwą i logo. Nazwa i logo nawiązująca do odnawialnych źródeł energii z pewnością umożliwi rozróżnienie Twojego sklepu od konkurencji.

Gdy już wymyślisz nazwę oraz logo, zastanów się czy nie chcesz zastrzec swoich praw do nich, unikając w przyszłości sytuacji gdy ktoś zacznie prowadzić podobny sklep z logo i nazwą podobnymi bądź nawet takimi samymi jak Twoje!

Znak towarowy jako taki nie podlega rejestracji, jednakże możliwe jest udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy. Najpopularniejszymi znakami towarowymi są znaki słowne, czyli nazwy lub słowno-graficzne, czyli logo. Jednakże zgodnie z ustawą z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony, w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk. Zatem jeżeli masz niestandardowe pomysły, być może warto byłoby rozważyć rejestrację prawa ochronnego na znak towarowy.

Skutkiem rejestracji nie jest sama możliwość posługiwania się logo w obrocie, lecz nabycie praw ochronnych związanych z używanym przez Ciebie znakiem. Zarejestrowanie znaku towarowego, np. logo, oznacza, że żaden inny przedsiębiorca nie będzie mógł używać tego samego lub podobnego do Twojego znaku towarowego. W przypadku, gdyby jednak podmiot trzeci naruszył ten zakaz, to będzie Ci przysługiwało roszczenie o zaniechanie naruszeń, roszczenie o naprawienie szkody, roszczenie o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści.

Odpowiedniego zgłoszenia dokonuje się w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej.

Pamiętaj, że w przypadku zlecenia podmiotowi trzeciemu wykonania logo powinieneś zadbać, aby w umowie znalazły się odpowiednie postanowienia w przedmiocie przeniesienia autorskich praw majątkowych. Na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskimi prawami majątkowymi objęte jest wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Utworem w omawianym przypadku będzie logo. Natomiast pole eksploatacji to inaczej sposób korzystania z utworu, np. używanie logo w materiałach reklamowych w formie papierowej lub używanie logo w materiałach reklamowych w formie elektronicznej. Co istotne, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje odrębne wynagrodzenie za korzystanie z utworu na każdym odrębnym polu eksploatacji. Zadbaj więc, aby w umowie znalazło się postanowienie zgodnie z którym przeniesienie autorskich praw majątkowych objęte będzie jedynie wynagrodzeniem wskazanym w umowie.

Przykład umowy przeniesienia autorskich praw majątkowych znajdziesz tutaj:

 Umowa zbycia majątkowych praw autorskich - wzór wraz z komentarzem

 Umowa o opracowanie logo – wzór z komentarzem prawnym

Akty prawne:

Stan prawny - 31 października 2022 r.