Historia powstania salonu fryzjerskiego dla dzieci - jak stworzyć ofertę dla dzieci

Poniższe opracowanie przedstawia otoczenie prawne dla podjęcia działalności gospodarczej. Dotyczy prowadzenia działalności fryzjerskiej z ukierunkowaniem na fryzjerstwo dziecięce. Może także być wykorzystywane przy innych pomysłach na biznes w obszarze usług fryzjerskich/kosmetycznych. Informacje dotyczące m.in. formy prawnej działalności, finansowania mogą być przydatne dla każdego, kto planuje zająć się prowadzeniem przedsiębiorstwa kosmetycznego lub fryzjerskiego.

Gdy planujesz otworzyć własną firmę, musisz ustalić w jakiej formie chcesz ją prowadzić. Możesz postawić na własne siły i rozpocząć działalność w formie jednoosobowej lub spółki cywilnej bądź handlowej. Decyzja o wyborze powinna zależeć od skali i przedmiotu Twojego przedsiębiorstwa.

Prowadzenie zakładu fryzjerskiego nie wymaga wykształcenia kierunkowego ani spełnienia dodatkowych warunków. Każdy może założyć taką firmę. Istotna jest wiedza, umiejętności oraz praktyczne doświadczenie zawodowe - Twoje lub zatrudnianych przez Ciebie pracowników. W przypadku działalności ukierunkowanej na dzieci jako klientów, warto zadbać by osoby wykonujące usługi posiadały odpowiednią wiedzę oraz podejście.

Poniżej przedstawiamy możliwe formy prawne dla Twojego przedsiębiorstwa.

Pamiętaj – zakład fryzjerski na początek wymagać będzie od Ciebie wkładu finansowego na wynajem/zakup odpowiedniego lokalu, sprzętu itp. Będą to nakłady na uruchomienie przedsiębiorstwa i środki obrotowe na tzw. „rozruch”.

Wybór formy działalności - patrz szerzej:

Wybór formy działalności

Pierwsze kroki w biznesie – poradnik początkującego przedsiębiorcy

a) Jednoosobowa działalność gospodarcza

To firma, którą możesz prowadzić samodzielnie. Możesz zatrudniać innych pracowników lub współpracować z członkami rodziny w firmie rodzinnej. Nie potrzebujesz żadnych oszczędności. Jednak odpowiadasz wobec osób trzecich całym swoim majątkiem, a odpowiedzialność ta rozciąga się również na małżonka (dotyczy to odpowiedzialności ze wspólnego majątku) i na osobę, którą się posługujesz. Twój podstawowy obowiązek - uzyskanie wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG).

Pierwszy krok przedsiębiorcy

Wniosek możesz złożyć osobiście w urzędzie gminy lub przez Internet. Najpierw musisz ustalić kilka spraw. Są to przede wszystkim:

- nazwa firmy

W niej musi być Twoje imię i nazwisko i ewentualnie człon wskazujący, np. na rodzaj lub produkt.

- data rozpoczęcia działalności

Określ, kiedy chcesz zacząć. Dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych będzie to data,
od której będziesz płacić składki na ubezpieczenie społeczne. Nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku.

- miejsce prowadzenia działalności

Adres (nazwa ulicy, numer budynku, mieszkania) albo nietypowe miejsce (na przykład pawilon nr X w przejściu podziemnym). To miejsce nie musi być Twoją własnością. Może być to, na przykład, mieszkanie, które wynajmujesz. Nie możesz podać miejsca, które nie istnieje lub miejsca, które nie jest związane z Tobą lub Twoją działalnością.

- kody działalności gospodarczej

Są to kody Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), które określają rodzaj działalności (na przykład „produkcja papieru i tektury”, „produkcja narzędzi”). Wskaż przynajmniej jeden kod. Jeśli podasz więcej — zdecyduj, który jest główny.

- W niniejszym przykładzie to:

PKD96.02.Z - Fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne

Drugi krok przedsiębiorcy

- forma opodatkowania

Musisz również określić częstotliwość, z jaką będziesz wpłacać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (co miesiąc czy co kwartał).

- forma prowadzenia rachunkowości

Przedsiębiorcy często wybierają podatkową księgę przychodów i rozchodów, czyli prostą formę ewidencjonowania kosztów i przychodów.

- podstawa i zakres ubezpieczeń w ZUS —

To kwestie dotyczące m.in. zgłoszenia do ubezpieczenia pracowników, których zatrudnisz.

- rachunek bankowy

Koniecznie musisz wskazać numer rachunku, który będzie służył do rozliczeń z urzędem skarbowym. Możesz założyć nowy rachunek, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej albo posługiwać się tym, który już masz do użytku prywatnego.

Trzeci krok przedsiębiorcy

Teraz czas na złożenie, kompletnego i poprawnie wypełnionego wniosku o wpis do rejestru CEIDG. Musisz także:

• oznaczyć lokal na miejsce świadczenia usług, sprzedaży produktu; siedzibę firmy,
• kupić kasę fiskalną,
• przygotować wymaganą dokumentację, regulacje (regulaminy, warunki sprzedaży, istotne dla kontrahentów regulacje RODO.

b) Spółka cywilna

Mogą ją utworzyć co najmniej 2 osoby fizyczne bądź prawne. Spółka cywilna nie podlega rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wspólnicy spółki, będący osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, podlegają osobno wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Do rejestracji spółki cywilnej nie jest wymagany kapitał.

Aby zarejestrować spółkę cywilną należy:

• uzyskać wpis w CEIDG (każdy wspólnik osobno),
• zawrzeć na piśmie umowę spółki,
• zgłosić w Głównym Urzędzie Statystycznym (GUS),
• uzyskać nr REGON,
• zgłosić ją we właściwym urzędzie skarbowym,
• uzyskać NIP spółki.

W umowie trzeba zawrzeć m.in. informację o wspólnikach oraz podać: cel gospodarczy, jaki spółka ma realizować, okres funkcjonowania spółki, zakres działalności według PKD, kwestie podziału zysków i wielkość wniesionych wkładów.

 Umowa spółki cywilnej:

c) Spółki prawa handlowego

To forma współdziałania w celu zarobkowym co najmniej dwóch osób (za wyjątkiem spółki z o.o., prostej spółki akcyjnej i spółki akcyjnej). Może ją założyć jeden podmiot, o ile sam nie jest jednoosobową spółką z o.o. Spółka powstaje w wyniku zawarcia umowy, w której wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz ewentualnie przez współdziałanie w inny, określony sposób. Funkcjonowanie spółek handlowych regulują przepisy prawa, a także wspólnicy bądź akcjonariusze w umowie albo statucie spółki.

W spółkach osobowych (spółka jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna) podstawowe znaczenie mają wspólnicy, ich kwalifikacje i wykonywana praca. Za zobowiązania spółki osobowej wspólnicy odpowiadają całym swoim majątkiem. W spółkach kapitałowych (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prosta spółka akcyjna oraz akcyjna) najważniejszym elementem jest kapitał pochodzący od wspólników, na którym opiera się jej funkcjonowanie. Wspólnicy spółki kapitałowej nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania spółki, o czym stanowi art. art. 151 § 4, art. 3001 § 4 oraz art. 301 § 5 Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. Ryzykują jedynie wniesionym wkładem, którego mogą nie odzyskać w razie niepowodzenia.

Dla start-upów, małych firm trzeba rozważyć przede wszystkim spółkę jawną lub komandytową. Zobacz także:

   Wzory umów 

d) firma rodzinna

Przedsiębiorstwo rodzinne to szczególny rodzaj prowadzenia działalności gospodarczej.
W takiej strukturze zarządzanie firmą pozostaje w rękach najbliższych, spokrewnionych ze sobą osób. Posiadają one kontrolę nad własnością w firmie i wspólnie dbają o interesy. Może być prowadzone w dowolnej formie prawnej. Istotne jest to, że decydująca część kapitału, uprawnień kierowniczych, decyzyjnych, organizatorskich pozostaje w rękach jednej rodziny. W takim modelu można swobodnie podzielić obowiązki i uprawnienia pomiędzy członków rodziny, prowadzących wspólnie firmę.

Można powierzyć sprawy księgowe żonie, zamówienia córce, a dostawy i zaopatrzenia bratu. Produkty może wytwarzać mama, ciocia i babcia.

Dobrą formą jest jednoosobowa działalność przedsiębiorcy z rejestracją zgłoszonych osób (współpracujących) do ubezpieczeń, z jednoczesnym korzystaniem z ulg na start.

e) Zakład Pracy

Możesz też zatrudniać pracowników na podstawie umowy o pracę. Do wyboru jest kilka wariantów umowy o pracę, m.in. na czas określony lub nieokreślony. Wraz z zatrudnieniem pracownika, masz obowiązek prowadzenia dokumentacji związanej ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych. Zgodnie z kodeksem pracy w umowie o pracę należy wskazać:

• rodzaj pracy,
• miejsce wykonywania pracy,
• wynagrodzenie za pracę, odpowiadające rodzajowi pracy ze wskazaniem składników wynagrodzenia,
• wymiar czasu pracy,
• termin rozpoczęcia pracy.

Szczegółowe zasady dotyczące umowy o pracę regulują przepisy Działu II Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. 2020.1329 t.j.).

f) Inne formy

Zatrudnianie „samozatrudnionego”.

Samozatrudnienie występuje, gdy osoba fizyczna podejmuje działalność gospodarczą na własny rachunek i osobiście wykonuje określone czynności na rzecz innego podmiotu. Robi to w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Takie osoby prowadzą własną działalność gospodarczą (są wpisane do CEIDG), same odprowadzają składki na ubezpieczenie społeczne i zaliczki na podatek dochodowy. Nie robi tego pracodawca. Jego jedynym obowiązkiem jest zapłata wynagrodzenia, na podstawie faktury.

Możliwe jest oczywiście udzielanie zleceń lub wykonanie dzieła osobom, których udział i praca w przedsięwzięciu jest okresowo niezbędna. Takie umowy mogą zostać zawarte zarówno z handlowcem, jak i informatykiem, który opracuje projekt graficzny i wykona stronę internetową.

3.1. Zatrudnienie pracowników

Jeżeli chcesz prowadzić zakład fryzjerski/, nie musisz posiadać w tym zakresie umiejętności. Możesz jedynie zarządzać firmą, a usługi będą świadczyć wykwalifikowani pracownicy.

Pamiętaj! Kadra pracownicza to nie tylko osoby wykonujące usługi na rzecz Twoich klientów, ale także Twój personel pomocniczy, księgowość czy osoby sprzątające. Zatrudnienie ich nastąpić może na podstawie poniżej przedstawionych umów:

 Umowa o pracę

 Umowa zlecenia

 Umowa o dzieło

3.2. Kwalifikacje - czyli kto może prowadzić zakład fryzjerski?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie ma określonych wymów dla właścicieli zakładów fryzjerskich. Nie ma także specjalnych wymagań kwalifikacyjnych dla kosmetyczek ani manikiurzystek. Warto jednak pamiętać, że jeżeli nie masz specjalistycznego wykształcenia ani ukończonych odpowiednich kursów, ciężko liczyć na zaufanie ze strony klientów. Poza tym nie możesz wykonywać zabiegów, które wymagają szczególnych kwalifikacji. Są szkoły policealne lub zawodowe, które oferują uzyskanie dyplomu technika fryzjerskiego.

Fryzjerzy to jedna z najstarszych grup zawodowych, wykonująca pracę rzemieślniczą. Zrzeszają się w cechy i izby rzemieślnicze; mogą ubiegać się o tytuł mistrza. Ponadto, cechy organizują szkolenia, konferencje i spotkania dokształcające dla swoich członków.

Do cechów i izb rzemieślniczych przeznaczonych dla fryzjerów mogą dołączać osoby zajmujące się usługami kosmetycznymi.

Należy wskazać także, że coraz popularniejsze stają się studia poświęcone kierunkom fryzjerskim. Szczególnie dużo ofert pojawia się dla osób chcących ukończyć studia podyplomowe w tym zakresie.

3.3. Jakie wymogi musi spełniać lokal przeznaczony na salon fryzjerski?

Wybór miejsca na salon fryzjerski jest istotny ze względu na specyfikę prowadzenia tego rodzaju działalności.

Trzeba zrobić szczegółową analizę pod kątem położenia lokalu, jego powierzchni oraz liczby pomieszczeń, zapewniających właściwe funkcjonowanie salonu, komfort pracy pracowników.

Wybrany lokal musi spełniać wymagania sanepidu. Do 2012 roku, obowiązywało Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 lutego 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań sanitarnych, jakim powinny odpowiadać zakłady fryzjerskie, kosmetyczne, tatuażu i odnowy biologicznej. Pomimo, że rozporządzenie już nie obowiązuje, warto wykorzystać je jako wskazówki do oceny możliwości adaptacyjnych lokalu.

Wymogi sanitarne, jakimi muszą kierować się osoby zakładające salon fryzjerskizostały szczegółowo przedstawione w powyższym rozporządzeniu, uchylonym 2 stycznia 2012 r. Obecnie trwają prace nad przygotowaniem nowego aktu prawnego. Szczegóły nie są jeszcze znane.

Niektóre wytyczne z uchylonego rozporządzenia:

- Salon fryzjerki powinien być zlokalizowany w odrębnym budynku lub lokalu albo stanowić wyodrębnioną część budynku/lokalu.

• Wejście może być wspólne dla wszystkich jego użytkowników i prowadzić z dróg komunikacji ogólnej.
• Wejście nie może kierować przez pomieszczenia, w których nie są świadczone usługi (np. lokal mieszkalny, opuszczona hala itp.)

- W lokalu wydziela się:

• pomieszczenia, w których są świadczone usługi;
• szatnię i poczekalnię dla osób korzystających z usług;
• pomieszczenia sanitarno-higieniczne dla osób korzystających z usług i zatrudnionych w salonie;
• pomieszczenie lub miejsce do przechowywania sprzętu do utrzymania czystości;
• pomieszczenie lub szafy do przechowywania preparatów kosmetycznych oraz czystej i brudnej bielizny;
• miejsce na pojemniki, w których są gromadzone odpady.

- Rozmieszczenie, zainstalowanie i użytkowanie urządzeń i sprzętu, powinno zapewnić właściwe świadczenie usług. Ściany przy umywalkach i zlewach w pomieszczeniach, w których są świadczone usługi kosmetyczne, pokrywa się do wysokości co najmniej
1,6 m nienasiąkliwym materiałem, łatwo zmywalnym i odpornym na działanie wilgoci.

- Lokal powinien być przyłączony do instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej lub korzystać z własnego ujęcia wody. Należy doprowadzić ciepłą i zimą wodę lub zainstalować urządzenia służące do podgrzewania wody. Ścieki ze wszystkich urządzeń sanitarnych, do których jest doprowadzona woda, muszą być kierowane do instalacji kanalizacyjnej.

3.4. Ważne dla zakładów, gdzie oprócz usług fryzjerskich oferowane sa usługi kosmetyczne - Kiedy kosmetyki stają się produktami farmaceutycznymi i jakie zabiegi można wykonywać w salonie kosmetycznym/gabinecie lekarskim nie będąc lekarzem?

Pomimo szeroko omawianych w dyskusjach różnic pomiędzy zawodem lekarza a zawodem kosmetyczki i kompetencji, które posiada każdy z zawodów, należy odróżnić zabiegi, które może wykonywać kosmetyczka/kosmetolog od zabiegów medycyny estetycznej, które może świadczyć tylko uprawniony lekarz. Są to: zabiegi z zakresu dermatologii i medycyny estetycznej z użyciem głębokich peelingów, mezoterapii igłowej, stosowanie wypełniaczy, toksyny botulinowej, osocza bogatopłytkowego, nici liftingujących, krioterapii, elektroterapii i laseroterapii (z wyjątkiem laserów biostymulujących i niskoenergetycznych), albowiem stanowią one świadczenia medyczne, czyli zabiegi lekarskie, a nie kosmetyczne. Do wykonania powyższych zabiegów są potrzebne preparaty będące lekami lub wyrobami medycznymi, zgodnie z Ustawą z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne oraz Ustawy z dnia 20 maja 2010 o wyrobach medycznych.

W salonach kosmetycznych nie wolno również przeprowadzać zabiegów z wykorzystaniem:

• preparatów zawierających cząsteczki kwasu hialuronowego,
• tzw. wypełniaczy, które po wstrzyknięciu mają na celu przywracanie objętości tkanek.

3.5. Odpowiedzialność odszkodowawcza za źle wykonane usługi fryzjerskie/kosmetyczne

Przed podjęciem działalności, koniecznie ubezpiecz siebie i swoją działalność przed skutkami niewłaściwie wykonanych zabiegów. Będzie to odpowiedzialność z tytułu zawodowej odpowiedzialności cywilnej za czynności dokonane w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Za zabieg wykonany niewłaściwe, narażający usługobiorcę na straty, Twój klient może się domagać:

- zadośćuczynienia,

- odszkodowania m.in.:

• zwrotu kosztów zabiegu fryzjerskiego/kosmetycznego,
• zwrotu kosztów leczenia skutków zabiegu fryzjerskiego/kosmetycznego – wizyty
• u internisty, dermatologa itd.
• zwrotu kosztów dojazdów do placówek medycznych,
• zwrotu kosztów leków i opatrunków,
• zwrotu utraconych zarobków.

Przykładowym ubezpieczeniem jest OWU OC, z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej lub użytkowania mienia. Jego zakres obejmuje między innymi odpowiedzialność cywilną przedsiębiorcy za szkody na osobie lub mieniu wyrządzone osobom trzecim, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym:

• odpowiedzialność cywilną deliktową i kontraktową,
• szkody wyrządzone nieumyślnie, w tym wskutek rażącego niedbalstwa,
• koszty wynagrodzenia rzeczoznawców oraz niezbędne koszty obrony sądowej (pokrywane ponad sumę gwarancyjną),
• szkody wyrządzone przez podwykonawców osób objętych ubezpieczeniem,
• szkody powstałe po wykonaniu pracy lub usługi wynikłe z nienależytego wykonania zobowiązania,

Ponadto, przedsiębiorcy prowadzący zakład kosmetyczny/fryzjerski zobowiązani są przestrzegania przepisów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z powyższym Rozporządzeniem pracodawca ma obowiązek m.in.:

- dostosowania pomieszczeń pracy i ich wyposażenia tak, by zapewniały pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy. W szczególności w pomieszczeniach pracy należy zapewnić:

• oświetlenie naturalne i sztuczne,
• odpowiednią temperaturę,
• wymianę powietrza,
• zabezpieczenie przed wilgocią, niekorzystnymi warunkami cieplnymi i nasłonecznieniem, drganiami oraz innymi czynnikami szkodliwymi dla zdrowia i uciążliwościami,

- w pomieszczeniach stałej pracy - zapewnić oświetlenie dzienne, chyba że jest to niemożliwe lub niewskazane ze względu na technologię produkcji (na stosowanie oświetlenia wyłącznie elektrycznego pracodawca powinien mieć zgodę właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, wydaną w porozumieniu z okręgowym inspektorem pracy).

- zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia higieniczno-sanitarne, dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii, rodzaju i warunków wykonywanej pracy,

Pomieszczenia te powinny:

• znajdować się w budynku, w którym odbywa się praca albo w budynku połączonym z nim obudowanym przejściem;
• być usytuowane tak, by pracownicy korzystający z nich nie przechodzili przez pomieszczenia, w których stosowane są substancje trujące lub materiały zakaźne albo wykonywane są prace szczególnie brudzące, jeżeli nie pracują oni w kontakcie z tymi czynnikami;
• być ogrzewane, oświetlone i wentylowane zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi i polskimi normami;
• ich wysokość nie powinna być w świetle mniejsza niż 2,5 m, dopuszcza się wysokość do 2,2 m w świetle (w przypadku usytuowania ich w suterenie, piwnicy lub na poddaszu);

- zapewnić szatnie, umywalnie

Pomieszczenia z natryskami i ustępy powinny być urządzone oddzielnie dla kobiet i mężczyzn. (Nie dotyczy to zakładu pracy, w którym jest zatrudnionych do dziesięciu pracowników na jednej zmianie - pod warunkiem zapewnienia osobnego korzystania z tych pomieszczeń przez kobiety i mężczyzn.)

3.6. Finansowanie i wsparcie ze środków UE.

a) Finansowanie z urzędów pracy

Przyszły przedsiębiorca, planujący założenie własnej działalności gospodarczej może starać się o bezzwrotną dotację z urzędu pracy.

Warunki uzyskania dotacji:

- Posiadanie statusu osoby bezrobotnej (po zarejestrowaniu w powiatowym urzędzie pracy jako osoba o takim statusie), statusu Absolwenta Centrum Integracji Społecznej lub Absolwenta Klubu Integracji Społecznej, bezrobotny nie może w przeciągu 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku bez uzasadnienia odmówić przyjęcia propozycji zatrudnienia, przygotowania zawodowego bądź stażu.

- Odczekanie trzech miesięcy od rejestracji w urzędzie jako osoby bezrobotnej. Po tym czasie można złożyć wniosek o dofinansowanie. Niektóre urzędy skracają ten czas do miesiąca, a inne zwiększają liczbę wymogów. Dlatego warto się zapoznać z wewnętrznym regulaminem przyznawania dotacji obowiązującym w danym urzędzie.

- Bezrobotny, starający się o dotację z urzędu pracy nie może być studentem studiów dziennych. Może studiować zaocznie.

- Osoba, która stara się o dofinansowanie nie może prowadzić innej działalności gospodarczej. Dotyczy to okresu 12 miesięcy przed złożeniem wniosku (w niektórych urzędach pracy obowiązuje dłuższy okres).

Inne, ważne informacje

• Dotacji z urzędu pracy nie otrzyma osoba, która w okresie 12 miesięcy przed złożeniem wniosku, bez uzasadnienia, odmówiła przyjęcia propozycji zatrudnienia, przygotowania zawodowego lub stażu.
• Osoba, która stara się o dofinansowanie z urzędu pracy, nie może mieć na swoim koncie przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu. Dotyczy to okresu 2 lat, liczonych od dnia złożenia wniosku.
• Dotacji nie uzyska osoba, która już wcześniej otrzymała bezzwrotne środki publiczne na podjęcie działalności lub złożyła w tym samym czasie wniosek o dotację w innym urzędzie.
• Wysokość dotacji zależy od możliwości finansowych danego urzędu. W praktyce jest to maksymalnie sześciokrotność przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.
• Dofinansowanie należy wykorzystać zgodnie ze złożonym wnioskiem i we wskazanym w umowie terminie. W przypadku złamania warunków umowy lub prowadzenia działalności przez okres krótszy niż 12 miesięcy, trzeba zwrócić urzędowi pełną kwotę uzyskanej dotacji wraz z odsetkami, w terminie 30 dni.

Zdarza się, że urzędy rozpatrujące wniosek o udzielenie dotacji, biorą pod uwagę to, czy przyszły przedsiębiorca dysponuje środkami, które chce przeznaczyć na finansowanie planowanej działalności.

b) Środki unijne

Obecnie są możliwe dwa źródła dofinansowania:

1. w przypadku osób poniżej 30 lat – wsparcie w Programie Wiedza Edukacja Rozwój (Europejski Fundusz Społeczny, Inicjatywa dla młodych)  http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/wyszukiwarka/osoba-fizyczna/#/3764=3099/3756=Osoba%20fizyczna

2. w przypadku osób powyżej 30 lat – dotacje i pożyczki w Regionalnych Programach Operacyjnych, realizowanych w każdym województwie http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/wyszukiwarka/osoba-fizyczna/#/3764=3100/3756=Osoba%20fizyczna

c) Finansowanie za pomocą leasingu

To możliwości finansowania przedsiębiorstwa wymagającego na start wkładu finansowego, np. na zakup niezbędnych środków, maszyn sprzętów. W przypadku zakładu fryzjerskiego – na przykład kupno szamponów, suszarek, lokówek, foteli itp. Możesz skorzystać z opcji umowy leasingu zawieranej z bankiem.

Umowa leasingu to umowa, na mocy której:

- finansujący nabywa rzecz, oddaje korzystającemu do używania albo do używania i pobierania z niej pożytków przez oznaczony czas,

Umowa leasingu określa zbywcę, od którego finansujący nabędzie przedmiot, a także warunki na jakich to zrobi.

- korzystający zobowiązuje się do zapłaty w ustalonych ratach wynagrodzenia pieniężnego.

Wynagrodzenie stanowi co najmniej wysokość ceny przedmiotu leasingu lub jest to wynagrodzenie z tytułu nabycia przedmiotu przez finansującego.

Ogólne Warunki Umów (OWU), czyli klauzule umowne

• Jest to zbiór postanowień (w formie przepisów) opracowany przez przedsiębiorcę wychodzącego z ofertą na rynek (tu: finansującego, leasingodawcę) „z góry”,
• w oderwaniu od konkretnej transakcji.
• Standardowe postanowienia, które po zaakceptowaniu przez drugą stronę tworzą równolegle treść konkretnych umów indywidualnych.
• Ogólne Warunki Umów leasingu pozwolą Ci zapoznać się z typowymi zapisami, stosowaną w nich terminologią i niejednokrotnie skomplikowaną treścią.

Banki w swojej ofercie posiadają opcje leasingowe dla nowych przedsiębiorców, zawierające często niskie bądź zerowe oprocentowanie kredytu.

3.7. Przepisy prawa

Stan prawny - 28.02.2023