Meble skrojone na miarę – jak pracowitość, cierpliwość i wytrwałość w doskonaleniu własnych talentów prowadzi do stworzenia wysokiej jakości produktów i dochodowego biznesu

Poniżej zostały omówione aspekty prawne związane z realizacją konkretnego pomysłu na biznes dotyczącego produkcji mebli i ich dalszej odsprzedaży. Porady te możesz jednak nie tylko do produkcji mebli a różnych innych produktów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.

Przy planowaniu podjęcia każdej z działalności podstawowe znaczenie mają dwie kwestie: pomysł i wykonanie. Pomysł już masz. Teraz przeczytaj, co powinieneś zrobić, aby produkować meble biurowe w sposób zgodny z przepisami i aby Twój pomysł odniósł sukces.

Z niniejszego opracowania dowiesz się na jakie zagadnienia prawne powinieneś zwrócić uwagę, aby zapewnić sukces swojemu biznesowi.

Jeżeli masz już pomysł na biznes, to teraz przyszedł czas, abyś zastanowił się, jaka forma prowadzenia działalności gospodarczej będzie dla Ciebie najlepsza. W tym celu powinieneś zapoznać się z podstawowymi zasadami dotyczącymi poszczególnych form prowadzenia działalności. Nie martw się, jeśli nie wiesz gdzie ich szukać, poniżej zamieszczone zostały główne aspekty prawne każdej z nich. Pamiętaj również, że podjęcie działalności gospodarczej możliwe jest dopiero po jej zarejestrowaniu zgodnie z przepisami regulującymi daną działalność.

Analizując wybór formy prowadzenia Twojej działalności powinieneś w szczególności wziąć pod uwagę, czy będziesz prowadził swoją działalność gospodarczą sam, ze wspólnikiem oraz jak duży będzie jej rozmiar.

Pamiętaj, że nic nie stoi na przeszkodzie by w raz z rozwojem Twojego przedsiębiorstwa zmienić także jego formę.

Czytaj także:

 Poradnik – Wybór formy działalności

2.1. Jednoosobowa działalność gospodarcza

Najprostszą formą prowadzenia działalności gospodarczej jest jednoosobowa działalność gospodarcza uregulowana w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej jako „Kodeks cywilny” lub „k.c.”) oraz ustawie o centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i punkcie informacji dla przedsiębiorcy z dnia 6 marca 2018 r.

To ten rodzaj działalności gospodarczej polecamy na początek dla Twojego przedsiębiorstwa w sytuacji gdy swoją firmę założyć i prowadzić na początku chcesz sam, bez żadnych wspólników.

Jednoosobowa działalność gospodarcza jest odpowiednia przede wszystkim dla małych przedsięwzięć, jednakże nie wyklucza to prowadzenia większej działalności w tej formie. Powinieneś wiedzieć, że prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą możesz zatrudniać pracowników, tym samym rozszerzając zakres działalności i ilość wyprodukowanych przez siebie mebli!

Istotą jednoosobowej działalności gospodarczej jest działanie przedsiębiorcy we własnym imieniu i na własny rachunek. Oznacza to, że przedsiębiorca prowadzący działalność w tej formie jest jedyną osobą ponoszącą pełną odpowiedzialność związaną z prowadzeniem działalności. Zatem prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą będziesz wyłącznie uprawniony do podejmowania wszelkich decyzji, w tym w przedmiocie zarządzania firmą, jednakże będziesz również wyłącznie odpowiedzialnym z tytułu wszelkich zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym zobowiązań finansowych.

Aby rozpocząć działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej konieczne jest dokonanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Działalności Gospodarczej („CEIDG”), czyli ewidencji przedsiębiorców będących osobami fizycznymi. Na marginesie warto przypomnieć, że termin „osoba fizyczna” stanowi prawne określenie człowieka od chwili urodzenia do chwili śmierci.

Wpisu dokonuje się na bezpłatny wniosek, którym jest formularz elektroniczny zamieszczony na stronie CEIDG. Dokonanie wpisu oznacza wprowadzenie do systemu teleinformatycznego danych ewidencyjnych oraz informacyjnych wskazanych w formularzu. Co do zasady wpis powinien nastąpić nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu wpływu do CEIDG wniosku o wpis.

Istnieje kilka sposobów złożenia wniosku do CEIDG.

Po pierwsze, wniosek o wpis można przygotować przez Internet i złożyć go online. W tym celu konieczne jest uprzednie utworzenie i aktywowanie specjalnego konta w systemie informatycznym. Aby skorzystać z tego trybu musisz posiadać kwalifikowany podpis elektroniczny lub podpis zaufany. Aby złożyć wniosek w omawiany sposób skorzystaj ze strony intrenetowej CEIDG (https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/03154).

Po drugie, wniosek o wpis można przygotować przez Internet i podpisać w wybranym urzędzie gminy. Przygotowanemu wnioskowi zostanie nadany określony kod, który zostanie udostępniony osobie wypełniającej wniosek. Kod ten należy zachować i podać urzędnikowi w gminie, dzięki czemu urzędnik będzie mógł odnaleźć wypełniony wniosek w systemie, wydrukować go i przedłożyć przedsiębiorcy do podpisu. W tym przypadku nie musisz posiadać kwalifikowanego podpisu elektronicznego ani podpisu zaufanego, gdyż wniosek jest podpisywany przez Ciebie własnoręcznie w wybranym urzędzie gminy. Musisz jednak pamiętać, że między złożeniem wniosku online, a wizytą w urzędzie gminy w celu jego podpisania nie może upłynąć więcej niż 7 dni.

Po trzecie, możesz wydrukować formularz stanowiący wniosek o wpis w CEIDG i uzupełnić go ręcznie. Wypełniony w ten sposób wniosek możesz złożyć osobiście w urzędzie gminy lub przesłać go za pośrednictwem tradycyjnej poczty.

2.2. Spółka cywilna

W omawianym przez nas otoczeniu prawnym, spółka produkująca meble została założona przez dwóch braci, możliwe, że zakładając ją w dzisiejszych czasach wybrali by właśnie formę spółki cywilnej.

Spółka cywilna uregulowana została w Kodeksie cywilnym. W rzeczywistości spółka cywilna jest jedynie umową zawartą przez co najmniej dwóch przedsiębiorców, mocą której strony umowy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności poprzez wniesienie wkładów. Umowa spółki cywilnej musi zostać zawarta w formie pisemnej. Spółka cywilna, może zostać utworzona, przez co najmniej dwie osoby fizyczne bądź dwie osoby prawne.

Prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli salę zabaw będziesz prowadzić wspólnie z przyjaciółmi lub znajomymi, a wasza działalność będzie miała raczej kameralny niż komercyjny charakter. Oczywiście, tak jak w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, nie ma przeszkód, aby w formie spółki cywilnej prowadzić również działalność gospodarczą w większym rozmiarze. Należy jednak pamiętać, że za zobowiązania zaciągnięte w ramach spółki cywilnej odpowiedzialni są wszyscy wspólnicy solidarnie całym swoim majątkiem.

Wkład wspólnika spółki cywilnej może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Jednak należy pamiętać, że w przypadku, gdy wkładem ma być nieruchomość, to umowa spółki cywilnej będzie wymagać formy aktu notarialnego.

Co istotne, pomimo braku podmiotowości prawnej spółka cywilna posiada NIP i REGON oraz może być płatnikiem podatku VAT. Przy czym płatnikami podatku dochodowego w spółce są poszczególni jej wspólnicy. 

Podsumowując, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej należy pamiętać, że spółka prawa cywilnego jest jedynie umową, zatem nie może być podmiotem praw i obowiązków, a w konsekwencji wpisowi do rejestru przedsiębiorców (CEIDG lub Krajowego Rejestru Sądowego – „KRS”) podlegają poszczególnymi wspólnicy (strony umowy) spółki cywilnej. Wpisu do CEIDG dokonuje się na zasadach omówionych w punkcie 2.1.

Osoby prawne oraz tzw. ułomne osoby prawne również mogą zawiązać spółkę cywilną. W takim przypadku – jeżeli któryś ze wspólników jest na przykład spółką prawa handlowego – prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Czytaj także:

 Umowa spółki cywilnej – wzór z komentarzem prawnym

2.3. Spółka prawa handlowego

Istotą spółki jest zrzeszenie osób lub kapitału w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Spółki prawa handlowego uregulowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej jako: „Kodeks spółek handlowych”, „k.s.h.”). Podstawowym podziałem spółek handlowych jest podział na spółki osobowe i spółki kapitałowe.

Prowadzenie działalności w formie spółki handlowej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli już na początku wiesz, że Twoja działalność wkrótce nabierze znacznych rozmiarów.

Spółka osobowa będzie dla Ciebie lepszym wyborem, jeżeli ściśle współpracujesz ze współpomysłodawcą biznesu i razem chcecie go rozwijać. Spółkami osobowymi są spółki zrzeszające wspólników w celu wykonywania działalności gospodarczej, której podstawą jest praca wykonywana przez wspólników osobiście. Odpowiedzialność za zobowiązania spółki ponoszą solidarnie spółka i wspólnicy całym swoim majątkiem. Spółkami osobowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa oraz spółka komandytowo-akcyjna. Spośród tych spółek jedynie spółka partnerska zastrzeżona została dla osób wykonujących określone zawody, do których nie zaliczają się zawody dotyczące produkcji mebli. Zatem jeżeli chcesz prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki osobowej, a Twój biznes polega na produkcji i odsprzedaży mebli pozostaje Ci do wyboru spółka jawna, komandytowa lub komandytowo-akcyjna.

Natomiast spółkę kapitałową powinieneś wybrać, jeżeli masz pomysł, który ma potencjał, lecz nie dysponujesz środkami pieniężnymi niezbędnymi do jego realizacji. Spółkami kapitałowymi są spółki zrzeszające kapitał. Co do zasady w spółkach kapitałowych brak jest więzi osobistej pomiędzy działalnością prowadzoną przez spółkę, a wspólnikami. Konsekwencją tego jest zasada nieponoszenia przez wspólników spółek kapitałowych odpowiedzialności za zobowiązania spółki wobec osób trzecich. Spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna oraz spółka akcyjna.

Właściwym rejestrem przedsiębiorców dla spółek prawa handlowego jest Krajowy Rejestr Sądowy uregulowany w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej jako: „ustawa o KRS”). Krajowy Rejestr Sądowy jest prowadzony przez sądy rejonowe, dlatego wniosek o wpis powinien zostać złożony do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę spółki. Zasady postępowania o dokonanie wpisu znajdują się w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (dalej jako: „k.p.c.”).

Co do zasady wpisu do KRS dokonuje się na wniosek uprawnionego podmiotu zgodnie z zasadami reprezentacji wskazanymi w Kodeksie spółek handlowych lub w umowie spółki.

Tak jak w przypadku wpisu do CEIDG, istnieje kilka sposobów dokonania wpisu do KRS.

Wniosek o rejestracje Spółki możesz aktualnie złożyć przez Portal Rejestrów Sądowych Ministerstwa Sprawiedliwości (prs.ms.gov.pl) załączając do właściwego formularza niezbędne załączniki bądź za pomocą teleinformatycznego systemu S24 Ministerstwa Sprawiedliwości  (https://ekrs.ms.gov.pl/s24/), który zawiera wzorce umowy spółek.

Korzystając z portalu S24 przedsiębiorcy wybierający na swoją działalność formę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, prostej spółki akcyjnej oraz spółki akcyjnej mogą skorzystać z tzw. wzorca umowy i nie są obligowani do jej zawarcia w formie aktu notarialnego.

Sprawdź także:

 Wyszukiwarka – Wzory - Umowy Spółki – wraz z komentarzem prawnym

3.1.Jak produkować meble? Niezbędne przepisy prawa

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami otwarcie zakładu stolarskiego i rozpoczęcie produkcji mebli nie wymaga żadnych pozwoleń ani koncesji. Prowadzenie zakładu produkcyjnego mebli nie należy do grupy działalności regulowanych przepisami prawa, zatem do jej rozpoczęcia konieczne jest jedynie zarejestrowanie działalności.

Do czasu wejścia w życie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 roku w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (dalej jako: „Rozporządzenie”) zaliczały się  tartaki i stolarnie posiadające instalacje do impregnacji drewna lub o zdolności produkcyjnej nie mniejszej niż 10 000 m3 drewna na rok  prowadząc więc działalność tego typu przed 2019 roku powinieneś uzyskać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dotyczącą zgody na realizacje takiego przedsięwzięcia. Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami, nie masz takiego wymogu!

Zgodnie z aktualnie obowiązującym rozporządzeniem opisana powyżej zgoda będzie wymagana w sytuacji gdy chcesz prowadzić instalacje do wytwarzania masy włóknistej z drewna lub innych materiałów włóknistych (§ 2 pkt. 18 Rozporządzenia).

3.2.Kwalifikacje

Dla zarejestrowania i prowadzenia własnej stolarni a tym samym prowadzenia przedsiębiorstwa, którego przedmiotem jest produkcja i odsprzedaż mebli nie istnieje wymóg posiadania specjalistycznych uprawnień. Zanim jednak przystąpisz do prowadzenia działalności tego typu rekomendowane jest zdobycie wiedzy w zakresie produkcji mebli drewnianych, która umożliwi Ci produkcje mebli na najwyższym poziomie!

Do obowiązków stolarza będzie należeć sporządzenie szkiców i dokumentacji projektów, dobór odpowiednich materiałów, wycinanie i łączenie elementów, z których powstaną meble.

Stolarzem można zostać poprzez ukończenie zasadniczej szkoły zawodowej o takim profilu, szkoły budowlanej posiadającą profil kształcenia w specjalności stolarz, szkoły rzemiosł drewnianych jak i poprzez ukończenie kursów i szkoleń organizowanych przez zakłady doskonalenia rzemiosła.

Nikt nie mówi, że powyższe kwalifikacje powinieneś posiadać Ty jako pomysłodawca i założyciel przedsiębiorstwa być może najlepszym rozwiązaniem jest zatrudnienie pracowników, którzy posiadają kwalifikacje i wiedzę w poszukiwanym przez Ciebie obszarze!

3.3.Zatrudnianie pracowników

Być może od początku zdecydujesz się na współpracę z kimś bądź na zatrudnianie pracowników. Jeżeli jednak, nie podejmiesz decyzji w tym zakresie już od początku prowadzenia Twojego przedsiębiorstwa to najprawdopodobniej zdecydujesz się na ten krok wraz z jego rozwojem. W każdym razie przed podjęciem decyzji dotyczącej zatrudnienia pracowników warto abyś dowiedział się, w jaki sposób możesz to zrobić.

Najpopularniejszym sposobem jest zawarcie umowy o pracę. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy stanowi, że przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Podstawowymi elementami umowy o pracę jest określenie jej przedmiotu, tj. rodzaju pracy, miejsca wykonywania pracy, wysokości wynagrodzenia pracownika, wymiaru czasu pracy oraz terminu jej rozpoczęcia.

W praktyce oznacza to, że konkretna osoba, z którą zawrzesz umowę o pracę będzie zobowiązana do osobistego świadczenia pracy na Twoją rzecz i w Twoim imieniu, a zatem na Twoje ryzyko. Za działania pracownika odpowiadać będziesz Ty – jako pracodawca. Pracownik będzie wykonywał pracę w dni wskazane w umowie, np. w dni robocze lub w dni ustalane w comiesięcznym harmonogramie. Wykonywanie pracy przez pracownika ma polegać na starannym działaniu, wykonywanym pod kierownictwem pracodawcy. Warto więc sprecyzować w umowie oczekiwania wobec pracownika, tak aby dla obu stron umowy było jasne, co należy do jego obowiązków. Wbrew niektórym praktykom na rynku, umowa o pracę nie dotyczy wszelkiej pracy, lecz pracy określonej co do rodzaju, a więc pracy o charakterze powtarzalnym. Miej świadomość, że zatrudniany przez Ciebie pracownik nie powinien wykonywać każdej pracy, jaką mu zlecisz, lecz tylko tę wynikającą z umowy.

Do Twoich obowiązków będzie zaś należała wypłata wynagrodzenia.

mowę o pracę możesz zawrzeć na okres próbny albo od razu na czas określony lub na czas nieokreślony. Proponujemy, aby pierwsza umowa była umową zawartą na okres próbny. Okres próbny wynosi maksymalnie 3 miesiące i służy sprawdzeniu kompetencji pracownika.

Pamiętaj, że umowa o pracę musi być zawarta w formie pisemnej najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy. W przeciwnym razie narazisz się na karę grzywny w wysokości od 1.000 zł do 30.000 zł, co byłoby dla Ciebie dotkliwe, tym bardziej że dopiero zaczynasz prowadzić działalność, więc prawdopodobnie nie dysponujesz zbyt dużym budżetem.

Taka sama kara grozi Ci, jeżeli pomimo spełnienia wszystkich wyżej wskazanych cech, zawierasz z osobą trzecią umowę cywilnoprawną, np. umowę zlecenie lub umowę o świadczenie usług.

Nie oznacza to jednak, że w ramach swojej działalności nie możesz również zawierać umowy zlecenie. Przepisy o umowie zlecenie znajdują się w Kodeksie cywilnym. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie (odpowiednik pracownika) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (odpowiednik pracodawcy – Ciebie). W przeciwieństwie do umowy o pracę, umowa zlecenie nie musi zostać zawarta w formie pisemnej, a wynagrodzenie nie ma charakteru obligatoryjnego. Niemniej jednak, jeżeli postanowienia zawartej umowy nie stanowią inaczej i nic innego nie wynika z okoliczności, przyjmujący zlecenie (zleceniobiorca) jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej wykonanej przez niego pracy. Natomiast tak jak w przypadku umowy o pracę, zleceniobiorca jest zobowiązany jedynie do starannego działania. Odmiennie niż pracownik, zleceniobiorca nie musi się jednak stosować do wskazówek dającego zlecenie.

Zobacz również:

 Umowa o pracę – wzór z komentarzem prawnym

 Umowa zlecenia – wzór z komentarzem prawnym

 Umowa o dzieło – wzór z komentarzem prawnym

 Umowa o pracę nakładczą – wzór z komentarzem prawnym

Pobierz także:

 Poradnik – Zestawienie form zatrudnienia

3.4.BHP - Bezpieczeństwo i Higiena Pracy

3.4.1.BHP w stolarni

Stolarnia stanowi miejsce, w którym znajduje się dużo ciężkich, ostrych narzędzi, które przy nieostrożnym użytkowaniu mogą spowodować zagrożenie dla życia i zdrowia użytkującego. Prowadzone statystyki wypadkowe potwierdzają częste wypadki przy pracach związanych z mechaniczną obróbką drewna, ważne jest więc prawidłowe i szczegółowe wdrożenie procedur związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy w Twoim przedsiębiorstwie!

Po pierwsze powinieneś wprowadzić regulaminy BHP, z którymi zapozna się każda z osób przystępująca do pracy w Twojej stolarni.

Powinieneś zadbać także o odpowiednie stroje ochronne użytkowanie w trakcie wykonywania prac. Na taki strój składają się w szczególności:

• odzież i obuwie robocze,
• rękawice,
• ochrony oczu przed wiórami i odpryskami obrabianego materiału,
• ochrony głowy przed spadającymi przedmiotami,
• ochrony górnych dróg oddechowych,
• ochrony słuchu przed przekroczeniem NDN hałasu na stanowisku i w pomieszczeniu pracy.

Zgodnie z obowiązującymi warunkami, wskazanymi w przepisach Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Twoja stolarnia w szczególności:

• nie powinna znajdować się w piwnicy bądź suterenie (chyba, że zapewnisz im oświetlenie dzienne, zachowasz wymagania przepisów techniczno-budowlanych i uzyskasz zgodę właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, wydaną w porozumieniu z okręgowym inspektorem pracy),

• powinna posiadać na jednego pracownika minimum 2 m2 wolnej powierzchni podłogi i 13 m3 wolnej objętości pomieszczenia,
• powinna mieć wysokość przynajmniej 3,3 m,
• powinna być wyposażona w drzwi, których szerokość drzwi nie powinna być mniejsza od 1,2 m, a wysokość od 2 m; drzwi wewnętrzne powinny się otwierać w kierunku wyjść ogólnych, a drzwi wyjść ogólnych na zewnątrz,
• powinna posiadać równą podłogę w miejscu wykonywania pracy,
• pomieszczenia stolarni ze względu na wydzielanie się szkodliwych zanieczyszczeń (pyłu drzewnego, oparów kleju i lakieru) powinny być oddzielone możliwie szczelnie od innych pomieszczeń,
• powinna być zaprojektowana tak aby umożliwiać usuwanie osiadającego na ścianach i sufitach pyłu pochodzącego z mebli,
• powinny być wyposażona w odpowiednie warunki ewakuacji przypadku wybuchu pożaru,
• powinna być wyposażona we właściwy sprzęt gaśniczy,
• powinna posiadać w widocznym miejscu instrukcje przeciwpożarową,
• powinna zapewniać odpowiednią temperaturę do pracy (w pomieszczeniach, gdzie wykonywana jest ciężka praca fizyczna nie niższą niż 14 stopni Celcjusza, w pomieszczeniach gdzie wykonywana jest lekka praca fizyczna nie niższą niż 18 stopni Celcjusza). 

Powyżej przedstawiliśmy tylko najistotniejsze z warunków BHP, które powinieneś uwzględnić projektując Twoją stolarnie! Przed rozpoczęciem tych pracy, rekomendujemy wcześniejsze zapoznanie się z przedmiotowym Rozporządzeniem oraz upewnienie się, że wybrane przez Ciebie miejsce będzie spełniało wszelkie wymogi Rozporządzenia. Pamiętaj, że jest to wysoce istotne, chodzi bowiem o bezpieczeństwo Twoje, twoich potencjalnych pracowników, współpracowników i kontrahentów, którzy będą odwiedzać stolarnie.

3.4.2.BHP przy obsłudze obrabiarek do drewna

Prawdopodobnie - wybierając opisywany w naszym otoczeniu prawnym rodzaj działalności, jedną z maszyn, używaną przez Ciebie i Twoich potencjalnych pracowników będą obrabiarki do drewna. Powinieneś więc zapoznać się z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze obrabiarek do drewna.

Rozporządzenie określa m.in. prawa i obowiązki pracowników wskazując, że:

Pracownicy obsługujący obrabiarki powinni:

• stosować nakrycie głowy całkowicie zakrywające włosy oraz odzież roboczą bez odstających i luźno zwisających części,
• wykonywać pracę zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dokumentacją techniczno-ruchową lub instrukcją obsługi,
• przed przystąpieniem do czyszczenia, konserwacji lub naprawy obrabiarek wyłączyć napęd i zasilanie oraz zabezpieczyć je przed przypadkowym uruchomieniem,
• po wykonanej naprawie nie uruchamiać obrabiarek bez zezwolenia przełożonego.

Ponadto, rozporządzenie dokładnie określa sposób obsługi maszyn, wymagania dla obrabiarek, wymagania dotyczące instalacji przeciwpożarowej, stosowanie odpowiednich urządzeń ochronnych itp.

Z rozporządzeniem powinni zapoznać się także pracownicy, którzy będą przystępowali do pracy w Twojej stolarni!

3.4.3.Natężenie czynników szkodliwych dla zdrowia

Osoby, które pracują w stolarni narażeni mogą być na dokuczliwe, oddziałujące na nich dźwięki z uwagi na występujące w stolarniach głośno działające maszyny do obróbki elementów drewnianych i materiałów drewnopochodnych oraz pracę urządzeń wyciągowych.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 5 sierpnia 2005 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne (dalej jako „Rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne”) hałas to każdy niepożądany dźwięk, który może być uciążliwy albo szkodliwy dla zdrowia lub zwiększać ryzyko wypadku przy pracy.

Jeżeli chcesz produkować meble i prowadzić stolarnie, w której będziesz zatrudniał pracowników szczegółowo, zapoznaj się z Rozporządzeniem opisanym powyżej!

Na przedsiębiorcę, które prowadzi stolarnie i zatrudnia w niej pracowników (w rozporządzeniu nazywanego pracodawcą) nałożono szereg obowiązków mających na celu ochronę zdrowia pracowników i osób przebywających w stolarni.

Taki pracodawca powinien m.in.:

• okresowo dokonywać pomiarów wielkości charakteryzujących hałas lub drgania mechaniczne oraz porównywać wyniki tych pomiarów z wartościami NDN (najwyższe dopuszczalne natężenie) i wartościami progów działania (§ 3 Rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne);
• na podstawie przeprowadzanych pomiarów, o których mowa powyżej dokonywać oceny ryzyko zawodowego związanego z narażeniem pracowników na hałas lub drgania mechaniczne, wynikające z cech miejsca pracy oraz ze stosowanych w konkretnych warunkach środków lub procesów pracy, a następnie eliminować u źródła ryzyko zawodowe związane z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne albo ogranicza je do możliwie najniższego poziomu, uwzględniając dostępne rozwiązania techniczne oraz postęp naukowo-techniczny.

Jeżeli w danym zakładzie pracy nie istnieje możliwość uniknięcia bądź wyeliminowania ryzyka zawodowego wynikającego z narażenia na hałas, albowiem nie jest to możliwe za pomocą środków ochrony zbiorowej lub organizacji pracy, pracodawca powinien:

• udostępnić środki ochrony indywidualnej słuchu, jeżeli wielkości charakteryzujące hałas w środowisku pracy przekraczają wartości progów działania (85 dB (A)).;
• udostępnić środki ochrony indywidualnej słuchu oraz nadzoruje prawidłowość ich stosowania, jeżeli wielkości charakteryzujące hałas w środowisku pracy osiągają lub przekraczają wartości NDN (§ 6 Rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne).

Dodatkowo, jeżeli zatrudniasz pracowników, w swojej stolarni powinieneś oznaczyć znakami bezpieczeństwa miejsca pracy, w których wielkości charakteryzujące hałas w środowisku pracy przekraczają wartości NDN a także wydzielić strefy z takimi miejscami oraz ogranicza do nich dostęp, jeżeli jest to technicznie wykonalne i ryzyko wynikające z narażenia na hałas uzasadnia takie wydzielenie.

Pamiętaj, że w pomieszczeniu przeznaczonym na odpoczynek pracownika poziom hałasu nie może przekraczać wartości dopuszczalnych, określonych w Polskiej Normie dla pomieszczeń administracyjno-biurowych.

Jeżeli w Twojej stolarni dojdzie do stwierdzenia narażenia indywidualnego na hałas lub drgania mechaniczne przekraczającego wartości NDN, powinieneś:

• podjąć niezwłoczne działania w celu ograniczenia narażenia indywidualnego poniżej wartości NDN;
• ustalić przyczyny wystąpienia nadmiernego narażenia indywidualnego;
• dobrać środki ochronne oraz podjąć działania zapobiegawcze, pozwalające uniknąć ponownego wystąpienia narażenia indywidualnego przekraczającego wartości NDN (§ 9 Rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne).

3.4.4.Stolarnia jako zakład o podwyższonym ryzyku

Zdarza się, że stolarnie z uwagi na przechowywane w nich materiały oraz drewno uznawane są za zakład o podwyższonym ryzyku, o którym mowa w art. 248 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska z uwagi na występujące ryzyko pożarowe bądź wybuchowe. W takiej sytuacji będą ciążyć na Tobie jako właścicielu dodatkowe obowiązki.

Przed przystąpieniem do produkcji powinieneś powiadomić właściwe miejscowo dla Twojego przedsiębiorstwa służby ochrony środowiska oraz przedstawicieli Państwowej Straży Pożarnej.

W przedsiębiorstwie, uznawanym za zakład o podwyższonym ryzyku istnieje konieczność przygotowania raportu bezpieczeństwa oraz wdrożenia programu zapobiegawczego.

W Twoim zgłoszeniu do Państwowej Straży Pożarnej powinieneś w szczególności wskazać:

• dane osoby prowadzącej zakład (adresy zamieszkania / siedziby);
• dane osoby kierującej zakładem (adresy zamieszkania / siedziby);
• adres zakładu;
• charakter działalności, którą masz zamiar prowadzić uwzględniając w tym jej opis;
• rodzaj instalacji i istniejących w zakładzie systemów zabezpieczeń;
• charakterystykę terenu w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu

3.5.Jak produkować meble biurowe?

3.5.1.Niezbędne przepisy prawa

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami produkcja mebli biurowych nie wymaga żadnych pozwoleń ani koncesji. Prowadzenie zakładu produkcyjnego mebli nie należy do grupy działalności regulowanych przepisami prawa, zatem do jej rozpoczęcia konieczne jest jedynie zarejestrowanie działalności.

Zanim rozpoczniesz jednak produkcje powinieneś szczegółowo zapoznać się z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (dalej jako: „Rozporządzenie”). Jeżeli produkowane przez Ciebie meble biurowe mają być wykorzystywane w polskich biurach powinny spełniać warunki wskazane w owym Rozporządzeniu.

Załącznik do Rozporządzenia, wskazuję, że:

• konstrukcja stołu (biurka) powinna być ona skonstruowana tak aby umożliwiać dogodne ustawienie elementów wyposażenia stanowiska pracy, w tym zróżnicowaną wysokość ustawienia monitora ekranowego i klawiatury.
• szerokość i głębokość stołu (biurka) powinna być skonstruowana tak aby zapewniać:
  - wystarczającą powierzchnię do łatwego posługiwania się elementami wyposażenia stanowiska i wykonywania czynności związanych z rodzajem pracy,|
  - ustawienie klawiatury z zachowaniem odległości nie mniejszej niż 100 mm między klawiaturą a przednią krawędzią stołu,
  - ustawienie elementów wyposażenia w odpowiedniej odległości od pracownika, to jest w zasięgu jego kończyn górnych, bez konieczności przyjmowania wymuszonych pozycji.
• wysokość stołu (biurka) i siedziska krzesła biurowego należy skonstruować tak by:
  - zapewniała naturalne położenie kończyn górnych przy obsłudze klawiatury, z zachowaniem co najmniej kąta prostego między ramieniem i przedramieniem,
  - zapewniała odpowiedni kąt obserwacji ekranu monitora w zakresie 20°÷50° w dół (licząc od linii poziomej na wysokości oczu pracownika do linii poprowadzonej od jego oczu do środka ekranu), przy czym górna krawędź ekranu monitora nie powinna znajdować się powyżej oczu pracownika,
  - zapewniała odpowiednią przestrzeń do umieszczenia nóg pod blatem stołu.

Ponadto, zgodnie z załącznikiem do Rozporządzenia, powierzchnia blatu biurka powinna mieć jasny kolor oraz być matowa.

Załącznik określa także dodatkowe szczegółowe wymagania, jakie powinny spełniać krzesła (fotele biurowe). Zgodnie z wymaganiami Rozporządzenia, krzesła (fotele biurowe) powinny:

• zapewniać dostateczną stabilność, przez wyposażenie krzesła w podstawę co najmniej pięciopodporową z kółkami jezdnymi;
• posiadać wymiary oparcia i siedziska, które zapewniają wygodną pozycję ciała oraz swobodę ruchów użytkownika;
• być wyposażone w regulację wysokości siedziska w zakresie 400÷500 mm, licząc od podłogi;
• posiadać możliwość regulacji wysokości oparcia i regulacji pochylenia oparcia w zakresie: 5° do przodu i 30° do tyłu, których mechanizm powinien być łatwo dostępny oraz prosty w obsłudze, umożliwiający regulację w pozycji siedzące;
• posiadać wyprofilowanie płyty siedziska oraz oparcia odpowiednie do naturalnego wygięcia kręgosłupa i odcinka udowego kończyn dolnych;
• zapewniać użytkownikowi możliwość obrotu wokół osi pionowej o 360°;
• być wyposażone w podłokietniki.

3.5.2. Normy i atesty dla mebli biurowych

Dodatkowo, poza wymaganiami określonymi przez Rozporządzenie meble biurowe powinny posiadać określone normy i certyfikaty.

Rozpoczynając więc produkcję mebli biurowych, zapoznaj się z wymaganiami, które muszą spełniać zgodnie z określonym normami (opisane i wyszczególnione poniżej).

Po zakończeniu produkcji prototypów, rekomendujemy udanie się do Instytutu Nadzoru Technicznego, który sprawdza, czy produkty spełniają wymagane normy.

Meble biurowe powinny spełniać w szczególności normy:

• PN-EN 527-2:2017-02 (wymagania dotyczące bezpieczeństwa, wytrzymałości i trwałości);
• PN-EN 527-1:2011 (wymagania dotyczące wymiarów mebli biurowych);
• PN-EN 1335-2:2009 (wymagania dotyczące bezpieczeństwa (w tym odporności na ciepło krzeseł biurowych));
• PN-EN 14074:2006 (wymagania dotyczące wytrzymałości i trwałości części ruchomych stołów, biurek oraz mebli do przechowywania);
•  PN-EN 14073-2:2006 (wymagania dotyczące bezpieczeństwa mebli biurowych oraz mebli do przechowywania)
• PN-EN 14073-3:2006 (wymagania dotyczące mebli biurowych do przechowywania w tym ich stateczności oraz wytrzymałości konstrukcji);
• PN-EN 1335-1:2004 (wymagania dotyczące mebli i krzeseł biurowych w tym ich wymiarów i oznaczenia wymiarów);
• PN-EN 527-3:2004 (wymagania dotyczące mebli biurowych stołów roboczych oraz biurek w zakresie stateczności i wytrzymałości mechanicznej konstrukcji).

3.5.3. Zatrudnianie pracowników

Niezależnie od tego, czy na początku zdecydujesz się produkować i odsprzedawać meble samodzielnie, w przyszłości należy spodziewać się, że wraz z rozwojem przedsiębiorstwa zdecydujesz się na współpracę z kimś bądź na zatrudnianie pracowników. Przed podjęciem decyzji dotyczącej zatrudnienia pracowników warto abyś dowiedział się, w jaki sposób możesz to zrobić.

Najpopularniejszym sposobem jest zawarcie umowy o pracę. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy stanowi, że przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Podstawowymi elementami umowy o pracę jest określenie jej przedmiotu, tj. rodzaju pracy, miejsca wykonywania pracy, wysokości wynagrodzenia pracownika, wymiaru czasu pracy oraz terminu jej rozpoczęcia.

W praktyce oznacza to, że konkretna osoba, z którą zawrzesz umowę o pracę będzie zobowiązana do osobistego świadczenia pracy na Twoją rzecz i w Twoim imieniu, a zatem na Twoje ryzyko. Za działania pracownika odpowiadać będziesz Ty – jako pracodawca. Pracownik będzie wykonywał pracę w dni wskazane w umowie, np. w dni robocze lub w dni ustalane w comiesięcznym harmonogramie. Wykonywanie pracy przez pracownika ma polegać na starannym działaniu, wykonywanym pod kierownictwem pracodawcy. Warto więc sprecyzować w umowie oczekiwania wobec pracownika, tak aby dla obu stron umowy było jasne, co należy do jego obowiązków. Wbrew niektórym praktykom na rynku, umowa o pracę nie dotyczy wszelkiej pracy, lecz pracy określonej co do rodzaju, a więc pracy o charakterze powtarzalnym. Miej świadomość, że zatrudniany przez Ciebie pracownik nie powinien wykonywać każdej pracy, jaką mu zlecisz, lecz tylko tę wynikającą z umowy.

Do Twoich obowiązków będzie zaś należała wypłata wynagrodzenia.

Umowę o pracę możesz zawrzeć na okres próbny albo od razu na czas określony lub na czas nieokreślony. Proponujemy, aby pierwsza umowa była umową zawartą na okres próbny. Okres próbny wynosi maksymalnie 3 miesiące i służy sprawdzeniu kompetencji pracownika.

Pamiętaj, że umowa o pracę musi być zawarta w formie pisemnej najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy. W przeciwnym razie narazisz się na karę grzywny w wysokości od 1.000 zł do 30.000 zł, co byłoby dla Ciebie dotkliwe, tym bardziej że dopiero zaczynasz prowadzić działalność, więc prawdopodobnie nie dysponujesz zbyt dużym budżetem.

Taka sama kara grozi Ci, jeżeli pomimo spełnienia wszystkich wyżej wskazanych cech, zawierasz z osobą trzecią umowę cywilnoprawną, np. umowę zlecenie lub umowę o świadczenie usług.

Nie oznacza to jednak, że w ramach swojej działalności nie możesz również zawierać umowy zlecenie. Przepisy o umowie zlecenie znajdują się w Kodeksie cywilnym. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie (odpowiednik pracownika) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (odpowiednik pracodawcy – Ciebie). W przeciwieństwie do umowy o pracę, umowa zlecenie nie musi zostać zawarta w formie pisemnej, a wynagrodzenie nie ma charakteru obligatoryjnego. Niemniej jednak, jeżeli postanowienia zawartej umowy nie stanowią inaczej i nic innego nie wynika z okoliczności, przyjmujący zlecenie (zleceniobiorca) jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej wykonanej przez niego pracy. Natomiast tak jak w przypadku umowy o pracę, zleceniobiorca jest zobowiązany jedynie do starannego działania. Odmiennie niż pracownik, zleceniobiorca nie musi się jednak stosować do wskazówek dającego zlecenie.

3.6. Nazwa i logo Twoich produktów

Aktualnie na rynku, znajduje się wielu producentów mebli oraz mebli biurowych. Warto więc, pomyśleć o czymś co odróżni Cię od reszty, czymś z czym klienci będą kojarzyć tylko Twoją firmę.

Twój produkt ma szansę być wybierany częściej, jeżeli będziesz dysponować ciekawym logo. Twoi potencjalni klienci nie będą mieć problemu z odróżnieniem Twojego produktu od innych.

Nazwa i logo Twojej firmy oraz Twojego produktu zależą wyłącznie od Ciebie. Nie musisz ich rejestrować, zastanów się jednak, czy nie lepiej byłoby to zrobić ze względów opisanych poniżej.

Jeżeli dodatkowo używane przez siebie logo zarejestrujesz, unikniesz sytuacji, w której ktoś inny „ukradnie” Twój pomysł na logo, a tym samym użytkowników, którzy nie będą w stanie odróżnić twojego produktu, oznaczonego Twoim logiem od loga podobnego do Twojego. Nazwa i logo ma zatem służyć identyfikacji Twoich produktów lub usług z Tobą. W ten sposób buduje się markę.

Znak towarowy jako taki nie podlega rejestracji, jednakże możliwe jest udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy. Najpopularniejszymi znakami towarowymi są znaki słowne, czyli nazwy lub słowno-graficzne, czyli logo. Jednakże zgodnie z ustawą z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony, w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk.

Zatem jeżeli masz niestandardowe pomysły, być może warto byłoby rozważyć rejestrację prawa ochronnego na znak towarowy.

Skutkiem rejestracji nie jest sama możliwość posługiwania się logo w obrocie, lecz nabycie praw ochronnych związanych z używanym przez Ciebie znakiem. Zarejestrowanie znaku towarowego, np. logo, oznacza, że żaden inny przedsiębiorca nie będzie mógł używać tego samego lub podobnego do Twojego znaku towarowego. W przypadku gdyby jednak podmiot trzeci naruszył ten zakaz, to będzie Ci przysługiwało roszczenie o zaniechanie naruszeń, roszczenie o naprawienie szkody, roszczenie o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści.

Co ciekawe, znak towarowy może występować również w innych postaciach. Zatem jeżeli masz niestandardowe pomysły, być może warto byłoby rozważyć rejestrację prawa ochronnego w tym zakresie. 

Odpowiedniego zgłoszenia dokonuje się w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. Szerzej na ten temat przeczytasz tutaj:

 Instrukcja zgłoszenia wynalazku lub wzoru użytkowego 

W przypadku zlecenia podmiotowi trzeciemu wykonania logo, powinieneś zadbać o to, aby w umowie znalazły się odpowiednie postanowienia w przedmiocie przeniesienia autorskich praw majątkowych.  Powinieneś dokładnie zadać o to abyś tylko Ty mógł używać Twojego logo, niezależnie od tego, kto będzie jego autorem.

Zobacz także:

 Umowa o opracowanie logo

3.7. Sprzedaż produktów

Już na wstępie wskazywaliśmy, że przedmiotowe otoczenie prawne dotyczy przedsięwzięcia, charakteryzującego się produkcją mebli. Powinieneś podjąć także decyzję jak chcesz sprzedawać swoje produkty. Poza standardowymi sklepami stacjonarnymi w ostatnim czasie metodą najpopularniejszą, jest prowadzenie sklepów internetowych. Ten sposób nie wymaga od Ciebie ponoszenia w szczególności na początku wysokich kosztów w zakresie najmu i wyposażenia lokalu. Oczywiście możliwa jest także odsprzedaż Twoich produktów innym przedsiębiorcą przez jego sklep stacjonarny bądź sklep internetowy. Dodatkowo możesz odsprzedawać wyprodukowane przez Ciebie meble do innych sklepów.

3.8 Strona internetowa Twojej firmy

Jeżeli zdecydujesz się na samodzielną odsprzedaż swoich produktów w Internecie wskazujemy, że w naszej ocenie jednym z najważniejszych elementów Twojego przedsiębiorstwa jest jego dobra reklama, która pomoże Ci uzyskać klientów a w tym posiadanie własnej, właściwie przygotowanej i zarejestrowanej strony internetowej. To dzięki niej Twoi przyszli klienci mogą dowiedzieć się o istnieniu Twojego przedsiębiorstwa.

Pierwszym krokiem w stronę rozwoju Twojej działalności powinien być więc zakup właściwej, wybranej przez ciebie domeny oraz serwera. Warto w tym celu zawrzeć umowę zlecenia z informatykiem, który pomoże Ci zrobić to sprawnie i szybko.

3.8.1 Domena

Koszty rejestracji domeny są niewielkie (domenę odnawiamy co roku). Poniżej zamieszczamy krótką instrukcję stworzenia domeny.

• Musisz utworzyć konto u jednego z tzw. rejestratorów domen. Przykładowe firmy to: nazwa.pl, home.pl, active24.pl lub domeny.pl. Podajesz tu online wszystkie dane (firmowe lub osobiste) i szukasz domeny. Te stanowiące odzwierciedlenie popularnych słów, np. kredyty.pl są – oczywiście – od dawna zajęte. Niech to będzie wyzwanie dla Twojej kreatywności!
• Funkcję administratora prowadzącego rejestr krajowej domeny internetowej, tj. domeny z końcówką „.pl”, pełni Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa (NASK) Państwowy Instytut Badawczy;
• W praktyce, rejestracja domen dokonywana jest przez firmy partnerskie NASK. Spośród ich ofert, możesz wybrać tę najbardziej konkurencyjną cenowo;
• Sprawdź, czy adres Twojego portalu, czyli wybrany przez Ciebie ciąg wyrazów, nie jest już wykorzystywany przez kogoś innego. W tym celu skorzystaj z przeglądarki domen dns.pl.

Wszelkie prawa i obowiązki związane z użytkowaniem przez Ciebie domeny.pl będą opierały się na umowie zawartej pomiędzy Tobą a NASK (lub akredytowanym partnerem). Zwróć uwagę, że prawo do domeny nie jest prawem własności. Masz jedynie status abonenta domeny, a nie jej właściciela. Jednakże niezależnie od tego Twoje logo (o ile je wcześniej zgłosiłeś w Urzędzie Patentowym) będzie objęte prawem ochrony do znaku towarowego.

3.8.2 Serwer

Większość firm oferujących rejestrację domeny proponuje również usługi serwerowe. Utrzymywaniem serwerów zajmują się firmy hostingowe. Miejsce na serwerze można wykupić od jednego dostawcy – właśnie jako „usługi hostingowe”. Przed wyborem firmy, przeczytaj opinie innych internautów. Tworzenie strony internetowej to także wybór języka programowania oraz szaty graficznej dla Twojego portalu. Jeżeli nie masz umiejętności w tym zakresie, możesz skorzystać z pomocy programisty i/lub grafika - freelancera, który za ustaloną kwotę podejmie się tego zadania.

3.8.3 Pozycjonowanie strony internetowej

Jeżeli posiadasz już swoją stronę internetową, ważne, by wyświetlała się ona potencjalnym klientom poszukującym przedsiębiorstw takich jak Twoje.

Aby tak się stało, musisz sprawić, że Twoja strona internetowa będzie właściwie pozycjonowana, tzn. że będzie odwiedzana przez jak największą liczbę użytkowników.

Twoja strona internetowa będzie wyświetlała się tym częściej, im częściej będzie pojawiała się w Internecie.

Aby wypozycjonować swoją stronę, możesz udać się do specjalisty bądź sam na początek próbować zwiększyć jej pozycjonowanie „domowymi sposobami”.

Jako najpopularniejsze „domowe sposoby” należy wymienić:

• Katalogowanie strony internetowych – Możesz samodzielnie, dodawać swoją stronę do jak największej ilości katalogów stron WWW;
• Wypowiadanie się na forach internetowych (w szczególności w tematyce związanej z agrobiznesem) - pamiętaj jednak, aby Twoje wypowiedzi miały charakter merytoryczny, a nie stanowiły jedynie reklamy - takie zachowanie może być bowiem negatywnie odebrane przez użytkowników serwisów.

Czytaj także:

 Instrukcja - Strona internetowa przedsiębiorcy

 Umowa sprzedaży na odległość

 Instrukcja: wprowadzanie ofert i cenników na stronę internetową oraz przyjmowanie ofert drogą elektroniczną

3.8.4 Regulamin sprzedaży

Pamiętaj, że decydując się na samodzielną sprzedaż produktów powinieneś zadbać o niezbędne regulaminy sprzedaży. Dodatkowo na Twojej stronie internetowej powinieneś opublikować politykę prywatności.

Wzory takich dokumentów, do bezpłatnego pobrania i indywidualnego dostosowania do Twoich potrzeb:

 Polityka prywatności

 Regulamin sklepu internetowego

3.8.5 Konto firmowe dla sklepu internetowego

Jeżeli będziesz zakładał swój sklep internetowy musisz wcześniej przejść przez procedurę otwarcia rachunku bankowego on-line. Przepisy prawa nie nakazują jednak, aby przedsiębiorca posiadał odrębny rachunek bankowy dla środków uzyskiwanych/wydatkowanych w ramach swojej działalności, możesz więc korzystać ze subkonta utworzonego przy Twoim rachunku prywatnym. Istotne jednak jest to, żeby wówczas właścicielem konta w banku był wyłącznie przedsiębiorca (małżonkowie o ile prowadzą wspólnie przedsiębiorstwo). Z uwagi na to, iż w przypadku sklepu internetowego zdecydowana większość płatności dokonywana jest za pomocą przelewów to warto jednak zdecydować się na założenie oddzielnego „rachunku firmowego”.

3.8.6 Sprzedaż przez innego przedsiębiorcę

Możesz zadecydować, że nie chcesz zajmować się samodzielnie sprzedażą swoich produktów, a Twoją rolą jest wyłącznie ich produkcja i wprowadzenia do obrotu.

W takiej sytuacji rekomendujemy zawarcie umów z sprzedawcami prowadzącymi sklepy stacjonarne bądź internetowe, którzy będą odpowiedzialni za sprzedaż Twoich produktów.

Na początek rekomendujemy Ci przeprowadzenie szczegółowego resarchu w zakresie możliwych kontrahentów, sprawdzenie opinii o ich sklepach, obsłudze klienta itp. Musisz pamiętać, że klienci mogą potem z nimi utożsamiać Twoje produkty! Warto więc poświęcić trochę czasu i wybrać odpowiedzialnych sprzedawców.

Kolejnym krokiem jest zawarcie umowy ze sprzedawcami, która dokładnie określi zakres waszych praw i obowiązków.

Przykładowe Wzory takich umów możesz pobrać z serwisu mikroporady.pl. Będą to m. in:

 Umowa o sprzedaż i dostarczenie produktów do sklepu internetowego

 Umowa o współpracy

 Umowa pośrednictwa

3.9 Źródła finansowania

3.9.1 Dotacje z urzędu pracy

Bezrobotny, absolwent CIS, absolwent KIS zamierzający podjąć działalność gospodarczą, mogą złożyć do starosty właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu albo ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej wniosek o dofinansowanie, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności.

Wniosek o dofinansowanie powinien zawierać:

• imię i nazwisko;
• adres miejsca zamieszkania;
• numer PESEL, jeżeli został nadany;
• kwotę wnioskowanego dofinansowania;
• symbol i przedmiot planowanej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) na poziomie podklasy;
• kalkulację kosztów związanych z podjęciem działalności gospodarczej oraz źródła ich finansowania;
• szczegółową specyfikację wydatków do poniesienia w ramach dofinansowania, przeznaczanych na zakup towarów i usług, w szczególności na zakup środków trwałych, urządzeń, maszyn, materiałów, towarów, usług i materiałów reklamowych, pozyskanie lokalu, pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem działalności gospodarczej;
• proponowaną formę zabezpieczenia zwrotu dofinansowania (np. poręczenie, weksel z poręczeniem wekslowym (aval), gwarancja bankowa, zastaw na prawach lub rzeczach, blokada środków zgromadzonych na rachunku bankowym albo akt notarialny o poddaniu się egzekucji przez dłużnika – o zwrocie patrz poniżej).
• podpis.

Wraz z wnioskiem musisz również złożyć m.in. oświadczenie o:

• nieotrzymaniu bezzwrotnych środków Funduszu Pracy lub innych bezzwrotnych środków publicznych na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;
• nieposiadaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a w przypadku jego posiadania - oświadczenie o zakończeniu działalności gospodarczej w dniu przypadającym w okresie przed upływem co najmniej 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień złożenia wniosku;
• niepodejmowaniu zatrudnienia w okresie 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej;
• niekaralności w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny;
• zobowiązaniu się do prowadzenia działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy od dnia jej rozpoczęcia oraz niezawieszania jej wykonywania łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy;
• niezłożeniu wniosku do innego starosty o przyznanie dofinansowania lub przyznanie jednorazowo środków na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej.

Wysokość dotacji różni się w zależności od urzędu pracy ją przydzielającą. W każdym przypadku dotacja nie może jednak wynosić więcej niż równowartość sześciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.

Jeżeli urząd pracy uwzględni wniosek zawierana jest umowa.

Środki finansowe pochodzące z dofinansowania muszą zostać wykorzystane zgodnie ze złożonym wnioskiem i umową. Zgodność ma dotyczyć zarówno celu ich wydatkowania, jak i terminu. W przeciwnym razie, jak również w sytuacji, gdy jednoosobowa działalność gospodarcza będzie prowadzona krócej niż 12 miesięcy, będziesz zobowiązany do zwrotu urzędowi pełnej kwoty udzielonej dotacji.

• diagnozę predyspozycji uczestników do zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej
• wsparcie szkoleniowe przed założeniem działalności gospodarczej
• jednorazową dotacja na założenie działalności gospodarczej w wysokości 23 050 zł
• finansowe wsparcie pomostowe w wysokości do 2 600 zł miesięcznie.

Czytaj także:

Poradnik – Przykładowe Rodzaje Finansowania Działalności

3.9.2 Środki unijne

Fundusze unijne stanowią potencjalne źródło finansowania mikro, małych oraz średnich firm. Ich celem jest poprawienie konkurencyjności mniejszych firm. Warto skorzystać ze środków unijnych jak najszybciej, bowiem z informacji podawanych przez Ministerstwo Finansów wynika, że w przeciągu następnych kilku lat dotacje mają być zastępowane kredytami, poręczeniami i pożyczkami udzielanymi na preferencyjnych warunkach przez pośredników finansowych takich jak banki lub fundusze pożyczkowe i poręczeniowe.

Jeżeli jesteś zainteresowany pozyskaniem środków finansowych z Unii Europejskiej, w pierwszej kolejności powinieneś udać się do Centralnego Punktu Informacyjnego Funduszy Europejskich w Warszawie lub Głównego Punktu Informacyjnego Funduszy Europejskich w poszczególnych miastach wojewódzkich („Punkt Informacyjny”), w których można uzyskać szczegółowe informacje w zakresie możliwości pozyskania dotacji na daną działalność. Przede wszystkim dowiesz się jakie aktualnie programy unijne są realizowane, jakie musisz spełniać kryteria i do kiedy trwa nabór wniosków do danego programu. Konsultacje w Punkcie są bezpłatne. Punkty Informacyjne prowadzą również konsultacje w formie telefonicznej.

Innym miejscem, w którym możesz uzyskać informacje na temat aktualnych programów pomocowych jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości („PARP”). W jej ramach funkcjonuje specjalna infolinia obsługiwana przez ekspertów udzielających informacji na temat obsługiwanych przez PARP programów.

W ramach PARP uruchomione zostały programy operacyjne „Inteligentny Rozwój”, „Polska Wschodnia”, „Wiedza Edukacja Rozwój”. Program „Inteligentny Rozwój” skierowany jest przede wszystkim do małych i średnich przedsiębiorców. W jego ofercie znajdziesz projekty mające na celu przyczynienie się do rozwoju realizujących je podmiotów np. poprzez ekspansję na nowe rynki lub ulepszenie oferowanych produktów.

Program „Wiedza Edukacja Rozwój” również adresowany jest do małych i średnich przedsiębiorców. Projekty w ramach tego programu mają m.in. przyczynić się do aktywizacji zawodowej ludzi młodych – do 30 roku życia. Na ten cel została przeznaczona kwota 2 035 mln euro.

Szczególnie ciekawe projekty oferowane są dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz przedsiębiorstw typu start-up w ramach programu „Polska Wschodnia”, który jest realizowany na terenie województw: lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, świętokrzyskiego lub warmińsko-mazurskiego.

Warto śledzić terminy naboru wniosków do poszczególnych projektów korzystając z harmonogramu zamieszczonego oficjalnej strony PARP (https://www.parp.gov.pl/harmonogram-naborow?sort=end&display=round).

Porada - Jak wybrać źródła i otrzymać dofinansowanie na otwarcie działalności gospodarczej krok po kroku.

Poprawne przygotowanie wniosku jest czasochłonne, dlatego też warto udać się do profesjonalisty po pomoc w tym zakresie.

3.9.3 Anioł biznesu

Warto również rozważyć współpracę z aniołem biznesu. Mianem anioła biznesu określa się prywatnego inwestora, który wspiera innych przedsiębiorców poprzez inwestycje własnego kapitału w rozwój ich działalności. Anioły biznesu najczęściej działają w sektorze start-upów. W zamian za partycypację w kosztach danego przedsięwzięcia anioł biznesu oczekuje niewielkich udziałów i odpowiadającego tym udziałom zysku. Największą zaletą tej formy finansowania jest niemalże natychmiastowe uzyskanie niezbędnych środków pieniężnych oraz brak obowiązku spłaty odsetek od kwoty pożyczki tak jak ma to miejsce w przypadku kredytu bankowego. Warto dodać, że z pomocy aniołów biznesu korzystały na początku takie firmy jak Apple czy Starbucks.

Najprostszą drogą na pozyskanie anioła biznesu jest zwrócenie się do instytucji zrzeszającej osoby chętne do inwestowania w perspektywiczne projekty. W Polsce jedną z najstarszych i najpopularniejszych instytucji tego typu jest PolBAN Business Angel Club z siedzibą w Bydgoszczy i biurem w Warszawie. W pierwszej kolejności polecamy jednak dokonać rozpoznania, czy na lokalnym rynku nie ma podmiotu, który chciałaby wesprzeć Twój biznes. Firmy często chętnie wspierają lokalne przedsięwzięcia, inwestycje lub po prostu osoby pochodzące z ich regionu.

Czytaj też:

Słowniczek - Anioł Biznesu

3.9.4 Kredyt bankowy

Jeżeli nie masz możliwości skorzystania z wyżej wskazanych źródeł finansowania możesz rozważyć zawarcie z bankiem umowy kredytu. Kredyt bankowy stanowi wygodne rozwiązanie dla przedsiębiorcy, gdyż umożliwia sfinansowanie wszelkich inwestycji. Ubiegając się o kredyt powinieneś skonsultować się z doświadczonym doradcą. Oprócz tego Twój pomysł na biznes będzie podlegać indywidualnej ocenie banku. Bank sprawdzi również Twoją zdolność kredytową i dopiero wtedy zaproponowane zostaną Ci warunki kredytu.

Zwróć uwagę, że pracownik banku przedstawiający warunki kredytu będzie podkreślał konkurencyjność oferty na rynku. Warto jednak samemu dokonać porównania ofert różnych banków. Możesz także rozważyć skorzystanie z bezpłatnych usług doradców kredytowych. W ten sposób już na początku możesz zaoszczędzić część pieniędzy, które przeznaczyłbyś na spłatę odsetek w przypadku zawarcia umowy kredytu z pierwszym bankiem.

Istotna jest także kwestia waluty kredytu. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem będzie uzyskanie i spłata kredytu w walucie, w której rzeczywiście zarabiasz. Rozumiemy jednak, że bank może zaoferować Ci atrakcyjny kredyt w walucie obcej. Musisz jednak pamiętać o ryzyku zmian kursów walutowych, którego wyeliminować się nie da. Dla pełniejszej oceny sytuacji poproś pracownika banku o przedstawienie symulacji spłat rat kredytu oraz o udzielenie dokładnych informacji w przedmiocie sposobu ustalania przez bank kursu waluty, po której będzie przeliczał wysokość raty w walucie obcej na walutę polską, a także informacji czy umowa kredytu obejmuje kredyt walutowy, czy złotówkowy. Dokładnie przeczytaj umowę oraz załączone do niej dokumenty. Ponadto sprawdź, czy treść umowy zgadza się z informacjami udzielonymi przez pracownika banku.

Jeżeli planujesz pozyskanie kredytu bankowego, musisz pamiętać, aby wszcząć procedurę odpowiednio wcześniej, gdyż proces udzielania kredytu jest długotrwały. Musisz również liczyć się z tym, że udzielenie kredytu bankowego będzie dla Ciebie stałym obciążeniem. Może okazać się to problematyczne, jeżeli Twoja działalność nie będzie przynosić zysków, co może zdarzyć się zwłaszcza na początku jej prowadzenia.

Sprawdź także:

 Słowniczek – Wniosek kredytowy

3.10 Call centre

Jedną z popularnych metod pozyskiwania klienta, dających możliwość poinformowania go o swoim produkcie jest rozmowa telefoniczna. Istnienie dzisiaj wiele przedsiębiorstw zajmujących się kontaktowaniem z klientem, które noszą charakterystyczną nazwę call centre. Mimo powszechności tego typu usługi, pozostaje nadal wiele kwestii z którymi należy się zapoznać, przed zastosowaniem jej w swojej firmie. 

Na samym początku należy wskazać, że mamy możliwość dotarcia do klienta poprzez użycie zewnętrznego call center, wewnętrznego call center i infolinii:

- wewnętrze call centre funkcjonuje jako część przedsiębiorstwa, które oferuje dany produkt lub usługę. Jego pracownicy, dzwonią do potencjalnych klientów i przedstawiają niezbędne informacje oraz proponują zakup. Stanowi to również jeden ze sposobów reklamy,

- zewnętrzne call centre to powierzenie kontaktowania się z klientami innemu przedsiębiorstwu. Zazwyczaj odbywa się to na zasadach outsorcingu. Polega on na wyodrębnieniu pewnych zadań firmy i przekazanie ich firmie zewnętrznej. Zanim zostanie podjęta decyzja o współpracy, warto zapoznać się z ofertami różnych przedsiębiorstw i wybrać to, które pozostaje najbardziej wyspecjalizowane w realizowaniu zadań z naszej branży,

Na samym początku funkcjonowania działalności warto zastanowić się nad usługą typu infolinia, która będzie przede wszystkim sposobem na udzielenie zainteresowanemu klientowi odpowiedzi na jego pytania. W tym przypadku nie ma przedstawiciela, który dzwoni w celu przedstawienia produktu.

Jest wiele aspektów prawnych związanych z powyższymi rozwiązaniami. Jednym z nich jest możliwość nagrania rozmów z klientami. Umożliwia to chociażby sprawdzanie ich jakości przez szefa. Daje również szansę na budowanie pozytywnego wizerunku firmy. Treść informacji, które zostaną ujawnione przez klienta, zgodnie z przepisem art. 159 prawa telekomunikacyjnego, podlegają tajemnicy komunikacyjnej. Dlatego też nie ma możliwości, żeby ktoś nie będący nadawcą i odbiorcą komunikatu utrwalał te dane, przechowywał, przekazywał lub inaczej je wykorzystywał. W związku z tym nie tylko przedsiębiorca ma prawo nagrywać rozmowy, ale i odbiorca.

Tajemnica komunikowania się dotyczy takich informacji jak:

- dane dotyczące użytkownika,

- treść indywidualnych komunikatów,

- dane transmisyjne, które oznaczają dane przetwarzane dla celów przekazywania komunikatów w sieciach telekomunikacyjnych lub naliczania opłat za usługi telekomunikacyjne, w tym dane lokalizacyjne, które oznaczają wszelkie dane przetwarzane w sieci telekomunikacyjnej lub w ramach usług telekomunikacyjnych wskazujące położenie geograficzne urządzenia końcowego użytkownika publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych,

- dane o lokalizacji, które oznaczają dane lokalizacyjne wykraczające poza dane niezbędne do transmisji komunikatu lub wystawienia rachunku,

- dane o próbach uzyskania połączenia między zakończeniami sieci, w tym dane o nieudanych próbach połączeń, oznaczających połączenia między telekomunikacyjnymi urządzeniami końcowymi lub zakończeniami sieci, które zostały zestawione i nie zostały odebrane przez użytkownika końcowego lub nastąpiło przerwanie zestawianych połączeń.

Należy pamiętać, że w momencie uzyskania danych osobowych, należy spełnić wymogi, które stawia ustawa o ich ochronie. W przypadku zbierania danych osobowych od osoby, której one dotyczą, administrator danych jest obowiązany poinformować tą osobę o:

- swojej tożsamości, czyli np. nazwie, adresie i danych kontaktowych, 

- celu zbierania i przetwarzania danych,

- prawie dostępu do treści danych oraz ich poprawiania,

- prawie do cofnięcia zgody na przetwarzanie danych.

Należy przyjrzeć się jeszcze informacji, które udziela się klientowi, a które wchodzą w zakres informacji handlowej. Definiuje się ją zgodnie z przepisem art. 2. ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, jako każdą informację przeznaczoną bezpośrednio lub pośrednio do promowania towarów, usług lub wizerunku przedsiębiorcy lub osoby wykonującej zawód, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia wymagań określonych w odrębnych ustawach, z wyłączeniem informacji umożliwiającej porozumiewanie się za pomocą środków komunikacji elektronicznej z określoną osobą oraz informacji o towarach i usługach niesłużącej osiągnięciu efektu handlowego pożądanego przez podmiot, który zleca jej rozpowszechnianie, w szczególności bez wynagrodzenia lub innych korzyści od producentów, sprzedawców i świadczących usługi.

Przytoczona definicja oznacza w praktyce, że każdy komunikat o charakterze marketingowym może być zakwalifikowany jako informacja handlowa. Natomiast przepis art. 10 w/w ustawy wskazuje, że zakazane jest przesyłanie niezamówionej informacji handlowej, skierowanej do oznaczonego odbiorcy za pomocą środków komunikacji elektronicznej. A więc niedopuszczalne jest przekazywananie informacji handlowej, jeżeli odbiorca sobie tego nie życzy. Sposobem na to, żeby móc mu jej udzielić jest uzyskanie jego zgody.

3.11 Wejście przedsiębiorstwa na giełdę

3.11.1 Podstawowe informacje o wejściu przedsiębiorstwa na giełdę

W momencie, w którym firma zaczyna bardzo dobrze prosperować, wejście na giełdę niesie za sobą dużo korzyści. Przede wszystkim umożliwia uzyskanie środków do rozwoju, które na pewnym etapie funkcjonowania działalności są już bardzo wysokie. Spowoduje to również zwiększenie wiarygodności wśród klientów - nie tylko w kraju, ale i za granicą. Jest to również reklamą. W przypadku wejścia na giełdę, zaczyna się funkcjonować na rynku publicznym. Polski rynek pozostawia miejsce na giełdzie dla podmiotów gospodarczych z różnych dziedzin. Jednocześnie nie ma znaczenia ich wielkość.

Z wejściem na giełdę wiąże się IPO, czyli pierwsza oferta publiczna, która polega na przedstawieniu możliwości objęcia akcji spółki dla dużej liczby inwestorów. Może ona dotyczyć akcji już istniejących lub nowo emitowanych. Daje możliwość dostępu do nieograniczonej możliwości nabywania i zbywania akcji oraz anonimowego sposób dokonywania transakcji.

3.11.2 Etapy wejścia na giełdę

1. wejść na giełdę może tylko spółka akcyjna. Jeżeli dana działalność gospodarcza prowadzona jest w innej formie, możliwe jest jej przekształcenie prawne. Cała procedura regulowana jest przez kodeks spółek handlowych i zależy od pierwotnej formy prowadzenia działalności gospodarczej,
2. po przekształceniu przedsiębiorstwa, należy dokonać uchwały walnego zgromadzenia, dotyczącego wejścia spółki na giełdę oraz uchwały emisyjnej. Należy również dokonać zmian w statucie spółki, jak np. tych dotyczących regulaminów organów.
3. sporządzenie prospektu informacyjnego:

- jest on źródłem informacji o danym przedsiębiorstwie. Zawiera informacje dotyczące min. emisji papierów wartościowych, czynników ryzyka, sytuacji finansowej i majątkowej oraz perspektyw rozwoju emitenta,

- podlega zatwierdzeniu przez KNF – Komisję Nadzoru Finansowego. Następnie może być wykorzystany do oferty publicznej w każdym z państw UE

2. Kolejnym etapem jest wystąpienie z wnioskiem do KDPW - Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych. Zajmuje się on rejestracją papierów wartościowych, które mają być objęte ofertą publiczną.

3. Następnie należy złożyć wniosek do Sądu Rejestrowego o zarejestrowanie podwyższenia kapitału zakładowego w przypadku nowej emisji akcji.

4. Należy rozważyć również możliwość skierowania oferty do zagranicznych inwestorów. W tym przypadku nie ma potrzeby sporządzania innego prospektu. Należy jednak zgłosić ofertę organom państw obcych i dokonać rejestracji akcji.

3.11.3 Koszty wejścia na giełdę

Wejście na giełdę wiąże się z poniższymi kosztami, które są zależne przede wszystkim od miejsca w którym prowadzone jest przedsiębiorstwo oraz branży, którą się zajmuje:

- wynagrodzenia doradcy prawnego. Zajmie się on min. przekształceniem spółki w spółkę akcyjną, przygotowaniem dokumentów takich jak statut spółki i regulaminy organów spółki, przygotowaniem elementów prospektu emisyjnego, doradztwem w podejmowaniu uchwał emisyjnych, o podwyższeniu kapitału zakładowego i negocjowaniu umów,

- opłaceniem firmy inwestycyjnej (dom maklerski, bank). Zajmuje się ona sprawdzaniem elementów prospektu emisyjnego, przygotowywaniem raportu analitycznego i wyceną akcji. Należy podkreślić, że współpraca z nią jest wymagana na podstawie przepisów ustawy o ofercie publicznej,

- wynagrodzeniem doradcy finansowego i biegłego rewidenta. Zajmują się oni opracowywaniem strategii rozwoju, wyceną spółki, opracowywaniem oferty, przygotowaniem elementów prospektu emisyjnego, procedurami raportowania finansowego, pomocą w postępowaniu przed KNF.

- wynagrodzeniem doradcy do spraw wizerunku. Zajmuje się on pomocą w kształtowaniu wizerunku, wsparciu w kontaktach z mediami i wdrażaniu standardów komunikacyjnych spółek publicznych

3.12 Eksport produktów 

3.12.1 Eksport – podstawowe informacje

Polska jako kraj Europy, należy do jednolitego rynku Unii Europejskiej. Dzięki temu może eksportować i importować towary do innych państw, pozostających w tym obrębie. Wyjątek stanowią towary takie jak te objęte akcyzą.

Oczywiście wiąże się z tym kilka zasad, których przedsiębiorca musi przestrzegać. Po pierwsze wszyscy klienci mają być traktowani tak samo. Obejmuje to zarówno dostęp do towarów, kształtowanie cen, wysokość promocji, ale i możliwości i formy dostawy. W związku z tym pojawia się szereg problemów. Aby je rozwiązać należy przede wszystkim dobrze analizować rynki zagraniczne i porównywać je ze sobą. Dotyczy to rzeczywistej sytuacji na rynku, regulacji prawnych, ale i przyjętych zwyczajów. Niezbędni do tej analizy mogą się okazać prawnicy ze specjalizacją z prawa europejskiego i międzynarodowego oraz ekonomiści.

3.12.2 Zgłoszenie eksportu

Przedsiębiorca musi zgłaszać każdy eksport. Dokonuje się tego za pomocą Platformy Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych PUESC (https://puesc.gov.pl). Istnieje możliwość zgłoszenia celnego do procedury wywozu dla towarów unijnych, zgłoszenia do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie dla towarów nieunijnych, stworzenia wywozowej deklaracji skróconej wraz ze zgłoszeniem wywozowym lub jako samodzielnej deklaracji w przypadku wyprowadzenia towarów poza obszar celny Unii Europejskiej, o ile zgłoszenie celne lub powiadomienie nie są wymagane. Przy czym są to bezpłatne usługi. Po dokonaniu rejestracji można również wygenerować certyfikat celny. Na tej stronie można również zapoznać się z informacjami dotyczącymi taryf celnych, podatków, przewozów, eksportu i importu.

Następnym etapem będzie wniosek o wniosek o uzyskanie numeru EORI w Unijnym Systemie Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych. Stanowi on swoisty paszport przedsiębiorcy, dzięki któremu jest rozpoznawany przez organy celne państw UE.

We wniosku o nadanie numeru EORI należy podać:

• rodzaj podmiotu i obszar działania
• numery identyfikacyjne podmiotu (NIP, REGON, KRS, posiadane numery VAT UE)
• formę prawną prowadzenia działalności
• kod PKD głównej działalności
• pełną i skróconą nazwę podmiotu oraz datę rozpoczęcia prowadzenia działalności
• adres siedziby oraz adres do korespondencji
• oświadczenia dotyczące: odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia w zakresie prawdziwości danych i informacji podanych we wniosku, wyrażenia zgody na komunikację elektroniczną, wyrażenia zgody na publikację danych podmiotu na stronach Komisji Europejskiej.

3.12.3 Obliczanie wysokości cła

Istotna dla przedsiębiorcy będzie również informacja o wysokości cła, które będzie musiał zapłacić.  Można to ustalić na podstawie taryfy celnej Unii Europejskiej. Przy obliczaniu cła można skorzystać z Informacyjnego Systemu Zintegrowanej Taryfy Celnej, znajdującego się pod adresem Ministerstwa Finansów (ext-isztar4.mf.gov.pl/taryfa_celna/home?lang=PL&date=20211031). Na tej samej stronie znajduje się również lista z kodami towarów, która pozwoli na ustalenie kodu konkretnego produktu, potrzebnego do obliczenia cła.

Akty prawne

Stan prawny – 31 sierpnia 2022 r.