Kiedy zostajesz biznes-mamą - jak założyć sklep internetowy z ubraniami dla dzieci

Poniżej zostały omówione aspekty prawne związane z realizacją konkretnego pomysłu na biznes – sklepy internetowego z ubraniami i akcesoriami dla dzieci. Porady te możesz jednak z powodzeniem zastosować do podobnych działalności. Każdy rodzic chce jak najlepiej dla swojego dziecka, każdy ma inną wizję jego ubioru, stylu i kultury, którą chce mu przekazać. Między innymi z tych powodów branża dziecięca ciągle się rozwija.

Przy planowaniu podjęcia każdej z działalności podstawowe znaczenie mają dwie kwestie: pomysł i wykonanie. Pomysł już masz. Teraz przeczytaj, co powinieneś zrobić, aby sprzedawać zabawki i akcesoria, a zadowoleni rodzice wybierali właśnie Twój sklep.

Z niniejszego opracowania dowiesz się na jakie zagadnienia prawne powinieneś zwrócić uwagę, aby zapewnić sukces swojemu biznesowi. Polecamy uważnie przeczytać przygotowaną przez nas instrukcję.

Jeżeli podjąłeś/ podjęłaś decyzję, że chcesz zacząć prowadzić swój własny sklep internetowy z ubraniami dla najmłodszych, to teraz jest czas, abyś zastanowił/a się, jaka forma prowadzenia działalności gospodarczej będzie dla Ciebie najlepsza. W tym celu zapoznaj się z podstawowymi zasadami dotyczącymi poszczególnych form prowadzenia działalności. Nie martw się, jeśli nie wiesz, gdzie ich szukać, poniżej zamieszczone zostały główne aspekty prawne każdej z nich. Pamiętaj również, że podjęcie działalności gospodarczej możliwe jest dopiero po jej zarejestrowaniu zgodnie z przepisami regulującymi daną działalność.

Wszystkie formy prowadzenia działalności gospodarczej zostały szczegółowo przedstawione w materiale publikowanym w serwisie Mikroporady.pl, jeżeli po przeczytaniu poniższego opracowania będziesz miał wątpliwości, koniecznie go przeczytaj!

 Poradnik – Wybór formy działalności

2.1. Jednoosobowa działalność gospodarcza

Najczęściej założenie małego sklepu internetowego zaczyna się od pomysłu twórcy. W takiej sytuacji, gdy jesteś samodzielnym przedsiębiorcą powinieneś w szczególności rozważyć formę prowadzenia przedsiębiorstwa w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Jednoosobowa działalność gospodarcza to najprostszą formą prowadzenia działalności gospodarczej, została ona uregulowana w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny („Kodeks cywilny” lub „k.c.”) oraz ustawie o centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i punkcie informacji dla przedsiębiorcy z dnia 6 marca 2018 r. Jednoosobowa działalność gospodarcza jest odpowiednia przede wszystkim dla małych przedsięwzięć, jednakże nie wyklucza to prowadzenia większej działalności w tej formie. Istotą jednoosobowej działalności gospodarczej jest działanie przedsiębiorcy we własnym imieniu i na własny rachunek. Oznacza to, że przedsiębiorca prowadzący działalność w tej formie jest jedyną osobą ponoszącą pełną odpowiedzialność związaną z prowadzeniem działalności. Zatem prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą będziesz wyłącznie uprawniony do podejmowania wszelkich decyzji, w tym w przedmiocie zarządzania firmą, jednakże będziesz również wyłącznie odpowiedzialnym z tytułu wszelkich zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym zobowiązań finansowych.

Aby rozpocząć działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej konieczne jest dokonanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Działalności Gospodarczej („CEIDG”), czyli ewidencji przedsiębiorców będących osobami fizycznymi. Na marginesie warto przypomnieć, że termin „osoba fizyczna” stanowi prawne określenie człowieka od chwili urodzenia do chwili śmierci.

Wpisu dokonuje się na bezpłatny wniosek, którym jest formularz elektroniczny zamieszczony na stronie CEIDG. Dokonanie wpisu oznacza wprowadzenie do systemu teleinformatycznego danych ewidencyjnych oraz informacyjnych wskazanych w formularzu. Co do zasady wpis powinien nastąpić nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu wpływu do CEIDG wniosku o wpis.

Istnieje kilka sposobów złożenia wniosku do CEIDG.

Po pierwsze, wniosek o wpis można przygotować przez Internet i złożyć go online. W tym celu konieczne jest uprzednie utworzenie i aktywowanie specjalnego konta w systemie informatycznym. Aby skorzystać z tego trybu musisz posiadać kwalifikowany podpis elektroniczny lub podpis zaufany. Aby złożyć wniosek w omawiany sposób skorzystaj z CEIDG. 

Po drugie, wniosek o wpis można przygotować przez Internet i podpisać w wybranym urzędzie gminy. Przygotowanemu wnioskowi zostanie nadany określony kod, który zostanie udostępniony osobie wypełniającej wniosek. Kod ten należy zachować i podać urzędnikowi w gminie, dzięki czemu urzędnik będzie mógł odnaleźć wypełniony wniosek w systemie, wydrukować go i przedłożyć przyszłemu przedsiębiorcy do podpisu. W tym przypadku nie musisz posiadać kwalifikowanego podpisu elektronicznego ani podpisu zaufanego, gdyż wniosek jest podpisywany przez Ciebie własnoręcznie w wybranym urzędzie gminy. Musisz jednak pamiętać, że między złożeniem wniosku online, a wizytą w urzędzie gminy w celu jego podpisania nie może upłynąć więcej niż 7 dni.

Po trzecie, możesz wydrukować formularz stanowiący wniosek o wpis w CEIDG i uzupełnić go ręcznie. Wypełniony w ten sposób wniosek możesz złożyć osobiście w urzędzie gminy lub przesłać go za pośrednictwem tradycyjnej poczty.

Czytaj także:

Poradnik – Obciążenia publiczno-prawne, świadczenia podatku, składki – zestawienie

2.2. Spółka cywilna

Spółka cywilna uregulowana została w Kodeksie cywilnym. W rzeczywistości spółka cywilna jest jedynie umową zawartą przez co najmniej dwóch przedsiębiorców, mocą, której strony umowy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności poprzez wniesienie wkładów. Umowa spółki cywilnej musi zostać zawarta w formie pisemnej. Spółka cywilna, może zostać utworzona, przez co najmniej 2 osoby fizyczne bądź dwie osoby prawne.

Prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli chcesz prowadzić swój sklep internetowy wspólnie z kimś, ponieważ np. Twój przyszły wspólnik jest mamą kilkorga dzieci i dokładnie zna potrzeby rodzica, albo prowadził już inny sklep internetowy i ten przedsiębiorstwa nie jest mu już obcy. Oczywiście, tak jak w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, nie ma przeszkód, aby w formie spółki cywilnej prowadzić również działalność gospodarczą w większym rozmiarze. Należy jednak pamiętać, że za zobowiązania zaciągnięte w ramach spółki cywilnej odpowiedzialni są wszyscy wspólnicy solidarnie całym swoim majątkiem.

Wkład wspólnika spółki cywilnej może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Jednak należy pamiętać, że w przypadku, gdy wkładem ma być nieruchomość, to umowa spółki cywilnej będzie wymagać formy aktu notarialnego.

Co istotne, pomimo braku podmiotowości prawnej spółka cywilna posiada NIP i REGON oraz może być płatnikiem podatku VAT. Przy czym płatnikami podatku dochodowego w spółce są poszczególni jej wspólnicy.

Podsumowując, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej należy pamiętać, że spółka prawa cywilnego jest jedynie umową, zatem nie może być podmiotem praw i obowiązków, a w konsekwencji wpisowi do rejestru przedsiębiorców (CEIDG lub Krajowego Rejestru Sądowego) podlegają poszczególnymi wspólnicy (strony umowy) spółki cywilnej. Wpisu do CEIDG dokonuje się na zasadach omówionych w punkcie 2.1.

Osoby prawne oraz tzw. ułomne osoby prawne również mogą zawiązać spółkę cywilną. W takim przypadku – jeżeli któryś ze wspólników jest na przykład spółką prawa handlowego – prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Przeczytaj także:

 Umowa spółki cywilnej – wzór z komentarzem prawnym

2.3. Spółka prawa handlowego

Istotą spółki jest zrzeszenie osób lub kapitału w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Spółki prawa handlowego uregulowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych („Kodeks spółek handlowych”, „k.s.h.”). Podstawowym podziałem spółek handlowych jest podział na spółki osobowe i spółki kapitałowe.

Prowadzenie działalności w formie spółki handlowej będzie dla Ciebie odpowiednie, jeżeli już na początku wiesz, że Twoja działalność wkrótce nabierze znacznych rozmiarów, np. poważnie myślisz nad otworzeniem sieci cukierni.

Spółka osobowa będzie dla Ciebie lepszym wyborem, jeżeli ściśle współpracujesz ze współpomysłodawcą biznesu i razem chcecie go rozwijać. Spółkami osobowymi są spółki zrzeszające wspólników w celu wykonywania działalności gospodarczej, której podstawą jest praca wykonywana przez wspólników osobiście. Odpowiedzialność za zobowiązania spółki ponoszą solidarnie spółka i wspólnicy całym swoim majątkiem. Spółkami osobowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa oraz spółka komandytowo-akcyjna. Spośród tych spółek jedynie spółka partnerska zastrzeżona została dla osób wykonujących określone zawody, do których nie zaliczają się zawody związane z szeroko rozumianą gastronomią. Zatem jeżeli chcesz prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki osobowej, a Twój biznes polega na prowadzeniu sklepu internetowego pozostaje Ci do wyboru spółka jawna, komandytowa lub komandytowo-akcyjna.

Natomiast spółkę kapitałową powinieneś wybrać, jeżeli masz pomysł na biznes, lecz nie dysponujesz środkami pieniężnymi niezbędnymi do jego realizacji. Spółkami kapitałowymi są spółki zrzeszające kapitał. Co do zasady w spółkach kapitałowych brak jest więzi osobistej pomiędzy działalnością prowadzoną przez spółkę, a wspólnikami. Konsekwencją tego jest zasada nieponoszenia przez wspólników spółek kapitałowych odpowiedzialności za zobowiązania spółki wobec osób trzecich. Spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna oraz od niedawna prosta spółka akcyjna.

Właściwym rejestrem przedsiębiorców dla spółek prawa handlowego jest Krajowy Rejestr Sądowy („KRS”) uregulowany w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym („ustawa o KRS”). Krajowy Rejestr Sądowy jest prowadzony przez sądy rejonowe, dlatego wniosek o wpis powinien zostać złożony do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę spółki. Zasady postępowania o dokonanie wpisu znajdują się w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego („k.p.c.”).

Co do zasady wpisu do KRS dokonuje się na wniosek uprawnionego podmiotu zgodnie z zasadami reprezentacji wskazanymi w Kodeksie spółek handlowych lub w umowie spółki. Wniosek o wpis do KRS podlega obligatoryjnej opłacie za dokonanie wpisu w wysokości 500 zł oraz opłacie za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym  w wysokości 100 zł. Warto jednak abyś wiedział, że w przypadku gdy przy rejestracji: spółki jawnej, spółki komandytowej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz prostej spółki akcyjnej, skorzystasz z wzorca umowy udostępnionego w systemie teleinformatycznym będziesz mógł uiścić opłatę od wpisu do KRS w wysokości jedynie 250 zł. Uczulamy, abyś zwrócił szczególną uwagę na kwestię prawidłowego uiszczenia opłaty od wniosku o wpis do KRS, gdyż w przypadku jej braku Twój wniosek nie wywoła żadnych skutków, co oznacza, że nie będziesz mógł prowadzić swojej działalności zgodnie z prawem.

Uwaga! Od 1 lipca 2021 r. zmianie uległa procedura zgłaszania wniosków do KRS.

Od 1 lipca 2021 r. wnioski dotyczące podmiotu podlegającego wpisowi do rejestru przedsiębiorców składa się wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Ta zasada dotyczy wszelkich wniosków związanych z Twoją spółką, a nie tylko samego wniosku o wpis do rejestru. Niestety nie istnieją żadne wyjątki w tym zakresie. Pamiętaj, że wniosek wniesiony za pośrednictwem systemu teleinformatycznego musisz opatrzeć kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. To samo dotyczy załączników składanych wraz z wnioskiem (o wpis lub innym). Musisz pamiętać, aby do wniosku załączyć wymagane przez przepisy szczególne Kodeksu spółek handlowych dokumenty. W sytuacji jednak, gdy te dokumenty sporządzone zostały w postaci papierowej, wraz z wnioskiem musisz dodatkowo złożyć odpisy elektronicznie poświadczone przez notariusza albo występującego w sprawie pełnomocnika, będącego adwokatem lub radcą prawnym lub elektroniczne kopie tych dokumentów. Z kolei, jeżeli zdecydujesz się złożyć elektroniczne kopie dokumentów to po Twojej stronie zaktualizuje się kolejny obowiązek w postaci przesłania do sądu rejestrowego oryginału składanego dokumentu lub jego odpisu czy też wyciągu poświadczonego urzędowo w terminie 3 dni od dnia złożenia wniosku.

Zobacz także:

 Wyszukiwarka – Wzory - Umowy Spółki wraz z komentarzami ekspertów prawa

3.1. Źródła finansowania

3.1.1. Dotacje z urzędu pracy

Bezrobotny, absolwent CIS, absolwent KIS zamierzający podjąć działalność gospodarczą, mogą złożyć do starosty właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu albo ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej wniosek o dofinansowanie, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności.

Wniosek o dofinansowanie powinien zawierać:

• imię i nazwisko;
• adres miejsca zamieszkania;
• numer PESEL, jeżeli został nadany;
• kwotę wnioskowanego dofinansowania;
• symbol i przedmiot planowanej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) na poziomie podklasy;
• kalkulację kosztów związanych z podjęciem działalności gospodarczej oraz źródła ich finansowania;
• szczegółową specyfikację wydatków do poniesienia w ramach dofinansowania, przeznaczanych na zakup towarów i usług, w szczególności na zakup środków trwałych, urządzeń, maszyn, materiałów, towarów, usług i materiałów reklamowych, pozyskanie lokalu, pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem działalności gospodarczej;
• proponowaną formę zabezpieczenia zwrotu dofinansowania (np. poręczenie, weksel z poręczeniem wekslowym (aval), gwarancja bankowa, zastaw na prawach lub rzeczach, blokada środków zgromadzonych na rachunku bankowym albo akt notarialny o poddaniu się egzekucji przez dłużnika – o zwrocie patrz poniżej).
• podpis.

Wraz z wnioskiem musisz również złożyć m.in. oświadczenie o:

• nieotrzymaniu bezzwrotnych środków Funduszu Pracy lub innych bezzwrotnych środków publicznych na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;
• nieposiadaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a w przypadku jego posiadania - oświadczenie o zakończeniu działalności gospodarczej w dniu przypadającym w okresie przed upływem co najmniej 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień złożenia wniosku;
• niepodejmowaniu zatrudnienia w okresie 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej;
• niekaralności w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny;
• zobowiązaniu się do prowadzenia działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy od dnia jej rozpoczęcia oraz niezawieszania jej wykonywania łącznie na okres dłuższy niż 6 miesięcy;
• niezłożeniu wniosku do innego starosty o przyznanie dofinansowania lub przyznanie jednorazowo środków na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej.

Wysokość dotacji różni się w zależności od urzędu pracy ją przydzielającą. W każdym przypadku dotacja nie może jednak wynosić więcej niż równowartość sześciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.

Jeżeli urząd pracy uwzględni wniosek zawierana jest umowa.

Środki finansowe pochodzące z dofinansowania muszą zostać wykorzystane zgodnie ze złożonym wnioskiem i umową. Zgodność ma dotyczyć zarówno celu ich wydatkowania, jak i terminu. W przeciwnym razie, jak również w sytuacji, gdy jednoosobowa działalność gospodarcza będzie prowadzona krócej niż 12 miesięcy, będziesz zobowiązany do zwrotu urzędowi pełnej kwoty udzielonej dotacji.

• osób po 50. roku życia,
• osób długotrwale bezrobotnych (pozostających bez pracy nieprzerwanie przez okres ponad 12 miesięcy),
• kobiet,
• osób z niepełnosprawnościami,
• osób o niskich kwalifikacjach (z wykształceniem ponadgimnazjalnym lub niższym)

3.1.2. Środki unijne

Fundusze unijne stanowią potencjalne źródło finansowania mikro, małych oraz średnich firm. Ich celem jest poprawienie konkurencyjności mniejszych firm. Warto skorzystać ze środków unijnych jak najszybciej, bowiem z informacji podawanych przez Ministerstwo Finansów wynika, że w przeciągu następnych kilku lat dotacje mają być zastępowane kredytami, poręczeniami i pożyczkami udzielanymi na preferencyjnych warunkach przez pośredników finansowych takich jak banki lub fundusze pożyczkowe i poręczeniowe.

Jeżeli jesteś zainteresowany pozyskaniem środków finansowych z Unii Europejskiej, w pierwszej kolejności powinieneś udać się do Centralnego Punktu Informacyjnego Funduszy Europejskich w Warszawie lub Głównego Punktu Informacyjnego Funduszy Europejskich w poszczególnych miastach wojewódzkich („Punkt Informacyjny”), w których można uzyskać szczegółowe informacje w zakresie możliwości pozyskania dotacji na daną działalność. Przede wszystkim dowiesz się jakie aktualnie programy unijne są realizowane, jakie musisz spełniać kryteria i do kiedy trwa nabór wniosków do danego programu. Konsultacje w Punkcie są bezpłatne. Punkty Informacyjne prowadzą również konsultacje w formie telefonicznej.

Innym miejscem, w którym możesz uzyskać informacje na temat aktualnych programów pomocowych jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości („PARP”). W jej ramach funkcjonuje specjalna infolinia obsługiwana przez ekspertów udzielających informacji na temat obsługiwanych przez PARP programów.

W ramach PARP uruchomione zostały programy operacyjne „Inteligentny Rozwój”, „Polska Wschodnia”, „Wiedza Edukacja Rozwój”. Program „Inteligentny Rozwój” skierowany jest przede wszystkim do małych i średnich przedsiębiorców. W jego ofercie znajdziesz projekty mające na celu przyczynienie się do rozwoju realizujących je podmiotów np. poprzez ekspansję na nowe rynki lub ulepszenie oferowanych produktów.

Program „Wiedza Edukacja Rozwój” również adresowany jest do małych i średnich przedsiębiorców. Projekty w ramach tego programu mają m.in. przyczynić się do aktywizacji zawodowej ludzi młodych – do 30 roku życia. Na ten cel została przeznaczona kwota 2 035 mln euro.

Szczególnie ciekawe projekty oferowane są dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz przedsiębiorstw typu start-up w ramach programu „Polska Wschodnia”, który jest realizowany na terenie województw: lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, świętokrzyskiego lub warmińsko-mazurskiego.

Warto śledzić terminy naboru wniosków do poszczególnych projektów korzystając z harmonogramu zamieszczonego oficjalnej strony PARP-  Harmonogram Naborów (www.parp.gov.pl/harmonogram-naborow?sort=end&display=round)

Szczegółowe wymogi, jakie musi spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie środków z PARP w ramach wskazanych programów znajdziesz na stronie:

 Porada – Jak wybrać źródła i otrzymać dofinansowanie na otwarcie działalności gospodarczej – krok po kroku

Poprawne przygotowanie wniosku jest czasochłonne, dlatego też warto udać się do profesjonalisty po pomoc w tym zakresie.

3.1.3. Anioł biznesu

Warto również rozważyć współpracę z aniołem biznesu. Mianem anioła biznesu określa się prywatnego inwestora, który wspiera innych przedsiębiorców poprzez inwestycje własnego kapitału w rozwój ich działalności. Anioły biznesu najczęściej działają w sektorze start-upów. W zamian za partycypację w kosztach danego przedsięwzięcia anioł biznesu oczekuje niewielkich udziałów i odpowiadającego tym udziałom zysku. Największą zaletą tej formy finansowania jest niemalże natychmiastowe uzyskanie niezbędnych środków pieniężnych oraz brak obowiązku spłaty odsetek od kwoty pożyczki tak jak ma to miejsce w przypadku kredytu bankowego. Warto dodać, że z pomocy aniołów biznesu korzystały na początku takie firmy jak Apple czy Starbucks.

Najprostszą drogą na pozyskanie anioła biznesu jest zwrócenie się do instytucji zrzeszającej osoby chętne do inwestowania w perspektywiczne projekty. W Polsce jedną z najstarszych i najpopularniejszych instytucji tego typu jest PolBAN Business Angel Club z siedzibą w Bydgoszczy i biurem w Warszawie. W pierwszej kolejności polecamy jednak dokonać rozpoznania, czy na lokalnym rynku nie ma podmiotu, który chciałaby wesprzeć Twój biznes. Firmy często chętnie wspierają lokalne przedsięwzięcia, inwestycje lub po prostu osoby pochodzące z ich regionu.

Słowniczek - Anioł Biznesu

Słowniczek - Venture Capital

3.1.4. Kredyt bankowy

Jeżeli nie masz możliwości skorzystania z wyżej wskazanych źródeł finansowania możesz rozważyć zawarcie z bankiem umowy kredytu. Kredyt bankowy stanowi wygodne rozwiązanie dla przedsiębiorcy, gdyż umożliwia sfinansowanie wszelkich inwestycji. Ubiegając się o kredyt powinieneś skonsultować się z doświadczonym doradcą. Oprócz tego Twój pomysł na biznes będzie podlegać indywidualnej ocenie banku. Bank sprawdzi również Twoją zdolność kredytową i dopiero wtedy zaproponowane zostaną Ci warunki kredytu.

Zwróć uwagę, że pracownik banku przedstawiający warunki kredytu będzie podkreślał konkurencyjność oferty na rynku. Warto jednak samemu dokonać porównania ofert różnych banków. Możesz także rozważyć skorzystanie z bezpłatnych usług doradców kredytowych. W ten sposób już na początku możesz zaoszczędzić część pieniędzy, które przeznaczyłbyś na spłatę odsetek w przypadku zawarcia umowy kredytu z pierwszym bankiem.

Istotna jest także kwestia waluty kredytu. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem będzie uzyskanie i spłata kredytu w walucie, w której rzeczywiście zarabiasz. Rozumiemy jednak, że bank może zaoferować Ci atrakcyjny kredyt w walucie obcej. Musisz jednak pamiętać o ryzyku zmian kursów walutowych, którego wyeliminować się nie da. Dla pełniejszej oceny sytuacji poproś pracownika banku o przedstawienie symulacji spłat rat kredytu oraz o udzielenie dokładnych informacji w przedmiocie sposobu ustalania przez bank kursu waluty, po której będzie przeliczał wysokość raty w walucie obcej na walutę polską, a także informacji czy umowa kredytu obejmuje kredyt walutowy, czy złotówkowy. Dokładnie przeczytaj umowę oraz załączone do niej dokumenty. Ponadto sprawdź, czy treść umowy zgadza się z informacjami udzielonymi przez pracownika banku.

Jeżeli planujesz pozyskanie kredytu bankowego, musisz pamiętać, aby wszcząć procedurę odpowiednio wcześniej, gdyż proces udzielania kredytu jest długotrwały. Musisz również liczyć się z tym, że udzielenie kredytu bankowego będzie dla Ciebie stałym obciążeniem. Może okazać się to problematyczne, jeżeli Twoja działalność nie będzie przynosić zysków, co może zdarzyć się zwłaszcza na początku jej prowadzenia.

Czytaj także:

 Słowniczek – Wniosek kredytowy

Poradnik – Przykładowe Rodzaje Finansowania Działalności

3.2. Zatrudnienie pracowników

Jak już wskazywaliśmy na wstępie być może zdecydujesz, że samodzielnie chcesz prowadzić swój sklep internetowy bez żadnego wspólnika. Podejrzewamy jednak, że wraz z rozwojem Twojej działalności będziesz chciał zatrudnić pracowników. Przed podjęciem decyzji warto abyś dowiedział się, w jaki sposób możesz to zrobić.

Najpopularniejszym sposobem jest zawarcie umowy o pracę. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy stanowi, że przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Podstawowymi elementami umowy o pracę jest określenie jej przedmiotu, tj. rodzaju pracy, miejsca wykonywania pracy, wysokości wynagrodzenia pracownika, wymiaru czasu pracy oraz terminu jej rozpoczęcia.

W praktyce oznacza to, że konkretna osoba, z którą zawrzesz umowę o pracę będzie zobowiązana do osobistego świadczenia pracy na Twoją rzecz i w Twoim imieniu, a zatem na Twoje ryzyko. Za działania pracownika odpowiadać będziesz Ty – jako pracodawca. Pracownik będzie wykonywał pracę w dni wskazane w umowie, np. w dni robocze lub w dni ustalane w comiesięcznym harmonogramie. Wykonywanie pracy przez pracownika ma polegać na starannym działaniu, wykonywanym pod kierownictwem pracodawcy. Warto więc sprecyzować w umowie oczekiwania wobec pracownika, tak aby dla obu stron umowy było jasne, co należy do jego obowiązków. Wbrew niektórym praktykom na rynku, umowa o pracę nie dotyczy wszelkiej pracy, lecz pracy określonej co do rodzaju, a więc pracy o charakterze powtarzalnym. Miej świadomość, że zatrudniany przez Ciebie pracownik nie powinien wykonywać każdej pracy, jaką mu zlecisz, lecz tylko tę wynikającą z umowy.

Do Twoich obowiązków będzie należała wypłata wynagrodzenia.

Umowę o pracę możesz zawrzeć na okres próbny albo od razu na czas określony lub na czas nieokreślony. Proponujemy, aby pierwsza umowa była umową zawartą na okres próbny. Okres próbny wynosi maksymalnie 3 miesiące i służy sprawdzeniu kompetencji pracownika.

Pamiętaj, że umowa o pracę musi być zawarta w formie pisemnej najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy. W przeciwnym razie narazisz się na karę grzywny w wysokości od 1.000 zł do 30.000 zł, co byłoby dla Ciebie dotkliwe, tym bardziej że dopiero zaczynasz prowadzić działalność, więc prawdopodobnie nie dysponujesz zbyt dużym budżetem.

Taka sama kara grozi Ci, jeżeli pomimo spełnienia wszystkich wyżej wskazanych cech, zawierasz z osobą trzecią umowę cywilnoprawną, np. umowę zlecenie lub umowę o świadczenie usług.

Nie oznacza to jednak, że w ramach swojej działalności nie możesz również zawierać umowy zlecenie. Przepisy o umowie zlecenie znajdują się w Kodeksie cywilnym. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie (odpowiednik pracownika) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (odpowiednik pracodawcy – Ciebie). W przeciwieństwie do umowy o pracę, umowa zlecenie nie musi zostać zawarta w formie pisemnej, a wynagrodzenie nie ma charakteru obligatoryjnego. Niemniej jednak, jeżeli postanowienia zawartej umowy nie stanowią inaczej i nic innego nie wynika z okoliczności, przyjmujący zlecenie (zleceniobiorca) jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej wykonanej przez niego pracy. Natomiast tak jak w przypadku umowy o pracę, zleceniobiorca jest zobowiązany jedynie do starannego działania. Odmiennie niż pracownik, zleceniobiorca nie musi się jednak stosować do wskazówek dającego zlecenie.

Zobacz również:

 Umowa o pracę – wzór z komentarzem prawnym

 Umowa zlecenia – wzór z komentarzem prawnym

 Umowa o dzieło – wzór z komentarzem prawnym

Pobierz Poradnik:

 Poradnik – Zestawienie form zatrudnienia 

3.3. Nazwa i logo

Jak już wskazywaliśmy na wstępie, na rynku znajduje się już wiele sklepów internetowych, które sprzedają ubranka dla dzieci, co wcale nie oznacza, że nie ma zapotrzebowania na kolejne przedsiębiorstwa tego typu. Jeżeli jednak, chcesz aby klienci wybierali właśnie Twoje produkty ważne aby mogli Cię rozpoznać! W naszej ocenie warto zastanowić się na początku nad chwytliwą nazwą i logo Twojego sklepu, które pomogą rozróżnić go od innych konkurencyjnych sklepów internetowych.

Gdy już wymyślisz nazwę oraz logo, zastanów się czy nie chcesz zastrzec swoich praw do nich, unikając w przyszłości sytuacji gdy ktoś zacznie prowadzić podobny sklep z logo i nazwą podobnymi bądź nawet takimi samymi jak Twoje!

Znak towarowy jako taki nie podlega rejestracji, jednakże możliwe jest udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy. Najpopularniejszymi znakami towarowymi są znaki słowne, czyli nazwy lub słowno-graficzne, czyli loga. Jednakże zgodnie z ustawą z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony, w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk. Zatem jeżeli masz niestandardowe pomysły, być może warto byłoby rozważyć rejestrację prawa ochronnego na znak towarowy.

Skutkiem rejestracji nie jest sama możliwość posługiwania się logo w obrocie, lecz nabycie praw ochronnych związanych z używanym przez Ciebie znakiem. Zarejestrowanie znaku towarowego, np. loga, oznacza, że żaden inny przedsiębiorca nie będzie mógł używać tego samego lub podobnego do Twojego znaku towarowego. W przypadku, gdyby jednak podmiot trzeci naruszył ten zakaz, to będzie Ci przysługiwało roszczenie o zaniechanie naruszeń, roszczenie o naprawienie szkody, roszczenie o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści.

Odpowiedniego zgłoszenia dokonuje się w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej.

Pamiętaj, że w przypadku zlecenia podmiotowi trzeciemu wykonania logo powinieneś zadbać, aby w umowie znalazły się odpowiednie postanowienia w przedmiocie przeniesienia autorskich praw majątkowych. Na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskimi prawami majątkowymi objęte jest wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Utworem w omawianym przypadku będzie logo. Natomiast pole eksploatacji to inaczej sposób korzystania z utworu, np. używanie logo w materiałach reklamowych w formie papierowej lub używanie logo w materiałach reklamowych w formie elektronicznej. Co istotne, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje odrębne wynagrodzenie za korzystanie z utworu na każdym odrębnym polu eksploatacji. Zadbaj więc, aby w umowie znalazło się postanowienie zgodnie z którym przeniesienie autorskich praw majątkowych objęte będzie jedynie wynagrodzeniem wskazanym w umowie.

Zobacz także:

 Umowa zbycia majątkowych praw autorskich- wzór wraz z komentarzem

 Umowa o opracowanie logo – wzór z komentarzem prawnym

3.4. Sklep internetowy

Jeżeli chcesz prowadzić swoją firmę prowadząc sprzedaż online, powinieneś zadbać na początek o stworzenie strony internetowej. Powinna być ona zaprojektowana tak aby każdy z użytkowników szybko odnalazł niezbędne dla siebie produkty.

Być może warto zlecić stworzenie takiej strony (sklepu internetowego) dobremu specjaliście? W tym miejscu odsyłamy Cię do pkt. „Nazwa i logo”, w którym opisujemy jak najlepiej zawrzeć umowę z taką osobą.

Następnym krokiem, który powinieneś podjąć jest zakup właściwej, wybranej przez ciebie domeny oraz serwera (możesz w tym celu zawrzeć umowę zlecenia z informatykiem, który pomoże Ci zrobić to sprawnie.

Sprawdź także:

 Regulamin sklepu internetowego

 Instrukcja - Strona internetowa przedsiębiorcy

3.4.1. Domena

• Musisz utworzyć konto u jednego z tzw. rejestratorów domen. Przykładowe firmy to: nazwa.pl, home.pl, active24.pl lub domeny.pl. Podajesz tu online wszystkie dane (firmowe lub osobiste) i szukasz domeny. Te stanowiące odzwierciedlenie popularnych słów, np. kredyty.pl są – oczywiście – od dawna zajęte. Niech to będzie wyzwanie dla Twojej kreatywności!
• Funkcję prowadzenia rejestru krajowej domeny internetowej, tj. domeny z końcówką .pl, pełni Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa (NASK) Państwowy Instytut Badawczy
• W praktyce, rejestracja domen dokonywana jest przez firmy partnerskie NASK. Spośród ich ofert, możesz wybrać tę najbardziej konkurencyjną cenowo.
• Sprawdź, czy adres Twojego portalu, czyli wybrany przez Ciebie ciąg wyrazów, nie jest już wykorzystywany przez kogoś innego. W tym celu skorzystaj z przeglądarki domen: https://www.dns.pl/.
• Zapoznaj się z regulaminem, określającym warunki świadczenia usług przez NASK w zakresie utrzymywania nazw w domenie.pl. Znajdziesz go na stronie – dns.pl.

Wszelkie prawa i obowiązki związane z użytkowaniem przez Ciebie domeny.pl będą opierały się na umowie zawartej pomiędzy Tobą a NASK (lub akredytowanym partnerem). Zwróć uwagę, że prawo do domeny nie jest prawem własności. Masz status abonenta domeny, ale Twoje logo (o ile je wcześniej zgłosiłeś w Urzędzie Patentowym) będzie objęte prawem ochrony do znaku towarowego.

3.4.2. Serwer

Większość firm oferujących rejestrację domeny proponuje również usługi serwerowe. Utrzymywaniem serwerów zajmują się firmy hostingowe. Miejsce na serwerze można wykupić od jednego dostawcy – właśnie jako „usługi hostingowe”. Przed wyborem firmy, przeczytaj opinie innych internautów. Tworzenie strony internetowej to także wybór języka programowania oraz szaty graficznej dla Twojego portalu. Jeżeli nie masz umiejętności w tym zakresie, możesz skorzystać z pomocy programisty i/lub grafika - freelancera, który za ustaloną kwotę podejmie się tego zadania.

3.4.3. Forma opodatkowania sklepu internetowego.

Prowadząc tylko sklep internetowy jako osoba fizyczna lub spółka osobowa podatnikowi przysługuje prawo do wyboru formy opodatkowania między: ryczałtem, zasadami ogólnymi według skali podatkowej a podatkiem liniowym.

Działalność usługowa w zakresie handlu jest objęta ryczałtem w wysokości 3%. Takie opodatkowanie sklepu internetowego ryczałtem w wysokości 3% może być bardzo opłacalne, z uwagi na to, że taki podatek jest niski. Jednak korzystając z ryczałtu, nie ma możliwości rozliczania kosztów.

3.4.4. Konto firmowe dla sklepu internetowego

Jeżeli będziesz zakładał swój sklep internetowy musisz wcześniej przejść przez procedurę otwarcia rachunku bankowego on-line. Przepisy prawa nie nakazują jednak, aby przedsiębiorca posiadał odrębny rachunek bankowy dla środków uzyskiwanych/wydatkowanych w ramach swojej działalności, możesz więc korzystać ze subkonta utworzonego przy Twoim rachunku prywatnym. Istotne jednak jest to, żeby wówczas właścicielem konta w banku był wyłącznie przedsiębiorca (małżonkowie o ile prowadzą wspólnie przedsiębiorstwo). Z uwagi na to, iż w przypadku sklepu internetowego zdecydowana większość płatności dokonywana jest za pomocą przelewów to warto jednak zdecydować się na założenie oddzielnego „rachunku firmowego”.

3.4.5. Regulamin sklepu internetowego

Chcąc prowadzić sprzedaż on-line warto wcześniej przygotować właściwy regulamin Twojego sklepu internetowego. Regulamin taki jest zbirem norm i zasad, które są ujęte w jednym dokumencie i wskazują jak można zakupić Twoje produkty za pomocą Twojej strony internetowej. W regulaminie powinieneś zamieścić także informację dotyczące kwestii możliwych i akceptowanych przez Ciebie forma płatności, czasie oczekiwania na realizację zamówienia itp. Regulamin musi spełniać standardy ogólnych warunków umów i świadczenia usług drogą elektroniczną.

Zobacz także:

 Regulamin sklepu internetowego

3.4.6. Dane osobowe, które będziesz przetwarzać

Pamiętaj, że prowadząc sklep internetowy, będziesz gromadzić i przetwarzać dane osobowe Twoich klientów, wcześniej więc szczegółowo powinieneś się zapoznać z regulacjami prawnymi związanymi z ochroną danych osobowych zawartymi w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) („Rozporządzenie”).

Na gruncie Rozporządzenia, przetwarzanie danych osobowych jest zgodne z prawem, m.in. wtedy, gdy jest ono niezbędne do wykonania umowy lub zawarcia umowy. Takim przypadkiem jest korzystanie z dokonywanie sprzedaży na odległość (sprzedaż on-line).

Z uwagi na fakt, że zasadą jest wyrażenie jednoznacznej zgody na przetwarzanie danych osobowych, w regulaminie Twojego sklepu internetowego powinno znaleźć się odpowiednie postanowienie w tym zakresie. Postanowienie regulaminu powinno zostać skonstruowane w taki sposób, aby nie powstały wątpliwości, kupujący wyraził zgodę dobrowolnie, świadomie i jednoznacznie. Pamiętaj również o tym, że nie ma możliwości wyrażenia zgody zbiorczej na wszystkie cele przetwarzania. W konsekwencji, co do każdego celu w regulaminie powinno się znaleźć odpowiednie postanowienie o wyrażeniu zgody.

Odrębna zgoda klienta będzie również potrzebna, jeżeli planujesz profilowanie klientów. Profilowanie oznacza dowolną formę zautomatyzowanego przetwarzania danych osobowych, które polega na wykorzystaniu danych osobowych do oceny niektórych czynników osobowych osoby fizycznej, w szczególności do analizy lub prognozy aspektów dotyczących efektów pracy tej osoby fizycznej, jej sytuacji ekonomicznej, zdrowia, osobistych preferencji, zainteresowań, wiarygodności, zachowania, lokalizacji lub przemieszczania się.

Ponadto regulamin sprzedaży online powinien zawierać postanowienia w przedmiocie:

• danych, jakie będziesz zbierać i zapisywać;
• sposobu i celu przetwarzania zbieranych przez Ciebie danych;
• prawa do bycia zapomnianym, tj. sposobu w jaki użytkownik może edytować lub usunąć swoje dane osobowe z Twojej bazy;
• organu, do jakiego konsument może zgłosić naruszenie związane z procesem przetwarzania danych;
• Twojego zobowiązania, że dane osobowe użytkownika nie zostaną wydane podmiotom trzecim;
• prawa użytkowania do żądania od Ciebie zaprzestania przetwarzania jego danych osobowych;
• możliwości wniesienia skargi przez konsumenta do właściwego organu.

Dostosowanie regulaminu do wymogów Rozporządzenia nie jest Twoim jedynym obowiązkiem w zakresie danych osobowych. Musisz również pamiętać, że masz obowiązek informowania właściwego organu nadzoru o przypadkach naruszeń przepisów o ochronie danych osobowych, które mogą skutkować zagrożeniem praw i swobód osób, których dane zostały naruszone w ciągu 72 godzin od wykrycia naruszenia oraz masz obowiązek bezzwłocznie poinformować użytkownika, którego dane wyciekły o tym fakcie.

Więcej informacji na temat zasad przetwarzania i udostępniania danych osobowych:

Porada Zasady przetwarzania i udostępniania danych osobowych, tworzenia zbiorów

 Procedura/Regulamin w zakresie bezpieczeństwa i ochrony informacji

 Słowniczek – RODO

 Rozporządzenie o ochronie danych osobowych

Regulamin sklepu internetowego powinien być skonstruowany na obowiązujących przepisach prawnych i omawiać wszelkie istotne dla kupującego zagadnienia. Pamiętaj, aby Twój regulamin skonstruowany był w sposób jasny i czytelny i nie budził żadnych wątpliwości.

Pamiętaj, że przepisy chronią konsumenta jako podmiot nieprofesjonalny, nie powinieneś wiec w żaden sposób wykorzystywać niewiedzy swoich klientów!

Twój regulamin nie może więc zawierać żadnych klauzul niedozwolonych. Klauzulami niedozwolonymi są takie postanowienia umowy (regulaminu), które kształtują prawa konsumentów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszając ich interesy. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzi rejestr klauzul niedozwolonych, w którym możesz sprawdzić, czy dane postanowienie zostało uznane za klauzulę niedozwoloną. Rejestr klauzul niedozwolonych jest dostępny bezpłatnie online na stronie UOKiK, Rejestr Klauz (www.rejestr.uokik.gov.pl).

Musisz jednak pamiętać, że pomimo obszerności rejestru klauzul niedozwolonych ma on jedynie charakter pomocniczy. Zatem fakt, że dane postanowienie nie zostało w nim uwzględnione nie oznacza, że w realiach konkretnego stanu faktycznego nie zostanie za takie uznane.

Pamiętaj także, że Twój regulamin powinien zostać nieodpłatnie udostępniony Twoim klientom jeszcze przed zawarciem umowy sprzedaży.

Zobacz także:

 Regulamin sprzedaży – wzór z komentarzem prawnym

3.5. Atesty i normy

Aktualnie, z uwagi na ogromny wybór i możliwość wyboru ubrań i akcesoriów dla najmłodszych większość rodziców szczegółowo analizuje dostępny asortyment i wybiera ten który wydaje mu się najlepszym rozwiązaniem w posiadanym przez danego rodzica budżecie.

Jeżeli chcesz więc zwiększyć swoje szanse, że to właśnie Twoje produkty zostaną wybrane przez rodziców powinieneś zadbać o jakość sprzedawanych przez Ciebie ubranek.

Nie istnieją ściśle określone wymogi prawa, jakie powinny spełniać ubranka dla dzieci.

Jednakże, pewne uregulowania zostały określone w ustawie z dnia 12 grudnia 2003 roku o ogólnym bezpieczeństwie produktów. Przepisy ustawy informują, że bezpieczeństwo produktu ocenia się w szczególności z uwzględnieniem jego zgodności z wymaganiami określonymi w dokumentach normalizacyjnych.

Wymogi, które wynikają z norm technicznych są uznawane za mi minimalne wymogi, a produkty, które ich nie spełniają uważane są za niebezpieczne.

Dokument, uważany za wykładnie normy, to Polska Norma PN-EN 14682 „Bezpieczeństwo odzieży dziecięcej — Sznury i sznurki ściągające w odzieży dziecięcej — Specyfikacja”, wdrażająca (europejską) normę zharmonizowaną EN 14682, dotycząca odzieży dla dzieci i młodzieży poniżej 14 roku życia (z podziałem na odzież przeznaczoną dla dzieci poniżej 7 roku życia i dla dzieci i młodzieży w wieku pomiędzy 7-14 lat). W trakcie oceny produktu bieżę się pod uwagę ryzyko uwięźnięcia sznurów i sznurków ściągających i ryzyko związane z ew. powstaniem obrażeń twarzy spowodowanych sznurami przy szyi lub kapturze.

Zgodnie z normą wymagania dzieli się poszczególnych obszarów (głowa, szyja, klatka piersiowa). Dodatkowe wymagania skierowane są do różnego typu sznurków dekoracyjnych, sznurów funkcyjnych, sznurów elastycznych oraz patek regulujących.

W załączniki do normy, znajdują się rysunki, które ilustrują dozwolone oraz niedozwolone zastosowania sznurków.

Zanim zdecydujesz się więc wprowadzić do swojego sklepu określone produkty, warto sprawdzić, czy spełniają one normy wskazane powyżej.

Dodatkowo, możesz też sprawdzić czy tkaniny, z których są wykonane posiadają odpowiednie atesty np. Certyfikat Oeko-Tex Standard 100.

Certyfikat Oeko-Tex Standard 100 to znak nadawany przez członków Międzynarodowego Stowarzyszenia na Rzecz Badań i Rozwoju Ekologii Wyrobów Włókienniczych Oeko-Tex.

Oznaczane są nim tekstylia, które nie zawierają żadnych czynników rakotwórczych, barwników azotowych oraz alergizujących, a także innych szkodliwych związków, takich jak pestycydy, formaldehydy czy metale ciężkie. Znak Oeko-Tex można znaleźć na odzieży, pościeli czy pluszowych zabawkach dla dzieci.

Certyfikat Oeko-Tex Standard 100 jest od 1992 roku wiodącym na świecie znakiem bezpieczeństwa wyrobów włókienniczych. Produkty, którym przyznano ten znak, są wolne od substancji szkodliwych w stężeniach mających negatywny wpływ na stan zdrowia człowieka m.in. pestycydów, chlorofenoli, formaldehydu, barwników alergizujących, zabronionych barwników azowych i ekstrahowalnych metali ciężkich.

Powyższy certyfikat potwierdza także spełnienie wymagań zawartych w załączniku XVII REACH (włączając stosowanie barwników azowych, niklu itp.), amerykańskich wymagań odnośnie do całkowitej zawartości ołowiu w artykułach dla dzieci ICPSIA, (z wyłączeniem akcesoriów wykonanych ze szkła). Ułatwia sprzedaż wyrobów włókienniczych, przede wszystkim na rynkach krajów Unii Europejskiej, Rosji, Ukrainy Białorusi, USA, Kanady, Japonii i innych.

Akty prawne:

1. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U.2022.1467 t.j.);
2. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. z 2018 r. poz. 227);
3. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. 2022.1360 t.j.);
4. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U.2022.1510 t.j.);
5. Rozporządzenie z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą (Dz.U. 1976 Nr 3, poz. 19);
6. Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. 2020.287 t.j.);
7. Ustawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. 2022.5 t.j.).
8. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2021.1062 t.j.);
9. Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. 2020.344 t.j.).
10. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U.2021.324 t.j.);
11. Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. 2020.176 t.j.);
12. Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. 2022.690).
13. Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz.U.2021.162 t.j.);
14. Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i punkcie informacji dla przedsiębiorcy (Dz.U.2022.541 t.j.);
15. Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.2021.112 t.j.);
16. Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U.2020.2021 t.j. );
17. Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U. z 2021. poz. 222);
18. Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (Dz.U.UE.L. z 2002 r. nr 11).

Stan prawny – 31 lipca 2022 r.